3-7 We drinken zo dadelijk een kopje thee … en we drinken geen kopje thee. Zullen we dat maar doen?

Pas verscheen bij het Advaita Centrum het boek De ander en ik. Eenheid en scheiding in westerse, joodse en hindoeïstische tradities. Het bevat o.a. de lezingen van het 2e Advaita Symposium. Het is nummer 4 van de serie ‘Ad Interim’. In de bijlage is verdere informatie over dit boek te vinden.
Vanaf deze Advaita Post zal Pia zorg dragen voor de verzending en de abonnee-registratie. Brieven over de verzending, wijzigingen en nieuwe opgaven moeten dus naar haar worden gestuurd.Haar adres is: advaitapost@planet.nl.
Een aandachtspunt - Tamelijk vaak krijgen we de Advaita Post onbesteld retour in gevallen waarin de mailbox te vol is. Dat komt vooral voor bij hotmail, die relatief kleine postbussen heeft.
In de vorige Advaita Post stond een oproep aan lezers om gespreksbandjes uit te typen. Het e-mail adres van Peter voor inlichtingen en opgave dat hierbij stond was fout. Het is: kosp@planet.nl. Dat is jammer voor al die mensen die een mail onverrichterzake hebben teruggekregen. Zij hebben nu het juiste adres.
De avonden in Rotterdam in samenwerking met het Centrum voor Spiritualiteit en Filosofie is vanaf januari niet meer in gebouw De Heuvel, maar in de Pauluskerk (Mauritsweg, t.o. de Westersingel). Alleen in oude aankondigingen van vorig jaar stond nog het oude adres. De volgende bijeenkomst is 28 maart, 20.00 uur.
De film ‘De zee die denkt’, die we vorig jaar hebben gezien, verschijnt nu ook op DVD. Bij voorinschrijving is de DVD 15% goedkoper dan de richtprijs € 36,30. Zie hiervoor www.dezeediedenkt.nl
Op 21 maart start het college Interculturele Filosofie. Het is een inleiding in niet-westerse vormen van wijsbegeerte en in de confrontatie ervan metde westerse filosofie. Zie de informatie in de bijlage.

Lijden en bewustzijn

Elk van beide, en in samenhang, gaan wel door, al is het even geleden dat dit rubriekje verscheen.
Vorige week in de krant van dinsdag:

1) ‘Britse raad geeft groen licht voor ‘designbaby’’ - Hierbij gaat het o.a. om het produceren van een reageerbuisbaby wiens bloed het leven kan redden van een broertje.
2) ‘Vergunning voor genpieper van Avebe’
Woensdag:
3) ‘Kinderen gemaakt met zaad van zieke donor’ - Achttien kinderen hebben 50% kans op een ernstige erfelijke aandoening van de hersenen. Het probleem spitste zich toe op het al of niet vertellen van de mogelijkheid van ziekte.
Donderdag:
4) ‘Op 1500 kwalen is niet te testen’ – er zijn geen testen voor de talloze mogelijke kwalen van spermadonoren.
5) Groot-Brittannië staat klonen op embryo’s toe.

Mensen willen in principe alles regelen. Ze hebben een idee van de Ideale Situatie waarin alles volmaakt is, dat wil zeggen, volgens de eigen idealen. Iets bedenken, is dan dat realiseren. Ja, dat is het ideaal God te zijn. Maar, wat blijkt? De techniek (het middel om alles te regelen) geeft met de steeds fundamentelere mogelijkheden, steeds fundamentelere problemen. Tot dusver wordt de oorzaak gezien in het gebrek aan kennis en techniek. Dus men gaat nog intensiever hieraan werken, met het gevolg dat de genoemde mogelijkheden én problemen nog groter worden. Het grootste probleem ligt echter in het feit dat mensen mensen blijven met hun persoonlijke verlangens. Dan krijg je bijvoorbeeld dat kinderen(zie 1) of embryo’s (zie 5) worden gemaakt die vooral een middel zijn om iets anders te bereiken. Waar mensen tot middel voor anderen worden om een doel te bereiken, ontstaat een groter lijden dan er was. In de universele mensenrechten wordt dit terecht afgewezen. Toch gebeurt het. Verder: bepaalde researchgroepen hebben aangekondigd dat ze over een paar jaar een mens gekloond hebben. Toch gebeurt het. ‘De techniek is toch niet tegen te houden’, wordt gezegd. Hier gaat het om een signalering van een instelling, waardoor lijden ontstaat. Mensen accepteren hun vergankelijk niet en willen steeds meer. Maar, de verlangens en de middelen om daaraan tegemoet te komen, zijn de oorzaak van het lijden. Ontstaat daar eindelijk ook een ruimer bewustzijn en wijsheid door?

