15 - Besluit en vertrouwen

Vorige week na de meditatie hebben we afgesproken 'dat het nu afgelopen is' en ik meen dat besluit te hebben genomen op dat diepe niveau. De vraag die toen wel bij mij opkwam was of dat een besluit is van mijzelf als getuige. Nu heeft alles er de schijn van dat dat besluit niet is genomen.
In de formulering van de problematiek van dit moment zie ik weer hoe egocentrisch ik bezig ben. Ik weet dat er in deze toestand niets anders opzit dan terug te gaan naar mijzelf en te zien hoe het zit. Ook al komt er nu veel rommel los, het is en blijft toch zaak daar geen betrekking mee aan te gaan, het 'van mij af te schudden en met het hoofd boven de wolken te blijven'.
Waar het aan lijkt te ontbreken is precies waar je gisteren tijdens de meditatie op wees: een interne sfeer van vredigheid, stilte en stabiliteit. In de alledaagse situatie is die sfeer, ik moet zeggen toch steeds meer, maar blijkbaar toch niet genoeg aanwezig, en is het binnen de kortste keren mis.
Weer wat meer wakker, met verfriste moed, en met hartelijke groet

Uit het antwoord

Het is duidelijk dat je eigenlijk al veel eerder het besluit op diep niveau hebt genomen. Anders was je al lang met de advaita-weg gestopt. Dat is goed om duidelijk te beseffen. Ondanks alle andere belemmerende dingen in jezelf gaat het proces van bevrijding door, dus ondanks jezelf. Laat je dat een verdergaand vertrouwen geven en ontspanning.
Hartelijke groet,
Douwe

< 14 - Zelf kan gewoon zichzelf blijven

16 - Sterven en rouwen >

Er is geen tweeheid

als je ontspannen bent
in zelf-bewustzijn
is dat duidelijk.