Massage op school

Ik hoorde een radiodocumentaire (van de VPRO op: www.ochtenden.nl/afleveringen/26017002/), die ging over een basisschool waar één keer per week de kinderen elkaar masseren. Door de (met een geleide meditatie ingeleide) sensitieve fysieke aanraking van elkaar, veranderden de kinderen individueel en als groep totaal. Ze werden helemaal rustig en zacht. Aan hun stemmen kon je horen hoe zeer ze erdoor bij zichzelf kwamen. Sommigen vonden het gemasseerd worden heerlijk. Anderen juist het masseren zelf. Men zei, en dat geloof ik zo, dat de sfeer onder de kinderen door de les ook zienderogen veranderd was. Men ging heel harmonieus met elkaar om en het pesten was zo goed als verdwenen. Wellicht vergelijkbare ervaringen als die jij hebt.
Ondanks de evident goede resultaten, krijgt men bij het Ministerie van Onderwijs geen oor voor dit massage experiment. Dat is misschien ook niet zo gek. Het rationeel denken begrijpt namelijk de werking van leerervaringen die een direct effect hebben niet; maar alleen die indirect werken. Ons onderwijssysteem is in alles niet gericht op realisatie in het hier en nu, maar op een doel in de toekomst. Je leert voor een tentamen, om je diploma te halen, zodat je een vak kunt gaan uitoefenen waarmee je maatschappelijk kunt bijdragen en gelukkig worden. En ook op macroniveau wordt zo gedacht: als we investeren in het onderwijs, werken we aan onze kenniseconomie, waardoor onze welvaart kan blijven groeien zodat we een gelukkige maatschappij worden. Interventies die zijn gericht op een zijnservaring, dat wil zeggen een onmiddellijke realisatie van het doel (rust, vrede, harmonie, openheid) vallen daarom geheel buiten het paradigma van het traditionele onderwijs. Ik heb geen idee hoe dit zou kunnen veranderen, anders dan de Staatssecretaris van Onderwijs, Mark Rutte, op deze mail te kopiëren.
Vader van twee jonge kinderen