8-8 De ervaring van een stukje geluk is de top van de berg van geluk die je zelf bent

Jaargang 8 nr. 8 (23 april 2007)

Tekst

Ananda-meditatie
29 januari 2007 te Gouda

Alle mensen willen gelukkig zijn. De meeste mensen vinden dat hun geluk afhangt van externe omstandigheden. Dat hoeft niet zo te zijn, als je ervaart dat je zelf geluk in je hebt en dat zelf bent. Als je dat niet zo ervaart, is het de moeite waard te kijken of je dat geluk en die vreugde in jezelf kunt vinden.

Om vreugde in jezelf te vinden zul je met je aandacht terug moeten gaan naar jezelf, naar je eigen sfeer van concrete ervaring. Het gaat om de ervaring, niet om het denken erover. Je zult het geluk moeten voelen. Velen kennen de hartmeditatie en die helpt hierbij. Word je bewust van je standpunt in je lichaam. Als dat het hoofd is, laat je dan letterlijk zakken naar je hartstreek. Daar in die hartenergie is meteen de zijnservaring van vreugde, liefde en geluk. Ook al is die ervaring nog niet sterk, innerlijk iets van geluk ervaren is het begin van de meditatie op ananda.
Zijn er mensen die dit niet zo kunnen ervaren? Je moet wel even glimlachen, hoor. Ja, je hebt dan al direct een vreugdevolle uitdrukking. De uitdrukking en de ervaring van vreugde en geluk gaan samen.

Dus heel concreet is er iets of ietsje van vreugde, liefde en geluk in je. Je hoeft dan niets anders te doen dan daarbij te blijven. Dan merk je dat dit zijnsgevoel zich gaat versterken.
Is het bij iedereen zo, dat het sterker wordt? Blijf daarbij. Het is een eigen zijnservaring van geluk, een innerlijke ervaring van jezelf. Zelf ben je geluk, ananda.

[Lange stilte]

Blijf intern gericht op de vreugde, de liefde, het geluk. Ook al is er eerst nog een afstand tussen jou en het geluksgevoel, deze afstand gaat verdwijnen als je je er meditatief op richt. Langzamerhand kom je steeds meer terecht in die sfeer van geluk. Je wordt steeds meer dat wat het object van meditatie was: geluk.

[Lange stilte]

Dus wanneer die gelukssfeer dichterbij komt, ga je er steeds meer in op, val je er langzamerhand mee samen. Op hartniveau werkt dat het snelste, maar het gebeurt ook als je je ruimte open laat.

[Lange stilte]

Voor zover je in de sfeer van geluk bent, kun je vaststellen dat die sfeer geen ruimtelijke grens heeft, dat hij oneindig is. De ervaring van een stukje geluk is de top van de berg van geluk die je zelf bent.
Blijf bij en blijf in de essentie van geluk. Dan gaat het geluk zich intensiveren en wordt het oneindig. Het is de grootste gelukzaligheid.
Blijf in deze essentie van geluk, vreugde, liefde.
Als je ze even kwijt bent, begin dan maar rustig opnieuw: eerst in de sfeer van jezelf iets van die sfeer van vreugde en geluk vinden. Vooral in de hartstreek is het het gemakkelijkst.

Eventueel roep je een bepaalde situatie op in je herinnering waarin liefde, vreugde en geluk aanwezig waren. Als je je die herinnert, is dat niet alleen iets van het verleden, maar ook van hier en nu. Je ervaart het nu als werkelijk. Die ervaring is een soort energetische wolk, een lichte wolk, een lichtende sfeer van alleen maar vreugde en geluk. Laat de afstand maar kleiner worden, blijf bij de essentie van vreugde en geluk. Ga die sfeer maar binnen, ga er maar steeds meer mee samenvallen. Als je daar helemaal in aanwezig bent, ervaar dan maar dat je zelf werkelijk oneindige gelukzaligheid bent. Als je bij de essentie blijft wordt de vreugde en het geluk sterker. Het overweldigt je en dan ben je het geluk zelf. Die sfeer van geluk is primair en oneindig. Dat ben jezelf, die oneindige ananda.

Als er iets in je eigen sfeer is wat daar niet in past, laat je dat daarin maar oplossen.
Het hoeft niet weg, maar als je bij de essentie van geluk blijft gaat dat oplossen.

Blijf bij de essentie van geluk en vreugde, de grote gelukzaligheid. Het is een hemelse sfeer. Als je subtiel luistert, hoor je de mooiste muziek, heel ijl, ontzettend ijl, oneindig in die oneindige sfeer van ananda. Als je wat meer visueel bent ingesteld, ervaar je heel subtiel prachtige lichtende kleuren, stralend, doorzichtig, heel ijl, van grote schoonheid. Blijf bij de essentie van gelukzaligheid. Er is ook een geur, heel subtiel een bloemengeur, heerlijk. En de smaak: heerlijk, heel subtiel, groots. Gevoelsmatig is er een eindeloze ontspanning, een gevoel dat je je smelt in gelukzaligheid.

