Teksten van Janneke


Herfst

doorzichtige diamantjes
op nog ijlgroene plantjes
gras en bladen
op vruchten en  zaden
van Licht verzadigd

paars oranje rood en geel
geven hun laatste kleur
aan het universele geheel
de schoonheid is zó intens
dat, tot tranen geroerd,
ik verdwijn als afgescheiden  mens 

*

Zoals noten op papier

Zoals noten op papier pas tot muziek worden
als ze worden gespeeld?
gaat de Waarheid pas leven
als ze wordt geleefd?

*

De sneeuwvlok

Ik verdwijn als een
sneeuwvlok in de zee
onhoorbaar onzichtbaar
onaangetast door
enige beweging
geen kring
geen indruk
die ik achterlaat

Nu ben ik zee
en golf heel zachtjes
met de golven mee
water
alleen maar water

Ik weet niets meer
te bedenken
ik dein
mee met het Levende Zijn
als golvende baren
die langzaam verder varen

*

Verlicht

Hoe kan ik ooit de ruimte
pakken
als ik zelf die RUIMTE bén
hoe kan ik ooit naar liefde
snakken
als ik zelf die LIEFDE bén
hoe kan ik ooit nog
echt bewegen
als ik nergens ga
als ik stilsta
vaak nog observerend
maar amper meer bestá

wat is het nut van
dat wat IS te zijn
zonder weerstand
zonder afstand
zonder pieken zonder dalen
zonder succes of zonder falen
......vlak........
zonder hyper, minor, super
of enthousiast expres verdwalen?

alleen maar kalm en“keurig”
niet-doen,
niet verheugen
of uit “je” dak
een beetje als de Leidse kak

geen verschil meer kúnnen zien
en maken
tussen hier en daar
of wat “je” van iets vindt
opdat het ik
zich niet opnieuw verbindt

alleen maar spelen blijft er over
geen wérk’lijk leven
louter doen alsóf
spelen met wat er is gegeven

want alles ben jeZelf
met of zonder lijf
Groot Klein Alles Nu
niet “iets” anders meer
slechts DIT wat IS
???Eén ... enig ... eenzaam ... OER-GEMIS ???

*

Liefde


In stilte spraken wij

dezelfde taal;

geen enkel woord meer nodig.

Er was geen jij meer

en geen ik

geen wereld die bestond

alleen de

Diepe Stilte

die verbond.

*

Denken

Denkers denken de gedachten.
Dat is wat wordt gedacht
door denkers die daarover denken.

Dat er geen gedachte is
zonder een denkend denker
is duidelijk ... en goed gedacht

maar wat IS dan dat wat denkt
en vaak  een vals idee aan
‘t leven schenkt
een “ik” bedacht door ‘t denken?
en “wat of wie” kan dan die denker zien
een ander ik misschien?

Zo blijven de gedachten stromen
ze blíjven gaan en komen
bij waken en in dromen

Niets kan ze tegengaan
ze blijven alsmaar voortbestaan
totdat de denker van het denken
“denkt” : ik ga er niet meer achteraan.

*

IK– BEN het LICHT

IK ben het Licht
dat alles tot leven brengt
tot aanzien
tot Zijn;
dat kleuren laat kleuren
geuren laat geuren
gedachten laat denken
emoties heen en weer laat zwenken
en beelden laat zijn.

want zonder Mij - HET LICHT
is alles verborgen
is er niet iets dat is;
alleen het LICHT
dat het licht doet schijnen,
Zelf nooit kan verdwijnen en
aanblijft over de grenzen van ruimte en tijd
de werk’lijk aanwezige Eeuwigheid

*

Gedachten“spinsels”

wat er is
is NU
op dít moment.....
alles wat je ziet en kent
hoort... voelt en Bént

Nu
naar gedachten kijken
is alsof ze langzaam wijken
voor de Ruimte die erachter zit
totdat ze in dat Nu bezwijken

dan is er Nu
zonder toekomst of verleden
al-één het Heden
zonder tijd
in een grenzeloze Eeuwigheid:
Open-baring
van steeds maar nieuwe Majesteit

*

Transformatie

paardebloem.....
met tientallen smalle blaadjes
en diepverborgen  zaadjes
staat zij daar
mooi geel te wezen

na een volle bloei in ‘tZijn
trekt zij zich samen en wordt klein;
verdord
en wat verdorven
valt zij af....
dood
maar niet gestorven

de "dood " heeft
haar betoverd
tot een
Lichtend Zijn
een weerschijn
van Wat IS en was

Eén-zaam
in het laat omzoomde licht
staat zij in het zicht
als doorzichtig glas;
een lichtende
bol van sterren
midden in het gras

nieuw!

met niets
te vergelijken
of misschien
de Gouden Graal
in symbolentaal ?

Zij staat daar.. Stil
klaar om zich weg te geven

aan de wind.....
te zweven
en weer opnieuw te leven
als een bloemen-kind.

