2-14 Juist omdat ik niets ben, is er alles zijn

Regenbooglicht
stralend

elder

neemt mee

het verlangen,

de vorm

het zijn en het niet-zijn

In aldie kleuren

verdwijnen

door dat licht heen

gehechtheden

als vuurwerk

in 't niets

(Agnes Smits)

Avaita Post

Voor de duidelijkheid volgt hier nog enige informatie.
In Advaita Post worden teksten opgenomen van betrokkenen bij het Advaita Centrum. De teksten zonder auteursnaam zijn van Douwe Tiemersma.
De meeste teksten worden niet speciaal voor Advaita Post geschreven. Een keuze wordt gemaakt uit wat er ligt.
Advaita Post verschijnt meestal - niet altijd - elke week en wordt verstuurd naar allen die interesse hebben getoond (nu 111).
De Post is gratis. Donaties zijn welkom op de bankrekening van Stichting Openheid te Gouda, nr. 11.69.79.089.

Uit een gesprek 29-10-'80

DT: De vorige week hebben we het gehad over het zomaar rustig zitten, bewust van jezelf: Dat heb je in de afgelopen dagen gedaan?

Bez: Ja, maar het ging de ene keer beter dan de andere. Ik vind het onduidelijk wat ik er van kan verwachten.
DT: Het heeft niets met verwachten te maken. In de Atmayoga is het centrale punt het Zelf-zijn, zoals dat er is wanneer al het ‘andere’ is verdwenen. Het is er enigszins wanneer je na een drukke dag zegt: hè, nu kom ik weer tot mezelf: Wanneer je dit zelfzijn een beetje kent, hoef je niet anders te doen dan in deze sfeer te blijven en je hiervoor verder open te stellen. Dan valt er heel wat van de buiten- en binnenwereld weg: allerlei krachten die je van buiten af op je voelde inwerken, en een groot deel van je denken, van je spanningen. Wanneer je dit herkent kan deze sfeer van het zelf sterker worden, door rustig te blijven zitten, door verdere ontspanning en daarin alles te laten oplossen. Dan verdwijnt het ‘buiten’, al het ‘andere’. Dan zie je tenslotte dat alles wat er nog is zich volledig in de sfeer van het Zelf bevindt. Bij dit proces is het belangrijk niet in te grijpen. Je moet niet gaan denken: ik moet me leeg maken, of: wat kan ik verwachten. Nee, je bent jezelf. Laat die sfeer maar opkomen, zich uitbreiden tot in het oneindige: naar voren, naar achteren, naar links en naar rechts, naar beneden en naar boven. Je bent alles Zelf. Ga niet weer een objectieve wereld scheppen buiten je. Ook de werking van de zintuigen en hersenen vindt plaats in het Zelf. Zelf-zijn is gewaar-zijn, een ontspannen, rustig bewust-zijn zonder grenzen. Dit element van helderheid blijft in de meditatie erg belangrijk, anders ontstaat er een soort slaaptoestand, waarin alleen maar het denken tijdelijk stilstaat. Toen ik mijn leraar over mijn ervaringen van zelf-zijn vertelde was het eerste dat hij vroeg: "Was je er ook bewust bij?" Het Zelf-zijn, alles zijn en gewaar zijn gaan in elkaar op. Alleen in een bepaalde fase worden ze onderscheiden. Herken dit Zelf-zijn vanuit vroegere ervaringen, in meditatie, in halfslaap, in de natuur, waarin je je totaal vrij voelde, je thuis voelde, helemaal jezelf, in eenheid met alles. Dat kan nu ook, de eenheid is er altijd. Het andere als ‘andere’ bestaat niet werkelijk op die manier. Het lijkt er te zijn, omdat je je identificeert met je lichaam, wanneer je je opstelt achter je ogen. Maar je bent niet in het lichaam opgesloten. Je bent jeZelf.

--- Voor de rest: zie bijlage

Treasure vases

Dilgo Khyentse Rinpoche, leraar van o.a. de Dalai Lama en Sogyal Rinpoche, startte een project om de verstoorde ecologie van de door mensen geschonden aarde te helen. Het omvat het plaatsen van vazen met een door mantra 's en rituelen gewijde inhoud van kruiden, fijn gemaakte edelstenen, enzovoort. Vele grote lama's en yogi's waren bij deze wijding betrokken. Volgens de Tibetaanse, maar ook bijvoorbeeld Noord-Indiaanse, traditie hebben deze 'treasure vases' een goede invloed op de lokale goden, geesten, energieën, die voor het welzijn van de levende wezens en de aarde zorgen. De hedendaagse verstoring en ziekmaking van deze geesten enz. zorgt voor rampen, ziekten, oorlog. Dilgo Khyentse noemt apart het optreden van veeziektes en degeneratie van de menselijke samenleving. Het gaat om ongeveer 6.000 vazen, die overal verspreid op aarde worden ingegraven.
Waarom ik dit alles vertel? Omdat op Goede Vrijdag via-via een vaas in onze tuin is beland. Met mantra's enz. is de 'kostbare vaas' ingegraven. Helende intenties en helende werkingen horen bij het grote mededogen. Wanneer zij ook nog afkomstig zijn van de zeer achtenswaardige Dilgo Khyentse Rinpoche, zijn zij bijzonder waardevol.

