9-16 Je stelt zelf vast: er bestaan geen scheidingen, punt

Jaargang 9 nr.16 (3 november 2008)

Non-dualiteit is niet-tweeheid (Sans­kriet: a-dvaita), de afwezigheid van scheidingen. Deze openheid vormt de kern van elke spiritualiteit en mystiek. Maar wat is non-dualiteit nu precies? Daarover gaat het nieuwe boek van Douwe Tiemersma. In zijn vorige boeken stond de non-dualiteit ook al centraal, maar nu laat hij stap voor stap zien wat non-dualiteit in de eigen ervaring betekent. Iedereen blijkt die ervaring te kennen en te waarderen.

Douwe Tiemersma verwijst naar deze ontspanning en dit geluk en naar vele andere plaatsen om de lezer de non-dualiteit te laten herkennen in de eigen ervaring. Dan ontstaat er de bewust­wording van een openheid zonder scheidingen die blijkbaar altijd al in de eigen sfeer aanwezig was, maar die nooit de status kreeg van echte werkelijkheid. Als de betrekkelijkheid van de wereld van de scheidingen en de waar­heid en waarde van de fundamentele openheid duidelijk wordt, kan de dimensie van non-dualiteit in de eigen zijnservaring blijvend openbreken. Het gaat hier om een 'directe weg' van het levende inzicht, dat grote praktische consequenties heeft.

Boekpresentatie Non-dualiteit - de grondeloze openheid Vrijdag 21 november 2008, 16.15 - ca. 17.45 uur, In Boekhandel Donner, Lijnbaan 150, Rotterdam Met bijdragen van Otto Duintjer, Kees Boukema en Douwe Tiemersma De vorm van de presentatie is die van een klein symposium. Otto Duintjer, Kees Boukema en Douwe Tiemersma geven elk een inhoudelijke bijdrage over de aard en de 'ervaring' van non-dualiteit en hebben een gesprek hierover. Gratis toegang. Reservering mogelijk: secretariaat

Zie ook op de website Nieuws en op www.selexyz.nl - Donner

Verdere mededelingen

De filmavond met 'De zee die denkt' die op 7 november gehouden zou worden, gaat niet door.

Op de woensdagavonden voorafgaande aan de satsang is er onder begeleiding van Agnes een open meditatie vanaf 18.30 uur. Iedereen kan daarna vrij binnenlopen tot ongeveer 19.30 uur. Er liggen matjes en kussentjes. Voorlopig is het een experiment dat na een tijdje wordt geëvalueerd.