*

Grijs

Wanneer het leven even grijs is
doortrokken van de mist
wanneer het water troebel is
en niemand daar meer vist
hoe kan ik dan nog lichtjes zien
laat staan nog lichtjes géven

Wees daarom Stil
en weet dat nooit iets blijvend is
geen enkel gevoel
geen enkel verdriet
alles keert terug in het Niet
van de Stille Stilte:
de Achter- en Oergrond
van waaruit het ontstond
de Oorsprong van Dit
- het Al-
wat zèlf nooit verdwijnen
of verschijnen zal
dat Is en Is en Is en Is
recht voor, links achter
boven
en onder
Alles.... en niets in het bijzonder

*

Leven..(s)..Ruimte


God is in mij
de wind
die de zee tot golven kan blazen
en de wolken nergens heen
laat razen

God is in mij
de adem
van de aarde
het leven in
lucht
een vogel
in vlucht

God is in mij
...die ruimte...
zonder oorsprong
zonder einde:

het eeuwige Nu
in Mij, in Alles, in Anderen
zonder ooit Zèlf te veranderen

*

Misschien weet je al lang wat het nu eigenlijk écht betekent, want in Wezen is het nog veel mooier dan je denkt en komt het overeen met de Kern van álle religies/godsdiensten:

Opnieuw worden geboren

Daar gaat ie dan. In de Bijbel staat: gij zult uit de Geest en niet uit het lichaam worden ge/herboren. De lichamelijke geboorte betekent de persoon/lichaam/voelen/mind/, waaruit het afgescheiden ego - ikje - ontstaat zodra een baby op een gegeven moment een scheiding ervaart tussen zichzelf en de anderen/het andere. (ik wil, ik doe, ik hoor, ik zie >>>>>>>> dat, etc., etc.). Ik hier en dat >daar.
De geestelijke geboorte betekent  het ‘afleggen’ van het ikje en dat betekent: ZIJN- gelijk met het Grote (Goddelijke) Geheel. Er is dan geen afstand meer tussen de dingen want ‘je’ als ikje ben jew er niet meer en ‘je’ bént dus alles - geen áfgescheidenheid (wel vérscheidenheid) - er is dan alleen maar het Grote Geheel inclusief jezelf dus =  non-dualiteit - niet-twee.
Doen zonder handelen (de Tao) - geen ikje meer die handelt -à het gebeurt!
Vergelijk: "niet mijn wil, maar Uw wil geschiede". En "in uw handen beveel ik mijn geest (mind)" (en daarna de wederopstanding).
Dit is de Kern/Essentie van alle religies. Leven vanuit die (Ontstaans)-Ruimte/Openheid in Overgave.
In het Christendom is het vaak diep verscholen, maar als je Meister Eckhart (monnik 13e-14e eeuw) leest en het Evangelie van Thomas, gaat het je dagen. "Het heerlijkste waartoe een mens kan komen is te zwijgen en ‘God’ in zich te laten spreken en doen"  (Meister Eckhart).  Prachtig vind ik deze uitspraak.
Dat is zo langzamerhand meerderen aan het overkomen en daardoor zijn er veel diep ‘religieuze’ boeken op de markt, die geënt zijn op de Kern/Essentie/Non-dualiteit en niet alleen vanuit een of één geloof.

Mooi hé? Gewéldig dat we in deze tijd leven.

Janneke


Er is geen tweeheid

als je ontspannen bent
in zelf-bewustzijn
is dat duidelijk.


  • Pranayama

    Dit boek is een praktische handleiding bij het beoefenen van pranayama. Alle onderdelen van de traditionele pranayama komen hierbij aan bod.

  • De elf grote Upanishaden


    De Upanishaden vormen de grondslag van een groot gedeelte van de Indiase filosofie. Ze worden ‘Vedânta’ genoemd, dat is het einde en de culminatie van de Veda’s. De wijsheid die in de teksten naar voren komt is nog steeds een onschatbare bron, zowel in India als daarbuiten. Centraal staat daarin de visie en zijnservaring dat de kern van zelf-zijn identiek is aan de grondslag van wereld en universum.
    In dit boek is een groot gedeelte van de belangrijkste Upanishaden (8e-6e eeuw v.Chr.) opgenomen.

  • Management en non-dualiteit

    In bedrijven en organisaties is meer aandacht gekomen voor de oriëntatie op samenhang, eenheid, heelheid, ongescheidenheid, kortom: non-dualiteit. Wat betekent deze ‘niet-tweeheid’ en op welke wijze kan zij in het eigen werk en in de organisatie doorwerken? Deze vragen staan in dit boek centraal.

  • De bron van het zijn

    ‘Wat was mijn toestand, voordat er ervaring was? Wie was er om op deze vraag te antwoorden? … dat Ik dat geen vorm heeft en zichzelf niet kent als ik ben.’

Boeken

Douwe schreef en redigeerde gedurende zijn leven boeken. Via onze uitgeverij zijn deze nog verkrijgbaar.

Bekijk het aanbod