8-10 Als je de gevoelsmatige energieën herkent en jezelf enigszins kent als onafhankelijk.........

Jaargang 8 nr. 10 (23 mei 2007)

Mededelingen

Scheepretraite
Er zijn drie open gevallen plaatsen voor de scheepsretraite van 1 – 8 juni. Het is kort dag, maar als iemand nog interesse heeft kan hij/zij zich aanmelden bij Arno,
retraite-schiermonnikoog@hotmail.com.
Aanmelden kan ook nog voor de Stilte-retraite van 8-15 juni en de retraite van 17 – 24 augustus. Zie voor informatie: Retraite-weken

Voor en in de zomer met de retraiteweken zijn er geen bijeenkomsten meer. Er zullen slechts enkele afleveringen van Advaita Post verschijnen.

Tekst

Uit een inleiding en gesprek op de Hoorneboeg, 7 oktober 2006
5) Narcisme, magie, het oceanische

Zou je de hechting aan je lichaam narcistisch kunnen noemen?
Die hechting is narcistisch, omdat je op je lichaam als jezelf gericht bent. Het is zelf-liefde. Die liefde is beperkt tot je lichamelijke zelf en daarom is het een egocentrisme en zelfs misschien een egoïsme. Toch zit er iets positiefs in, voor zover je gaat ontdekken dat het zelf-zijn dat daarin zit oneindig en zonder centrum is. Probeer het egocentrisme niet kwijt te raken, maar gebruik het als uitgangspunt om het zelf-zijn te onderzoeken. Je zult dan de beperking erin gaan zien, waardoor je gedrag ten koste gaat van anderen, maar je zult ook merken dat die afgrenzing maar een fictie was, dat het zelf-zijn oneindig is. Dat kun je concreet ervaren op het gevoelsmatige vlak. In de kern van het egoïsme blijken er geen grenzen te zijn. Dat geldt voor alle situaties. Boosheid, ijdelheid, verdriet, genieten, enzovoort, hebben meestal een egocentrische structuur. Als je het eigen centrum van kwaadheid, ijdelheid, verdriet bewust wordt, blijkt er een grenzenloze openheid te zijn!

Dan is er geen identificatie meer met de gevoelens.
Precies. Het narcisme, de zelfliefde, is vrijgekomen en is een liefdevolle universele openheid geworden. Daarin is geen ik die zichzelf mooi of lief vindt; daarin is geen onderscheid meer tussen ik en de ander.
Voor zover een gevoelsmatigheid over blijft, is er een vloeibare, ruime toestand, de oceaan. Freud sprak van het primaire narcisme van de oceanische oertoestand, voordat er in het leven een scheiding ontstond tussen het subject en het object. Er zijn alleen drie grote verschillen met de non-dualiteit waar ik het over heb. Allereerst gaat het hier om een bewuste sfeer. Er is een intern bewustzijn. Je bent een oceanisch bewust-zijn. Ten tweede wordt dit gerelativeerd vanuit het weten van Dat wat aan dat oceanische zijn ten grondslag ligt, waarover niets anders is te zeggen dan dat daaruit alles voortkomt. Ten derde is er een non-dualiteit van het oceanische en de vormen van de objecten. De golven en het schuim zijn niet verschillend van de oceaan.
Op het niveau van de oceaan blijft de mystieke vervoering bestaan. Het is een sfeer die geen grenzen kent, maar daarin zitten vaak nog elementen van de ik-sfeer. In de magie, bijvoorbeeld, gaat men met de krachten in dat oneindige veld werken. Als je thuis bent in die ontgrensde gevoelsmatige sfeer met ruime energieën, is er de mogelijkheid die energieën te sturen. Het is goed dat op de punten van beperking en openheid te herkennen.

Zoals het magnetiseren en reiki ...
Ja, dat soort activiteiten kunnen aanwezig zijn op dat universele niveau en dan krijg je dus daar die werkingen.

Dus die genezingen zijn er wel. Die zitten dus in dat heel wijde bewustzijn?
Het hangt ervan af hoe wijd dat bewustzijn dan is. Als er een totaal open oriëntatie is, tot in het oneindige, als er die oceaan van liefde is, gaat het automatisch goed. Alle beperkte energieën worden daarin opgenomen en opgelost.

Komt dat magische stadium altijd op een spirituele weg?
Nee, niet in de zin dat je je daarmee bezighoudt. Wel ontstaat vroeg of laat een bewustwording van die wereld. Dan snap je wat daar allemaal gaande is. Dat kan erg nuttig zijn, omdat in iedereen een laag zit van gevoelsmatigheid en magie. De processen die daarin plaatsvinden, herken je. En als je ze herkent en jezelf enigszins kent als onafhankelijk, kun je ze weer loslaten.
Wanneer ben je vatbaar voor magie? In Afrika, maar ook in het Westen, lijden veel mensen daaronder, doordat zij zich op dat niveau opstellen. Zij identificeren zich energetisch zodanig, dat de magische energieën effect hebben. Zij maken zichzelf daar vatbaar voor.

Er worden daarmee goede dingen gedaan.
Het blijft allemaal op het betrekkelijke vlak met alle gevaren vandien. Voor zover energieën nog spelen zijn er de minste problemen als de gevoelsmatige krachten tot een oneindige liefde worden. Dan is er een totale ruimte en nergens een concentratie van energie die andere geklonterde energieën zou moeten beïnvloeden. Dan is er in ieder geval een grote zuiverheid. Een definitieve oplossing van de problemen is het loslaten ook van dat oceanische zijnsgevoel, waarin nog een ‘ik ben’ zit. Als je dronken bent, weet je niet meer zo veel, alleen nog ‘ik ben’. Als je dronken van liefde bent, dan weet je eigenlijk nog maar één ding: ik ben liefde, oneindig. Ook dat kun je in bewust-zijn loslaten.

Ik ben lichtelijk aangeschoten door de dingen die er zijn.
Het is zoiets als het gevoel dat je zo van de zee houdt dat je zomaar over de reling kunt stappen en je kunt laten gaan in de oceaan - dat gevoel. Maar, dan moet je wel erg van de zee houden.
Het gaat om het herkennen van het loslaten van het laatste houvast en het accepteren van het oplossen in het grote geheel. Het gevoel van die eindeloze liefdesoceaan is niet vreemd. Stel dat vast. Dan blijft er die openheid. Die is er altijd.

Wat jij zei van die verdieping: het is of je eindeloos in die diepte valt.
Die eindeloosheid zal er moeten zijn, want anders zit je nog iets beperkts vast te houden. Die beperking valt weg in die oneindige gevoelsmatige diepte. Blijf maar bij die herkenning.

Een goede zomer gewenst,
Douwe Tiemersma