Hans Laurentius, De vreugde van verlichting

Ankh-Hermes bv, Deventer 2000, 160 blz.


Dit boek van Hans Laurentius richt zich vooral tot mensen die sterk bezig zijn met het werken aan zichzelf, met het doel gelukkig te worden. De boodschap is, dat dit werken achterwege zal moeten gelaten worden, wil men zich openstellen voor het essentiële.
Hij heeft het over de twee zijden van inspanning. Enerzijds is in het begin een zekere inspanning onvermijdelijk, anderzijds komt elke inspanning voort uit het ego, en elk werken door het ego volgens een bepaalde methode geeft het ego respijt.
Hij geeft een heldere uiteenzetting van het proces dat leidt naar realisatie. Het steeds duidelijker zien van de persoonlijkheid als object, tot er zo een groot besef is van helderheid, dat 'je niets anders meer wil'.
Omdat hij ondervindt dat het bij veel mensen niet helpt de waarheid steeds opnieuw te herhalen, probeert hij de zoeker tegemoet te komen. Zo geeft hij naast een aantal oefeningen ook 'acht handvatten ter verlichting van de duisternis'.
Sommige zinnen zijn niet zo goed geformuleerd, en de opbouw van het boek is niet altijd even helder, maar de boodschap komt goed door: blijf niet staan bij een zeker gevoel van welbehagen, durf verder gaan naar iets totaal anders. Wat telt is inzet, alertheid, maar wel zonder doel. Wachten zonder verwachtingen, totdat Bewustzijn als het ware met een lus terugkomt op zichzelf, en zichzelf in het gelaat kijkt.

[J.-P.V.]