06 - september 2005 - Stilte


Ja, de Stiltedag was zo leerzaam! Ik vermoedde al dat het goed zou zijn maar ik dacht: o, wat lang, zo'n hele dag zitten. Maar, het is omgevlogen en 's avonds had ik er ook geen last van om door te gaan met de meditatieavond. Eigenlijk is het zelfs verslavend om steeds die hoge trilling te voelen waar je thuis hoort, waar alles heel is. Er hoeft verder niets te gebeuren.
Tijdens de dag wisselden de ananda en de leegte zich af zonder er aan vast te zitten of af stoten.
Het was heel natuurlijk. Ook is die stilte een terugkeer naar mij Zelf, naar mijn eigen situatie in plaats van naar de leraar te luisteren of naar anderen. Alles speelt zich af in mij in die grootse ruimte. 's Nachts werkte dat ook door. Ik kon zien dat de kleinste gedachten een ego-gedachte was. Ik kon ze dan loslaten en voelde weer die eenheid. Overdag waren de minste onzuiverheden direct duidelijk bij mijzelf. De irritatie toen ik binnenkwam, had te maken met verdrietjes van mijn haart en konden zo oplossen. Alles is dan zo duidelijk, elke blik, elk gedrag, alles komt zo nauw. Ik weet dan precies ook wat de perfectie is. Helemaal open zijn, ontspannen zijn en dan is alles zoals het moet zijn.
Thuis is het minder duidelijk. Die afleidingen zijn groter. Zelfs kleine dingen spelen dan. De vormen waren helemaal weg tijdens die dag; ook op Schier is dat zo. Nu is het wat minder duidelijk. Ik ga straks weer mediteren om Dat te ervaren. Het is zo subtiel, zo subtiel, steeds subtieler ... Toch is er een grotere opening gekomen voor het Ene, een vertrouwen dat het ooit volledig zal worden, constant zal zijn. Tijdens die Stiltedag voelde ik zoiets van: ja, dat is wat ik al heel lang zoek, zo'n dag zoals ik me dat zou kunnen voorstellen bij Ramana Maharshi. Stilte, doordringende stilte, hoge trillingen die het ego in zachtheid laat oplossen, volledig Een-zijn met het Ene ...
Ja, fijn dat het allemaal kan!

Er is geen tweeheid

als je ontspannen bent
in zelf-bewustzijn
is dat duidelijk.

  • De elf grote Upanishaden


    De Upanishaden vormen de grondslag van een groot gedeelte van de Indiase filosofie. Ze worden ‘Vedânta’ genoemd, dat is het einde en de culminatie van de Veda’s. De wijsheid die in de teksten naar voren komt is nog steeds een onschatbare bron, zowel in India als daarbuiten. Centraal staat daarin de visie en zijnservaring dat de kern van zelf-zijn identiek is aan de grondslag van wereld en universum.
    In dit boek is een groot gedeelte van de belangrijkste Upanishaden (8e-6e eeuw v.Chr.) opgenomen.

    Lees meer

  • De bron van het zijn

    ‘Wat was mijn toestand, voordat er ervaring was? Wie was er om op deze vraag te antwoorden? … dat Ik dat geen vorm heeft en zichzelf niet kent als ik ben.’

    Lees meer

  • Satsang

    Dit boek is een bloemlezing van satsangs gehouden door Douwe Tiemersma. Bijeenkomsten waarin hij als advaitaleraar de kern van het advaita inzicht doorgeeft.

    Lees meer

  • Pranayama

    Dit boek is een praktische handleiding bij het beoefenen van pranayama. Alle onderdelen van de traditionele pranayama komen hierbij aan bod.

    Lees meer

Boeken

Douwe schreef en redigeerde gedurende zijn leven boeken. Via onze uitgeverij zijn deze nog verkrijgbaar.

Bekijk het aanbod