Jeffrey Moussaieff Masson, Mijn vader’s goeroe.

Een reis door spiritualiteit en desillusie
Vassallucci, Amsterdam 2001


Dit is een verhaal van de jeugd van Masson, psychoanalyticus en master Sanskriet, die opgroeide met een goeroe in huis. Deze goeroe was Paul Brunton, auteur van spirituele reisboeken in de jaren dertig. Hij was de lijfgoeroe van Massons ouders. Masson groeide op als kroonprins van deze opmerkelijke goeroe die een grote schare aanhangers had. Al op jonge leeftijd trok Masson met zijn ouders door de binnenlanden van India, op zoek naar mystici en yogi’s. Maar ook vastenperiodes van veertig dagen waren voor hem geen uitzondering. Nadat Brunton uiteindelijk als charlatan werd ontmaskerd, keerde Masson hem de rug toe en begon een carrière in de psychoanalyse.

Een paar citaten
28 Mijn vader had behoefte aan iets wat niemand hem kon geven, en PB beweerde dat hij mijn vader kon geven wat niemand een ander kan geven.
29 De innerlijke aantrekkingskracht zal enorm sterk zijn, met een intens gevoel van door het lot naar elkaar toegestuwd te worden.Dat voelde mijn vader ook – het leek veel op verliefd worden.
33 Elk verhaal diende om mijn vader dichterbij te lokken, met als aas de belofte dat hij binnenkort ook over magische krachten zou beschikken en toegang tot de occulte wereld zou hebben.
91 PB beschouwde kritiek als gebrek aan loyaliteit.
92 Het leven met PB betekende een heleboel voorschriften en een heleboel verhalen over gezondheid, het lichaam en de voordelen van een ‘rein’leven zoals het onze. …
PB was in zijn minachting voor het lichaam zo strikt wat betreft al dan niet geschikt voedsel dat hij een groot deel van de dag bezig was zich aan zijn eigen regels te houden.
183 Maar hoe meer ik over India leerde, hoe meer ik besefte hoe weinig PB van dat land wist. Het maakte me steeds kwader. Ik kreeg het gevoel dat ik mijn hele leven voor de gek was gehouden. PB kende geen Sanskriet en geen geschriften in die taal. Hij verzon van alles, loog, bedroog en stal – op intellectueel gebied tenminste.
184 Hij stelde niet meer voor dan een mengelmoes van fout gelezen en verkeerd begrepen ideeën uit een oeroude cultuur waar hij niets van afwist. Hij was gewoon een nepgoeroe, een schurk, een charlatan, een kwakzalver…