Tekst

Eén avond advaita-gesprek geeft een flink aantal afleveringen tekst, nu het 7e deel als slot.
Uit een gesprek op Schiermonnikoog 9 juni 2001 met Douwe Tiemersma – 7e deel

Goed, jij bent dus vrij. Wat zijn de consequenties?

Ik weet het niet
Nu, vernauwingen en beperkingen bestaan dus niet meer. Kun je dat heel duidelijk voor jezelf vaststellen?

Ja
Dan houd ik je eraan. Je bent vrij. Wat ga je nu doen?

Feest vieren, gewoon, leven.
Goed zo.
En wanneer dat feest ineens ophoudt. Wat dan?

Maar dat feest houdt niet op, als er vrijheid is.
Jawel hoor. Je ervaart vrijheid als levensfeest. Prachtig. Maar dat houdt eens op. Wat dan …?

[Ander]Je kan constateren dat je onprettige gevoelens hebt, zodat je misschien kunt zeggen dat je je daardoor ongelukkig voelt, maar dat is oppervlakkig omdat het bestaat in het licht van de vrede van het zelfzijn.
Wanneer die vrede van het Zelf-zijn er is, is er wel een openheid voor wat zich aandient, ook een gevoeligheid en mededogen voor het lijden dat er is, zolang zich allerlei dingen aandienen, zolang de wereld er nog is,

Als je het hebt over dat feestvieren, dat er niet altijd hoeft te zijn, denk ik aan dit soort dingen.
Het is maar net hoe je dat feestvieren definieert. Natuurlijk is het prachtig om feest te vieren, alleen waar gaat het werkelijk om? Wanneer er ananda in vrijheid is, ja, dan is dat een feest. Maar, dat is iets anders dan wanneer je zegt ‘ik ga enthousiast door met leven en er is vrijheid, dus ik ga het prettig maken en feest vieren’.

Ja, precies. Bijvoorbeeld de situatie dat je kan genieten van de natuur geeft een bepaald  prettig gevoel dat je niet hebt als je in een gevangenis zit. Maar in beide situaties kun je wel de vrijheid ervaren.
Het echte vrij-zijn blijft als eerste staan. De omstandigheden hebben daarop geen invloed. Zolang het lichaam leeft blijft er de wereld van omstandigheden bestaan. Maar zij is niet meer beperkend. Eerst komt dat Ene, en dan de verschijnselen. Deze zijn erg betrekkelijk.

Is het dan geen vergissing om te stellen dat bij verlichting alles hetzelfde wordt in het Zelf?
Bij het leven horen verschijnselen, maar deze zijn opgenomen in het grote geheel en daarom betrekkelijk.Ze veranderen, komen op en verdwijnen weer. Wanneer je je daardoor niet laat obsederen en wanneer je je daar niet mee identificeert, blijft alles open en vrij. En dan blijft de grote vrede blijvend als eerste aanwezig. Dat is het.

Er kan wel pijn zijn.
Alles kan er zijn wat met het lichaam kan gebeuren.

Dan is er een meer geestelijke pijn.
Het is een waarnemen van pijn, net zo goed als er een waarnemen is met behulp van de ogen.

Ja
Zolang de zintuigen er zijn, werken zij.

Er is dus geen identificatie mee.
Daar hebben we het steeds over. Je loopt en je loopt niet. Je ziet en je ziet niet specifiek vanuit een standpunt achter de ogen. Je praat en je praat niet. We drinken zo dadelijk een kopje thee ... en we drinken geen kopje thee. Zullen we dat maar doen?