22-04-2008 Brugge

22 april 2008

Fijn dat er bij jullie zo’n  verdieping plaatsvindt. Dat is heel bijzonder.
Fijn ook dat jullie bijeenkomst op 2 maart zo goed was. Een paar van jullie hebben mij aangesproken en gemaild over het karakter van de bijeenkomsten. Enkele overwegingen over de opzet zijn de volgende.

Doelstelling van de bijeenkomsten is de verdere opening van zelf-zijn: de ontplooiing van inzicht in non-dualiteit en van ontspanning / overgave.

De situatie is die waarin mensen bij elkaar komen die die doelstelling belangrijk vinden en die deze nog niet geheel hebben gerealiseerd.

Dat heeft gevolgen voor de dingen die op de bijeenkomsten plaatsvinden. Er moet rekening gehouden worden met ego-elementen die de doelstelling tegenwerken.
In het algemeen geldt: alles wat de doelstelling bevordert is positief en kan worden ingevoegd en behouden; alles wat dit tegenhoudt kan beter terzijde blijven. Wat positief en wat negatief werkt, wordt vooral proef­ondervindelijk duidelijk.
Stilte zal het belangrijkste element moeten zijn van de bijeenkomsten. In het gezamenlijk stil-zijn komt de opening het gemakkelijkst.
Het lezen van een authentieke tekst kan goed werken, als deze niet al te lang is en als er daarna weer stilte is. Dat geldt ook voor een goede oefening – kijken naar iets waarnaar wordt verwezen.
Ga niet te snel over naar een nieuwe tekst, anders wordt het oppervlakkig. Als de tekst van de vorige Brief nog niet goed is verwerkt, kan die opnieuw worden genomen. Verder kan altijd een stukje uit de Advaita Post of uit ‘Openingen naar Openheid’ centraal staan. Steeds gaat het toch om dezelfde kern.
Spreken - Er kan tussentijds en aan het einde iets door mensen worden gezegd, maar dan alleen over hun eigen ervaring en zonder reacties van anderen. Ook bij het spreken blijft de stilte het belangrijkste. Wat iemand zegt kan herkenning en inspiratie geven aan anderen. Als dat in een bepaald geval niet zo is, is dat niet erg – dan waarschijnlijk wel bij een spreken van iemand anders. Het is ook niet erg als mensen geen behoefte hebben iets te zeggen. Niets moet.
Als er een gespannenheid in de stilte ontstaat omdat niemand iets wil zeggen, is het goed het ‘niets-moet’ opnieuw te benadrukken. Dan blijft het maar stil. Als experiment is het uit te proberen – als iedereen het ermee eens is – af te spreken dat iederéén op zijn/haar beurt iets zegt op een duidelijke vraag of na een beoefening. Dat iemand wijst op de actuele ervaring is dan goed (“kijk wat er gebeurt”). Voor het inzicht is het nodig goed te kijken. Voor het loslaten is het goed je kwetsbaar op te stellen. Blijft staan dat er geen reacties komen van anderen. Discussie, het spuien van kennis en het spelen van goeroe hebben alleen een negatief effect.
Muziek kan goed werken, net als het spreken, maar ook onder de voorwaarde van de bevordering van de genoemde doelstelling. Maar al te gemakkelijk komen er bij het luisteren naar muziek andere dingen bij die niet gunstig zijn: a) het denken en spreken over de muziek, terwijl het waardevolle alleen in de werking van de actuele muziek zit, en b) de vermindering van de bewustzijnshelderheid; een gevoelsmatig meegaan met de muziek zonder door te hebben dat je niet aan die energieën vastzit. Blijf dus op heldere en gevoelsmatig open wijze bij jezelf, terwijl de muziek er is. De keuze van de muziek is daarbij ook van belang, omdat de ene muziek meer los maakt dan de andere.

De eigen instelling is dus doorslaggevend voor wat er gebeurt. Aan de ene kant zal er een diepe inkeer moeten zijn met bewustzijn van je zuiverder zelf-zijn. Aan de andere zal er een openheid moeten zijn die steeds meer totaal wordt. Zie de teksten in Advaita Post over ‘Binnenste buiten’. Juist als je je inkeert, is er de mogelijkheid door ontspanning alles open te laten komen. Dan is er geen tegenstelling meer tussen de inkeer en het omgaan met anderen, tussen binnen en buiten.

Ten slotte de indeling van periode van de bijeenkomst. Meestal – niet altijd - is het nuttig om tussendoor even te pauzeren. Dat is vooral nuttig om de overgangen tussen de inkeer en de wereldse situatie te leren kennen – zie boven over ‘het binnenste buiten’. Als er ergens een spanning / concentratie is opgebouwd kan die weer vrij komen.

Een waarschuwing: ga hier niet teveel over praten. Vanuit de ervaringen van vorige keren komen vanzelf de dingen die de moeite waard zijn naar voren en vallen vanzelf de minder geslaagde dingen weg.
Blijf bij de essentie, dan komen alle dingen vanzelf op hun goede plaats. (Deze zin is trouwens op zich een goed uitgangspunt voor meditatie).

Een goede bijeenkomst gewenst en
hartelijke groet aan allen,

Douwe