Ontdenker

Leerling: U bent wel verlicht, dat kan ik zien, maar het komt zo verrot uw strot uit. Kunt u niet gewoon uw mond houden?
Meester: Je kunt gewoon gaan zitten, en dan luister je tussen de woorden door.
Leerling; Ja, maar ik word zo afgeleid door al dat gelul erdoorheen!
Meester: Je hoort jezelf, janlul.
Leerling: Nou, dan hou ik graag uw bek.
Meester; Die houd ik al, tussen jou woorden in.
(Robbert)

(we wachten af wanneer deze denker zich ontdenkt, DT]
Douwe Tiemersma

Bijlage

Uit een gesprek te Gouda met Douwe Tiemersma

29-10-'80
in: Yoga en Vedanta 23 nr. 1 (maart 1981), 23-25

DT: De vorige week hebben we het gehad over het zomaar rustig zitten, bewust van jezelf: Dat heb je in de afgelopen dagen gedaan?

Bez.: Ja, maar het ging de ene keer beter dan de andere. Ik vind het onduidelijk wat ik er van kan verwachten.

DT: Het heeft niets met verwachten te maken. In de Atmayoga is het centrale punt het Zelf-zijn, zoals dat er is wanneer al het ‘andere’ is verdwenen. Het is er enigszins wanneer je na een drukke dag zegt: hè, nu kom ik weer tot mezelf: Wanneer je dit zelfzijn een beetje kent, hoef je niet anders te doen dan in deze sfeer te blijven en je hiervoor verder open te stellen. Dan valt er heel wat van de buiten- en binnenwereld weg: allerlei krachten die je van buiten af op je voelde inwerken, en een groot deel van je denken, van je spanningen. Wanneer je dit herkent kan deze sfeer van het zelf sterker worden, door rustig te blijven zitten, door verdere ontspanning en daarin alles te laten oplossen. Dan verdwijnt het ‘buiten’, al het ‘andere’. Dan zie je tenslotte dat alles wat er nog is zich volledig in de sfeer van het Zelf bevindt. Bij dit proces is het belangrijk niet in te grijpen. Je moet niet gaan denken: ik moet me leeg maken, of: wat kan ik verwachten. Nee, je bent jezelf. Laat die sfeer maar opkomen, zich uitbreiden tot in het oneindige: naar voren, naar achteren, naar links en naar rechts, naar beneden en naar boven. Je bent alles Zelf. Ga niet weer een objectieve wereld scheppen buiten je. Ook de werking van de zintuigen en hersenen vindt plaats in het Zelf. Zelf-zijn is gewaar-zijn, een ontspannen, rustig bewust-zijn zonder grenzen. Dit element van helderheid blijft in de meditatie erg belangrijk, anders ontstaat er een soort slaaptoestand, waarin alleen maar het denken tijdelijk stilstaat. Toen ik mijn leraar over mijn ervaringen van zelf-zijn vertelde was het eerste dat hij vroeg: “Was je er ook bewust bij?” Het Zelf-zijn, alles zijn en gewaar zijn gaan in elkaar op. Alleen in een bepaalde fase worden ze onderscheiden. Herken dit Zelf-zijn vanuit vroegere ervaringen, in meditatie, in halfslaap, in de natuur, waarin je je totaal vrij voelde, je thuis voelde, helemaal jezelf, in eenheid met alles. Dat kan nu ook, de eenheid is er altijd. Het andere als ‘andere’ bestaat niet werkelijk op die manier. Het lijkt er te zijn, omdat je je identificeert met je lichaam, wanneer je je opstelt achter je ogen. Maar je bent niet in het lichaam opgesloten. Je bent jeZelf.

Bez.: Ja, maar het ikje is erg handig, hè. Die komt er steeds weer tussen, wanneer ik probeer stil te zijn. Dat legt meteen beslag op de ruimte wanneer die er is. Ik zie het wel achteraf dat het gebeurt, maar het is gebeurt voordat je het in de gaten hebt

DT: Wanneer je ziet dat het gebeurt, ook als is het achteraf, kun je de zaak corrigeren, weer laten ontspannen in de helderheid. Blijf dat doen, dan komt het goed.