In die hemelse sfeer wordt alles vloeibaar. Alles mag er komen. Zelf ga je er helemaal in en je laat je lichaam, gevoel en denken smelten en oplossen. Zelf ben je de oneindigheid van ananda. Blijf bij de essentie van ananda. De vormen van het lichaam lossen er steeds meer in op. De gevoelsmatige energieën die nog vastzitten, lossen erin op. Blijf bij de essentie van ananda. Het geluk is universeel. Alle verlangens zijn verdwenen. In de sfeer van ananda blijft je oneindig.
Alles laat je daarin maar oplossen. Dat proces van oplossen kun je misschien ook zien: in het licht van de anandasfeer komt iets wat niet die lichtende kwaliteit heeft, iets wat donker is, wat een ondoorzichtige vorm heeft, ook al is het misschien geen duidelijke vorm. Het kan ook een brok emotionele energie zijn. In die sfeer van licht, overweldigend licht, laat je ook die donkere brok licht worden. Het wordt werkelijk ook lichtend. Dan is alles weer licht, zonder dat het door iets donkers gehinderd wordt. Als je iets hoort of ziet, zijn het lichte verschijnselen. Ze maken geen ruimtelijke scheiding; ze zijn doorzichtig. Als er iets binnen komt wat niet doorzichtig is, ga dan terug naar de essentie van de lichtende ananda, omhul het nog eens extra met het licht. Laat dat licht erin binnengaan en laat de energie opklaren totdat de donkere energie werkelijk is opgelost of getransformeerd is in ananda.

Dat geldt ook voor de mentale beelden, de gedachten. Ga desnoods nog verder terug en zie dan die beelden opgenomen worden in de anandasfeer. Dan worden ze doorzichtig; ze lossen op of ze krijgen ook de ananda-eigenschap.
Als er lichamelijk iets onplezierig is, dan geldt hetzelfde: ga terug naar de oneindige anandasfeer van alleen maar gelukzaligheid. Ervaar dan het ongemakkelijke gevoel of de pijn als energie die in de anandasfeer mag komen zodat het met ananda samen gaat vallen. Ananda is oneindig groot. Dus zo’n stukje energie is daarin zo betrekkelijk. Je ziet dat het daarin oplost.

Breng iemand die je niet mag, op dezelfde wijze in die grote ananda, gelukzaligheid. Het beeld of een aspect van die ander die je niet mag en waarbij je een minder prettig gevoel hebt komt in die oneindige ananda van jezelf en, kijk wat er gebeurt, die ander wordt ook helder, lichter. En zo ga je als ananda met die ander samenvallen. Die ander is dan niet meer verschillend van je. De problematiek is opgelost.
Dat geldt ook voor mensen die lijden. Blijf in die oneindige sfeer van gelukzaligheid. Voor zover die anderen met hun lijden er zijn: neem ze maar met compassie op in die oneindige gelukzaligheid. Je valt er mee samen in ananda. Dit is de beste sfeer, ook voor die anderen, om het lijden op te lossen. Het is de beste troost die geboden kan worden.

Je bent zelf voor honderd procent geluk en daarom kan er niets anders bestaan. Alles en iedereen die verschijnt, wordt direct opgenomen in die oneindige sfeer van ananda. Zelf ben je de oneindige anandasfeer zonder beperking, maar omdat alles er een plaats in heeft, gaat het uit boven elk ‘zelf’. Er is geen tegenstelling tussen zelf en de ander of het andere. Ananda gaat boven die tegenstelling uit. Ervaar maar dat het primaat van het zelf verdwijnt in iets veel groters dan ‘ik ben gelukkig’. Daarbij verdwijnt elk gelokaliseerd zelfgevoel, elk standpunt van een ik ...

Dit proces gaat door. De kwaliteit van universele gelukzaligheid wordt ijler en ijler ... Er is intern een weten dat het opgaat in het absolute ...

[Lange stilte]

Langzamerhand kan weer het bewustzijn van de wereldse situatie terugkeren, maar blijf bewust van de oorsprong van ananda en van de universele ananda-sfeer.
Wanneer je zo meteen de ogen weer open doet, blijf dan bewust in die sfeer van ananda.

Ananda – vervolg

Een nieuwe samenvatting op de website, die van een artikel van Andrew Fort, sluit goed aan op bovenstaande tekst

“Shankara ziet Brahman als de hoogste gelukzaligheid en Brahman is het eigenlijke onderwerp als gelukzaligheid ter sprake komt. Anandamaya, de sluier om het geïncarneerde zelf, bestaande uit gelukzaligheid, is de meest innerlijke sluier van het zelf en kan mensen er toe brengen om de hoogste gelukzaligheid na te streven. Maar omdat er bij Anandamaya nog sprake is van een sluier, is ze nog dualistisch van aard en niet Brahman zelf.
Er bestaan dus klaarblijkelijk graden van gelukzaligheid, maar in laatste instantie is de hoogste gelukzaligheid niet op conventionele wijze kenbaar. De vormen van gelukzaligheid die wij kennen zijn werelds van aard en gebonden aan objecten en zintuigen. Het pad naar de hoogste gelukzaligheid begint met het zich onthouden van misstappen en met het bestuderen van de Veda’s, maar een volledige realisatie is afhankelijk van onthechting en vrij zijn van lagere, menselijke verlangens. Dus, volgens de normen van alledag, is het geen genoegen om de gelukzaligheid te bereiken.” (JC)

Toch is het opgaan in geluk zo gemakkelijk en natuurlijk: je hoeft je alleen maar te ontspannen: zie de bovenstaande meditatie.

Met hartelijke groet,
Douwe Tiemersma