45. Manische depressiviteit

Afgelopen dagen heb ik een heel zware situatie doorgemaakt, maar ik bleef rustig in de openheid. Ik heb toen allerlei taken op me genomen voor anderen en dat ging eerst goed. Wel voelde ik me steeds vermoeider worden. Toen ik weer thuis kwam zag ik het helemaal niet meer zitten.
Als ik in ruimere sfeer kom, denk ik alles te kunnen; alles is geweldig; er is deels gelukzaligheid, maar ook toch dat manische, want het blijkt later dat ik niet alles aankan.
In van alles mooi vinden en allerlei cursussen willen doen herken ik dat manische gemakkelijker, maar in de ander willen helpen, iets totaal anders in mijn leven doen, daarin doorzie ik het niet. Moet ik de persoonlijkheid meer beteugelen, niets meer doen?
En verder, blijft dat manische met mij meegaan? Iedere keer als ik in ruimere sfeer zit komt dat weer en denk ik weer dat ik al ik weet niet hoever ben en geloof dat ook steeds, totdat ik weer terugval. Is hier iets aan te doen? En of het nu waar is of niet hoe ver ik ben, is eigenlijk helemaal niet relevant. Dit laatste wat ik me nu bedenk zou ik mezelf steeds in moeten hameren. Ik hoop dat ik die onverschilligheid daarover, wat ik eerder had, weer terugkomt. Het heeft allemaal niets te betekenen; deze zin helpt ook: hoe word ik nuchterder?


Uit het antwoord

Dat je in een grote ruimte komt, is prachtig. Het punt is dat je dan daarin toch een beperkt zelf-zijn hebt dat denkt alles aan te kunnen. Dat is het manische. Je gaat dan mee, niet in de openheid, maar met je energieën. Dat enthousiasme betekent beperking, want die energieën zijn eindig. Je moet inderdaad open-zijn, vrij blijven van de energetische interpretatie door je ik.

Met openheid heeft 'ik' niets te maken. De vraag hoever je bent, is dus inderdaad niet relevant. Ga openheid niet weer opvullen met activiteiten. Alleen wanneer het zuiver openheid is, gebeuren de dingen vanzelf en op goede wijze.

Ook praktich zul je moeten leren omgaan met je karakter-situatie. Ook als je denkt dat er zuivere openheid is, denk dan ook aan de vorige keren dat dit zo was, maar waarin het verkeerd ging. Wees dan terughoudend met het invullen van je ruimte. Leer maar, als het open blijft, in hoeverre de dingen vanzelf kunnen gaan op volledig open wijze; je blijft dan doende niets doen.

Het beste gewenst,
Douwe


Er is geen tweeheid

als je ontspannen bent
in zelf-bewustzijn
is dat duidelijk.


  • Chakrayoga

    Yoga is de weg naar bevrijding van de beperkingen in alle onderdelen van het bestaan. Dit boek richt zich op de bevrijding van de verschillende levensenergieën: de mentale, expressieve, gevoelsmatige, vitale, seksuele en andere energieën.

  • Psychotherapie en non-dualiteit

    De psychotherapie en oosterse bevrijdingstradities zoals advaita vedânta en boeddhisme hebben in de laatste jaren een steeds grotere belangstelling voor elkaar gekregen. Ze hebben elk specifieke noties en werkwijzen, maar overlappen elkaar voldoende om een vergelijking mogelijk te maken.
    In dit boek worden diverse westerse psychotherapeutische stromingen en twee bevrijdingswegen die van oorsprong respectievelijk hindoeïstisch (Advaita Vedânta) en boeddhistisch zijn, met elkaar geconfronteerd.

  • Non-dualiteit - de grondeloze openheid

    Non-dualiteit is niet-tweeheid (Sanskriet: a-dvaita), de afwezigheid van scheidingen. Deze openheid vormt de kern van elke spiritualiteit en mystiek. Maar wat is non-dualiteit nu precies? Daarover gaat het nieuwe boek van Douwe Tiemersma. In zijn vorige boeken stond de non-dualiteit ook al centraal, maar nu laat hij stap voor stap zien wat non-dualiteit in de eigen ervaring betekent. Iedereen blijkt die ervaring te kennen en te waarderen.

  • Stiltewandelingen naar eenheid

    Wandelen in stilte is terugkeren tot de rust die in de drukte van het leven vaak wordt gemist. Veel mensen zoeken die rust en vinden die in de natuur.

Boeken

Douwe schreef en redigeerde gedurende zijn leven boeken. Via onze uitgeverij zijn deze nog verkrijgbaar.

Bekijk het aanbod