41. Humor

Is het mogelijk dat je iets over humor kunt zeggen? Zoals ik dit ervaar is er sprake van humor wanneer een gevormd kader wegvalt. Dan valt een begrip, personage etc. niet meer te plaatsen en wordt het zogenaamd belachelijk. Er ontstaat een ruimer perspectief, en door het ervaren van meer ruimte ontstaat het lachen. Wordt in deze herkenning doorgegaan, dan zou gezien kunnen worden dat humor eigenlijk niets anders is dan het wegvallen van structuren, opgebouwd uit vaste patronen en denkbeelden. Ik zie duidelijk hoe het werkt, maar kan het niet zo goed onder woorden brengen.


Uit het antwoord

Ja, humor relativeert de situatie vanuit een hoger standpunt. Regelmatig komt dat op de satsang naar voren: vanuit een hoger standpunt ineens de belachelijkheid zien van het half blind beperkte ideeën achterna lopen die je eerst als het allerbelangrijkste ziet. Dan is er ineens een uitbarsting van lachen en een vrijkomen ervan.

Het punt is dan dat die relativerende humor geradicaliseerd wordt. Humor blijft maar al te gemakkelijk alledaagse lol. Soms gaat humor verder en geeft het een diepere kijk op het onvermogen en het leed van mensen in hun situatie. Soms slaat de relativering zelfs op de mensheid als zodanig. ‘Komt de aarde een andere planeet tegen in de kosmos en zegt "ik heb mensen opgelopen"; zegt de ander "O, dat gaat vanzelf wel weer over.”’ (in toneelstuk 'MacBeth' van het Noord Nederlands Toneel).

In de relativering heeft echte humor altijd het aspect van loslaten. Als dat totaal wordt, doe je het niet alleen in je broek van het lachen, maar lach je je werkelijk te barsten. Laat het lachen dus maar totaal worden!

Uit Naar de Openheid:

o dat lachen
dat kosmische lachen
dat kosmische lachen van god

met dat lachen
moet ik wel meedoen
met dat kosmische lachen
wel meegaan
ik moet wel opgaan in
dat kosmische lachen van god

Er is geen tweeheid

als je ontspannen bent
in zelf-bewustzijn
is dat duidelijk.


  • Advaita Vedanta - de vraag naar het zelf-zijn

    De actuele vraag ‘wie we eigenlijk zijn’ was het onderwerp van een symposium aan de Erasmus Universiteit Rotterdam op 18 september 2000, waarin vooral de oude Upanishaden en de Advaita Vedânta aan het woord kwamen.

  • Management en non-dualiteit

    In bedrijven en organisaties is meer aandacht gekomen voor de oriëntatie op samenhang, eenheid, heelheid, ongescheidenheid, kortom: non-dualiteit. Wat betekent deze ‘niet-tweeheid’ en op welke wijze kan zij in het eigen werk en in de organisatie doorwerken? Deze vragen staan in dit boek centraal.

  • Non-dualiteit - de grondeloze openheid

    Non-dualiteit is niet-tweeheid (Sanskriet: a-dvaita), de afwezigheid van scheidingen. Deze openheid vormt de kern van elke spiritualiteit en mystiek. Maar wat is non-dualiteit nu precies? Daarover gaat het nieuwe boek van Douwe Tiemersma. In zijn vorige boeken stond de non-dualiteit ook al centraal, maar nu laat hij stap voor stap zien wat non-dualiteit in de eigen ervaring betekent. Iedereen blijkt die ervaring te kennen en te waarderen.

  • De bron van het zijn

    ‘Wat was mijn toestand, voordat er ervaring was? Wie was er om op deze vraag te antwoorden? … dat Ik dat geen vorm heeft en zichzelf niet kent als ik ben.’

Boeken

Douwe schreef en redigeerde gedurende zijn leven boeken. Via onze uitgeverij zijn deze nog verkrijgbaar.

Bekijk het aanbod