2013/10 Bewustzijn en gevoel zullen samen moeten gaan

Jaargang 14 nr. 18 (13 oktober 2013)

Tekst satsang

Uit een Advaitagesprek met Douwe Tiemersma, Hoorneboeg, 6 oktober 2007
 
Bewustzijn en gevoel zullen samen moeten gaan
 
Zowel bij mensen die te veel gedronken hebben als bij de lyrische mystici zie je de beperking dat ze niet meer kunnen functioneren in het gewone leven. Een dronken man denkt wel dat hij over de brugleuning kan lopen, maar pas op! De mysticus krijgt vroeg of laat toch weer de problematiek van de confrontatie van zijn sfeer die ruim is, met de wereld zoals die verder doorgaat. Op een of andere manier zal dat weer samen moeten komen. Wanneer je een bepaald middel gebruikt om in die sfeer te komen en even later is het middel uitgewerkt, dan zit je weer in de oude toestand. Het was een goede ervaring want er waren geen zorgen, het was ruim en dus was  het positief. Wanneer het als positief ervaren is, is er de neiging om dat middel opnieuw te gebruiken. Het wordt een verslaving. Het gaat hier om de afhankelijkheid van iets externs. Als het iets externs is dat die overgang naar bijvoorbeeld dat ruime gevoel, vergemakkelijkt of bewerkstelligt, dan is er dus het grote gevaar dat je eraan verslaafd raakt. Dat geldt natuurlijk ook voor de leraar. Ook daar kan hetzelfde gebeuren wanneer die als iets externs gezien wordt. Blijf dus altijd bewust van het gevaar hiervan.
 
Hoe bedoel je dat, van de leraar?
 
Die kan dus als een soort drug fungeren wanneer je van hem afhankelijk bent om weer even die oriëntatie te krijgen. Natuurlijk, in een bepaalde fase kan het erg nuttig zijn, maar een leraar is niets anders dan een tijdelijk hulpmiddel. Het is misschien een betere drug dan de meeste andere drugs omdat een leraar - als hij het tenminste een beetje door heeft - de ander zal wijzen op de zelfstandigheid. En dat doen de meeste drugs niet. Wanneer je iemand ziet die flink aangeschoten is en je bent zelf nuchter - wat valt dan op? De beperktheid van bewustzijn. Dat is die andere kant. Het is prachtig om met de pinkstergemeente mee te gaan zingen van Halleluja. Schitterend, het werkt en het geeft verruiming, maar waarom ben je toch niet zo geneigd om je daarbij aan te sluiten? Je bent nuchter en je ziet daar de beperking. Dat doet niks af van de ervaring die die mensen hebben, maar je ziet wel de beperking van het zich opsluiten in een bepaalde ervarings-, voorstellingswereld. Wanneer je dat op een afstandje bekijkt vanuit ruimer bewustzijn  zie je dat dat een beperkt bewustzijn is. Ook in je eigen ervaring dus: wanneer je zoiets meemaakt, het gaat steeds om beperking en ontperking, niet alleen in het gevoel maar ook in het bewustzijn. De gevaren en de nadelen van intoxicatie kunnen alleen voorkomen worden door bewust te zijn. Beperktheid ervaar je vanuit ruimer bewustzijn. Ook al kan het in het gevoel helemaal open en onbeperkt zijn, het zal pas werkelijk onbeperkt kunnen zijn wanneer er bewustzijn in zit. Wanneer er geen bewustzijn in zit dan is het weer beperkt voor je het weet. Bewustzijn en gevoel zullen dus heel duidelijk samen moeten gaan.
 
(…)
 
Op een gegeven ogenblik heb je de kennis: zo werkt het, wanneer ik me zo oriënteer, dan gaat het die kant uit. Dat is het enige wat je kan doen. Op zich is bewustzijn krachteloos, leeg. De wereld kan doorgaan, energieën kunnen doorgaan. Bewustzijn staat op zich. Het kan voor die ruimte zorgen, maar het bewustzijn zelf blijft leeg. Het heeft alleen die kennendheid in zich, maar het is de vraag of die kennendheid voldoende is om alle resten van identificatie weer los te krijgen. Dan zal het toch weer opnieuw opgepikt moeten worden vanuit die identificatie zelf: het gevoel.
 
Als er overgave is, dan gaat het vanzelf?
 
Wanneer het vanzelf gaat dan spreken we niet eens van overgave want dan gaat het vanzelf. Punt. Als er helemaal geen probleem is, is er een directe herkenning en dan is er niets anders meer dan die non-duale sfeer.  Wanneer je van overgave spreekt dan heb je al iets dat uitgaat van een ik-persoon. Alles is al veel ruimer geworden en dan moet er ook nog een overgave plaatsvinden. Van wie? Blijkbaar van de persoon zoals die ervaren wordt en die beseft: nu moet ik dat laatste, dat centrum van dat ik, helemaal loslaten.  Het kan zomaar, spontaan gebeuren.
 

Mededelingen

Sinds 2006 gaf Pia de Blok de opleiding 'Onbeperkt ontspannen voor jongeren', voor de werk- en studiegroep 'Jongeren'. Deze korte opleiding, ontstaan vanuit de visie van Douwe Tiemersma en door de uitwerking ervan samen met Pia de Blok, is verbonden met het Advaita Centrum. Zij heeft de opleiding inmiddels overgedragen aan Marco Flipse. Website . Douwe was hierin ook gekend en ermee akkoord.
De eerste opleiding staat gepland voor november 2013, de data zijn: 2 November, 23 November en 7 December.
 
Biblion recensie van het boek: "Stiltewandelingen naar eenheid"
 
Wandelen in de natuur geeft rust. De stilte ervaren, de spanning tussen jezelf en de omgeving loslaten, en je zintuigen openen, dit alles zorgt voor ruimte, ontspanning en eenheidsbeleving. De auteurs nemen je mee in kleine oefeningen die je tijdens stiltewandelingen kunt toepassen. Het gaat daarbij om momentopnamen: het vertragen van je tempo, aandacht voor de ademhaling of zomaar ruiken aan een bloem. Het boekje ademt de geest van de Advaita Vedanta, de Indiase filosofie van de nondualiteit. Niet toevallig was een van de auters oprichter van het Advaita Centrum en de andere yogadocente. Een groot man (1945-2013) (en zijn leerlinge) laten een onuitwisbare erfenis na. Prachtig geïllustreerd met natuurfoto's laat dit meditatieve boekje de lezer even sprakeloos.
Frans Gerritsen (NBD|Biblion recensie.
Meer informatie: 'Stiltewandelingen naar eenheid'
 
De werkgroep "yoga & non-dualiteit" heeft 24 November een bijeenkomst gepland van 10.30 uur tot 13.00 uur in het Advaitacentrum.
Meer informatie is te vinden op de website Yoga-werkgroep
 

Kalender

Alle bijeenkomsten in het Centrum te Gouda, tenzij anders vermeld

Bijeenkomsten advaitagroepen