Bez.: Het is een ongelooflijk verschil of je er met de aandacht bij bent, of dat je zomaar zit. Maar om helder te blijven vind ik moeilijk. Ik ben dat nooit gewend geweest. Het vraagt een voortdurend juiste gerichtheid.
DT: Dat is het belangrijkste: helder blijven en dan alles laten ontspannen, alles, vooral ook de helderheid zelf. Laat alles maar komen, laat alles maar gebeuren, zonder ingrijpen.

Bez.: Ik vraag me wel af hoe het zit met je oude gewoontes- ik rook vrij veel bijvoorbeeld. Moet je daartegen boksen of verdwijnt dat zo maar?
DT: Laat dat boksen maar zitten. Je ziet vanzelf wel hoe het gaat. Het kan best zijn dat je over een tijd zegt: dat roken hoeft voor mij helemaal niet meer. Maar het kan ook zijn dat het lichaam blijft vragen om nicotine. Het doet er beide niet toe. Het zijn zaken die het lichaam betreffen. Blijf er niet aan vast zitten, zowel in positieve als in negatieve zin. Het verlangen een sigaret op te steken is niet van jezelf. Je ziet het in je lichaam optreden. Het gaat om het inzicht dat je er niet meer mee geïdentificeerd bent, niet om de wijze waarop het lichaam voortleeft. Dat komt vanzelf wel in orde. Blijf bij jeZelf.
Er zijn verscheidene mensen bij mijn leraar geweest die weer vertrokken omdat ze hem veel zagen roken. Ze hadden een bepaald idee van de Verlichte, waarin het kettingroken niet paste. Maar dat doet er helemaal niets toe. Wat er verder ook gebeurt, het gebeurt allemaal in jeZelf.

Bez.: Het laatste begrijp ik niet
DT: Wanneer je volledig jeZelf kunt zijn, gebeurt alles in de sfeer van jeZelf. In eerste instantie zul je je moeten losmaken van je beperkingen, van je bindingen. Wat dat betreft is het nodig afstand te nemen van je hele situatie, je er niet meer mee te identificeren. In tweede instantie blijkt, wanneer je van je ego bent vrij gekomen, dat alles terugkeert, dat alles nog veel dichter bij je komt dan voorheen, namelijk als niet-verschillend van jezelf. Er is alleen het Zelf en daarin de wereld, waaraan je niet onderworpen bent.

Bez.: Zou je nog iets over die helderheid kunnen zeggen ? Daar heb ik toch wel moeite mee. Ik heb de neiging me op de geest te richten.
DT: Helderheid bevindt zich niet op het niveau van de geest, de ‘mind’, het denkvermogen. Het waarnemen en oordelen vindt daarin plaats. Over het waarnemen kun je veel zeggen: wat er in de zintuigen en in het zenuwstelsel gebeurt, welke psychologische factoren er in meespelen. Maar bij het waarnemen zelf kun je van buiten af niet komen. Het waarnemen zelf is iets dat buiten de wetenschappelijke wereld valt. Er is een bewustzijnsprincipe dat de hele zaak belicht, ook dat wat de wetenschappen aan kennis aandragen. Zonder dat licht blijft alles donker, is er geen wereld en geen lichaam. Waar je dit kunt vinden? Het waarnemen vindt ‘in je binnenste’ plaats, in jezelf. De basis van de waarneming is het gewaar-zijn, dat je zelf bent Dat is de grondslag van alle kennis en alle dingen, en dat Zelf gaat voorbij aan alle kennis, ook de wetenschappelijke. Daar is niets over te vertellen. Om dat gewaar zijn, als Zelf-zijn gaat het. Daar moet je steeds meer in gaan wonen. In de persoon treden beperkingen op, de aard van de zintuigen, hersenen enz. Daar is veel over te zeggen, omdat er licht is. Maar over het licht Zelf kan niets gezegd worden. De lichtbron, als Zelf, kun je alleen maar zijn.

Bez.: Het enige watje dus kan doen is de omstandigheden scheppen, waar door de bron kan oplichten, bijvoorbeeld rustig zitten, je ontspannen.
DT: Het is vooral belangrijk om te beseffen dat de Lichtbron altijd aanwezig is, dat deze altijd wordt verondersteld bij alles wat je doet, ziet, denkt. Dat is de sfeer van jeZelf. Het is er, ook al is er geen waarneming, want het is aan geen beperking onderhevig. Het gaat vooraf aan tijd en ruimte. Zie dit en laat je beperkingen los. Als oefening kan inzichtsmeditatie wel nuttig zijn: waakzaam zijn, open bewust-zijn, jezelf zijn en dan de beperkingen loslaten, steeds dichter bij je eigen kern Maar het beslissende is het directe inzicht, het inzicht dat er niets anders dan Zelf is, waarin alles is opgelost Uiteindelijk verdwijnt zelfs ook elke zweem van Zelf: Dat is het Absolute.