Tekst

Uit een gesprek te Gouda, 13 februari 2008 - Het directe vaststellen

Word maar weer bewust van je aandacht voor de dingen. Keer dan maar in je aandacht terug tot jezelf als de bron van de aandacht. Het is een terugkeer van jezelf in jezelf als stilte. Deze terugkeer gaat vanzelf. Als je van jezelf bewust bent en je laat je ontspannen, dan is er een oneindig vallen in de diepte van zelfzijn. Zo keer je werkelijk terug. Dan merk je: ik heb geen vorm om me aan vast te houden. Als je niet met alle macht vormen voor jezelf in stand houdt, als je die spanning loslaat, merk je hoe je diep je in de ontspanning zakt. Daarin verdwijnen alle vormen. Alle grenzen verdwijnen daarbij. Er is geen verschil meer tussen zelfzijn en al het andere wat er is. De vorm van jezelf verdwijnt en tegelijkertijd verdwijnen ook de afgebakende vormen van de dingen die je eerst buiten jezelf stelde. In die terugkeer is er een eindeloze ontspanning, een totaal wegvallen van de grenzen.
Wat zich dan manifesteert is het grote zijn - zelf-zijn - bewust-zijn. Dat blijft voorop staan, ook wanneer de ogen open zijn en vormen waarnemen. De zijnservaring van eenheid blijft voorop staan. De vormen die zich tonen blijven daarin betrekkelijk, de vormen die je zintuiglijk ervaart en de vormen die je in je geest maakt. Alle vormen blijven ontzettend betrekkelijk en doorzichtig in dat grote zijn-zelf-zijn.
Bij de terugkeer naar jezelf vanuit je aandacht voor de dingen buiten, zul je dus in jezelf iets moeten ervaren van het eigen zelf-zijn. Hoe concreter die ervaring is, des te beter. De eerste concrete ervaring is het eigen lichaamsgevoel. Teruggaande kom je in je lichameljke sfeer van het eigen lichaamsgevoel, je eigen gevoelslichaam. Dan is er direct al de vaststelling: hier ben ik thuis bij mezelf. Dat kan een heel duidelijke gevoelsmatige vaststelling zijn van jezelf-zijn.
Je kunt nog verder daar naar binnen gaan, nog verder naar je kern. Dan is er nog sterker de ervaring: hier ben ik helemaal mezelf. Hier kan ik me nog meer ontspannen en ervaren dat de ontspanning radicaal doorgaat. Dan verdwijnen de vormen van het lichaam en de ideeën over jezelf.
De vormen verdwijnen en daarmee de grenzen en het vasthouden. Hoe meer je naar binnen gaat, des te opener je eigen sfeer wordt. In helderheid stel je vast dat er geen grenzen zijn, dat er geen scheidingen zijn. Je eigen zelf-zijn valt samen met de hele werkelijkheid. Bij de teruggang naar de essentie van jezelf, blijkt dat de essentie van jezelf de essentie van alles en iedereen is. Er is één essentie, zonder gescheidenheid. Je valt samen met het Zelf van alles en iedereen.
Kun je dat bevestigen? Ga kijken van binnen uit; dan ervaar je het en stel je het vast. Wees bij het vaststellen eerlijk voor jezelf. Je stelt vast: zo zit het. Dat is een directe vaststelling, zonder allerlei denkprocessen die de ervaring vertroebelen. Je stelt dingen direct vast: zo zit het, punt. Je bent het zelf van alles, zonder problemen.
Klopt dat? Kun je het voor jezelf vaststellen?

In de directe ervaring wel, maar ...
Punt. Waarom: 'komma, maar…'?Als je het direct ervaart, is het dat toch? Punt. Als je nu die kaars daar ziet, stel je vast: daar staat een kaars. Dan kunnen allerlei gedachten wel een rol spelen, bijvoorbeeld 'Het kan wel een illusie zijn.' Dan ga je preciezer kijken en stel je het je nog duidelijker vast - punt.

Ja, punt, en dat denken komt er achteraan.
Wanneer je dat door hebt, is het je duidelijk: met dat denken heb ik niets te maken. Ik zie meteen dat die rare influisteringen onzin zijn. Je stelt iets direct en ondubbelzinnig vast. Dat is toch het belangrijkste middel om vast te stellen wat er werkelijk is? Als iemand komt met verhalen over wonderbaarlijke dingen, zeg je: er is voor mij maar één criterium om vast te stellen of ze waar zijn of niet - ik zal ze zelf moeten zien. Als je ze dan ziet, kan er best even een reactie zijn: ik kan mijn ogen niet geloven. Maar dan wint de evidentie het: blijkbaar is het zo. Dat is het punt van het heldere vaststellen. Als je bezig blijft de dingen op een heel heldere, nuchtere wijze te onderzoeken, komen er zulke duidelijke vaststellingen dat het wantrouwen verdwijnt. Wat voor gedachten er ook opkomen, ze blijken niet meer relevant te zijn, want de vaststelling is zo duidelijk: dit! Is dat duidelijk?

Soms zijn aan bepaalde voorstellingen gevoelens gekoppeld die ...
Ja, aan dromen zijn allemaal gevoelens gekoppeld. Maar dat is toch geen reden om 's ochtends te zeggen: ik ben wel wakker, maar die droom met die gevoelens waren toch meer werkelijk dan deze wereld waarin ik wakker ben? Dat is toch krankjorum? Als je wakker bent, is er meteen een interne vaststelling dat je wakker bent, dat je bewustzijn helderder is dan zonet in de droom. Daar hoef je niet over na te denken; dat stel je direct vast. Dat dit een grotere helderheid is, daar is geen twijfel over mogelijk. Dus zo zit het. Intern ervaar je dat er geen scheidingen zijn. Dit zelfzijn valt samen met het zelfzijn van alles en iedereen - punt. Dat is duidelijk! En het is ook heel vreugdevol; het is heel liefdevol; het is het mooiste wat er is.

Met een hartelijke groet,
Douwe Tiemersma