17 -Ik mocht niet ziek zijn

Ik mocht niet ziek zijn, niet zwak
Maar ziekte en zwakheid openbaarden zich.
Ik aanvaard mijn ziekzijn, mijn zwakte
En levenslust en kracht openbaren zich.

De glimlach bevrijdt
Door tranen begeleid
Van kwelling en pijn.
Het zien is helder
Het horen is stil
Woorden worden niet gesproken
Het gebeurt zoals het gebeurt.

Geleden angsten gisteren nog dichtbij
Vandaag een vage herinnering
Het weten valt samen met ervaring
en wordt één in helderheid.

Ik mag er zijn
De ander mag er zijn
HET mag er zijn
Zoals het is.

*

Gedachten zijn als de dwarrelende sneeuw
Ze worden bewogen door de sfeer
Ze schampen elkaar
Weten niet waarheen
Het spel laat ze drijven.

Ze komen van verre
Zomaar ontstaan
Uit verdampte materie
Niet wetend waarheen ze gaan.

Uiteindelijk neerdalend
Zich spreidend als een doek
met de wijdte der ruimte vervloeiend
de kringloop begint opnieuw
en ik schouw toe

*

Herfst

Zie hoe kleurrijk het versterven
Van hetgeen je zo lief
Koesterend met oog en hart
Maakt het zich los
Van de harde schil
Om Een te worden
Met de oorsprong
Van zijn bestaan.


Gisela Feld