06 - september 2005 - Stilte


Ja, de Stiltedag was zo leerzaam! Ik vermoedde al dat het goed zou zijn maar ik dacht: o, wat lang, zo'n hele dag zitten. Maar, het is omgevlogen en 's avonds had ik er ook geen last van om door te gaan met de meditatieavond. Eigenlijk is het zelfs verslavend om steeds die hoge trilling te voelen waar je thuis hoort, waar alles heel is. Er hoeft verder niets te gebeuren.
Tijdens de dag wisselden de ananda en de leegte zich af zonder er aan vast te zitten of af stoten.
Het was heel natuurlijk. Ook is die stilte een terugkeer naar mij Zelf, naar mijn eigen situatie in plaats van naar de leraar te luisteren of naar anderen. Alles speelt zich af in mij in die grootse ruimte. 's Nachts werkte dat ook door. Ik kon zien dat de kleinste gedachten een ego-gedachte was. Ik kon ze dan loslaten en voelde weer die eenheid. Overdag waren de minste onzuiverheden direct duidelijk bij mijzelf. De irritatie toen ik binnenkwam, had te maken met verdrietjes van mijn haart en konden zo oplossen. Alles is dan zo duidelijk, elke blik, elk gedrag, alles komt zo nauw. Ik weet dan precies ook wat de perfectie is. Helemaal open zijn, ontspannen zijn en dan is alles zoals het moet zijn.
Thuis is het minder duidelijk. Die afleidingen zijn groter. Zelfs kleine dingen spelen dan. De vormen waren helemaal weg tijdens die dag; ook op Schier is dat zo. Nu is het wat minder duidelijk. Ik ga straks weer mediteren om Dat te ervaren. Het is zo subtiel, zo subtiel, steeds subtieler ... Toch is er een grotere opening gekomen voor het Ene, een vertrouwen dat het ooit volledig zal worden, constant zal zijn. Tijdens die Stiltedag voelde ik zoiets van: ja, dat is wat ik al heel lang zoek, zo'n dag zoals ik me dat zou kunnen voorstellen bij Ramana Maharshi. Stilte, doordringende stilte, hoge trillingen die het ego in zachtheid laat oplossen, volledig Een-zijn met het Ene ...
Ja, fijn dat het allemaal kan!

Er is geen tweeheid

als je ontspannen bent
in zelf-bewustzijn
is dat duidelijk.


  • Psychotherapie en non-dualiteit

    De psychotherapie en oosterse bevrijdingstradities zoals advaita vedânta en boeddhisme hebben in de laatste jaren een steeds grotere belangstelling voor elkaar gekregen. Ze hebben elk specifieke noties en werkwijzen, maar overlappen elkaar voldoende om een vergelijking mogelijk te maken.
    In dit boek worden diverse westerse psychotherapeutische stromingen en twee bevrijdingswegen die van oorsprong respectievelijk hindoeïstisch (Advaita Vedânta) en boeddhistisch zijn, met elkaar geconfronteerd.

  • Verdwijnende scheidingen

    Douwe Tiemersma
     

    Verdwijnende scheidingen

    Proeven van intercultureel filosoferen

    276 pagina’s, paperback

  • Advaita Vedanta - de vraag naar het zelf-zijn

    De actuele vraag ‘wie we eigenlijk zijn’ was het onderwerp van een symposium aan de Erasmus Universiteit Rotterdam op 18 september 2000, waarin vooral de oude Upanishaden en de Advaita Vedânta aan het woord kwamen.

  • De ander en ik

    Dit boek bevat de lezingen en enkele andere teksten van het 2e Advaita Symposium over de relatie van 'de ander en ik'. De vragen kwamen aan de orde: Wat is de aard van de ander; in hoeverre of in welke zin verschilt de ander van mij en in hoeverre vormen wij een eenheid? De bespreking van deze vragen kon een verheldering geven van problematieken als ‘de aard van het zelf’, ‘de mogelijkheid van communicatie’ (in hoeverre kunnen wij elkaar begrijpen?), ‘de grondslagen van ons morele gedrag’ en ‘de ander als leraar’.

Boeken

Douwe schreef en redigeerde gedurende zijn leven boeken. Via onze uitgeverij zijn deze nog verkrijgbaar.

Bekijk het aanbod