59. Verkramping ondanks helderheid


Vandaag zou ik eigenlijk moeten werken maar heb me ziek gemeld vanwege verkrampingen die te maken hebben met angst voor een vergadering. Deze vergaderingen zijn om de twee weken. Ik zal over twee weken er weer doorheen moeten, want ik kan me natuurlijk niet ziek melden om de twee weken. Het verbaasd me dat ik toch weer in zo'n verkramping kan schieten, terwijl het van het weekend glashelder was. Wat mist er in de helderheid dan weer dat ik toch weer in die verkramping kom? Ik merk dat er een frustratie is, die zeker weer dient los gelaten te worden, want het lijkt alsof ik weer uit de hemel ben gevallen.?

Uit het antwoord

Als het inzicht niet sterk genoeg is om verkrampingen op te heffen en te voorkomen, zal het toch meer vanuit de gevoelsenergie moeten komen.
Blijf zoveel mogelijk bij je helderste inzicht, maar ga dan ook je hartstreek ervaren en de energie die daarin aanwezig is. Als die liefdesenergie sterker mag worden, kun je die zich laten uitbreiden naar anderen toe. Doe dat naar de anderen toe waarmee je moet vergaderen. Die eigen energie van je kan in die anderen stromen. Letterlijk zit je dan gevoelsmatig-energetisch in die anderen. Je bewustzijn kan dan gemakkelijk nog ruimer zijn, de ruimte rondom allen die bij elkaar komen, terwijl de interne ruimte met allen die aanwezig zijn, je eigen ruimte is, als het ware je eigen lichaam. Daarin kun je je blijvend ontspannen, omdat daarin geen tweeheid is. Wat daarna gebeurt, gebeurt vanzelf.


Er is geen tweeheid

als je ontspannen bent
in zelf-bewustzijn
is dat duidelijk.


  • Advaita Vedanta - de vraag naar het zelf-zijn

    De actuele vraag ‘wie we eigenlijk zijn’ was het onderwerp van een symposium aan de Erasmus Universiteit Rotterdam op 18 september 2000, waarin vooral de oude Upanishaden en de Advaita Vedânta aan het woord kwamen.

  • De bron van het zijn

    ‘Wat was mijn toestand, voordat er ervaring was? Wie was er om op deze vraag te antwoorden? … dat Ik dat geen vorm heeft en zichzelf niet kent als ik ben.’

  • De ander en ik

    Dit boek bevat de lezingen en enkele andere teksten van het 2e Advaita Symposium over de relatie van 'de ander en ik'. De vragen kwamen aan de orde: Wat is de aard van de ander; in hoeverre of in welke zin verschilt de ander van mij en in hoeverre vormen wij een eenheid? De bespreking van deze vragen kon een verheldering geven van problematieken als ‘de aard van het zelf’, ‘de mogelijkheid van communicatie’ (in hoeverre kunnen wij elkaar begrijpen?), ‘de grondslagen van ons morele gedrag’ en ‘de ander als leraar’.

  • De elf grote Upanishaden


    De Upanishaden vormen de grondslag van een groot gedeelte van de Indiase filosofie. Ze worden ‘Vedânta’ genoemd, dat is het einde en de culminatie van de Veda’s. De wijsheid die in de teksten naar voren komt is nog steeds een onschatbare bron, zowel in India als daarbuiten. Centraal staat daarin de visie en zijnservaring dat de kern van zelf-zijn identiek is aan de grondslag van wereld en universum.
    In dit boek is een groot gedeelte van de belangrijkste Upanishaden (8e-6e eeuw v.Chr.) opgenomen.

Boeken

Douwe schreef en redigeerde gedurende zijn leven boeken. Via onze uitgeverij zijn deze nog verkrijgbaar.

Bekijk het aanbod