2013/11 Voorbij de grenzen van de dood

 Jaargang 14 nr. 21 (24 november 2013)

Tekst satsang

Uit een Advaitagesprek met Douwe Tiemersma, Gouda 5 april 2006
 
Voorbij de grenzen van de dood
 
Wanneer iemand lijdt of een rouwperiode doormaakt, zal het pas echt oplossen wanneer de identificatie met van alles en nog wat vanuit het ‘ik’, verdwijnt. Dan kan er nog wel een pijnvolle situatie zijn, maar het grootste deel van het leed is dan toch verdwenen.
 
Mooi dat je er nu over praat want ik heb een vriendin die twee kinderen heeft verloren en ze zit er nu al 15 jaar op een leedvolle manier aan vast. Vandaag kreeg ik een mail van haar waarvan ik dacht: ze gaat nu toch in de richting van Advaita. Het zou mooi zijn…
 
Blijkbaar is er ook bij je vriendin iets van het vermoeden dat wanneer het open komt, het leed verdwijnt. Natuurlijk, het is best begrijpelijk als je twee kinderen verliest, dat is ook verschrikkelijk, daar wil ik niets aan af doen, maar wanneer dat verdriet maar blijft, ga dan kijken waar de grootste problematiek zit.
 
Ik heb het gevoel dat het een identiteit wordt.
 
Absoluut. Dus het wordt helemaal op een ‘ik ‘ betrokken, en wanneer dat structureel is, is dat ook een deel van de identiteit. Dat zie je juist daar waar smartelijke dingen gebeurd zijn. Dat zijn bij uitstek zaken die je heel gemakkelijk meeneemt in jezelf, in je identiteit. Moet je eens zien hoeveel ruimte er komt als dat wordt losgelaten.
Je zult ook heel duidelijk moeten zien dat het willen helpen vanuit een ik-situatie altijd een ik-belang is. Soms is het heel duidelijk, soms heel subtiel.
 
Ik heb dat ook met een ex-vriend …
 
Dan kan het verstandig zijn om tijdelijk even te zeggen: stop. Wanneer je voelt dat die ik-krachten minder impact op je hebben is er weer een nieuwe situatie. Maar het is niet alleen goed voor jezelf om dat steeds maar weer hulp willen geven eens te doorbreken, het is ook goed voor de ander. Want die ander raakt verslaafd aan jouw hulp.
 
Dat is binnen je eigen leven eigenlijk precies hetzelfde.
 
Ja, wanneer je een beetje inzicht hebt dan ken je ook de verhouding tussen jezelf als inzicht en het ik-zelf. Dan kun je vanuit dat inzicht-zelf ook hard zijn tegen dat ik-zelf. Dat is af en toe best gezond. Maar aan de andere kant is er ook geen verschil tussen je inzicht-zelf en je ik-zelf, want het is allemaal jezelf. Het zijn wel verschillende niveaus met verschillende condities: het ene meer beperkt, het andere minder beperkt. Dus aan de ene kant kun je keihard zijn, aan de andere kant kun je tegen jezelf zeggen: dat ben ik ook, ontspan maar. Je kunt op een vriendelijke manier met jezelf omgaan, en ook dat element is natuurlijk goed. Maar het belangrijkste is dat het zwaartepunt komt te liggen op de ruimere niveaus zodat de beperkingen op kunnen lossen. Ik ben mezelf al, waarom zou ergens in mezelf die verkramping van dat ‘ik’ moeten zitten? En dat werkt ook naar anderen toe, want als er openheid is dan herkent ook de ander: er is openheid, waarom zou de verkramping dan nog nodig zijn? Vaak werkt dat zonder woorden. Met troost en rouwen heb ik het vaak gezien: al die personen die maar aan het jammeren zijn, en de persoon ik kwestie raakt nog dieper in de put.
 
Als je in zo’n rouwproces niet meedoet dan wordt vaak gedacht: waarom huilt die persoon niet? Daar ben ik al vaak tegenaan gelopen.
 
Wanneer er werkelijk een open zijn is, is dat geen persoonlijk gevoel meer en daar kunnen de mensen best even tegenaan hikken. Maar ze kunnen toch gaan ervaren dat je niet zo’n ‘koude’ bent. Ook in het gevoel gaat alles open, maar je zit niet op dezelfde manier in dat gejammer. Mensen kunnen daar best even van opkijken, want het valt op. Maar wanneer ze het een beetje doorkrijgen, dan ervaren ze ook dat dat het meest waardevolle is.
 
Het is eigenlijk een veel diepere aandacht.
 
Natuurlijk. Het is zelfs zo’n aandacht dat je helemaal gelijk bent aan het zelf van die ander. Dat is nog eens diepe aandacht. De ander gaat ook merken dat er in die openheid geen angst is voor de dood. Zolang er nog iets is van een ik-centrum is er angst voor de dood. En ook dat merk je vaak als er een sterfgeval is: men zit te jammeren om de eigen sterfelijkheid. Dus dan valt het zeker op wanneer er iemand is die geen angst meer heeft voor de dood. Dan is het ook duidelijk waarom dat een hulpvolle situatie is. De allerbeste hulp is toch wanneer de hele sfeer wordt opgetild tot voorbij de grenzen van de dood?  
 
 

Mededelingen

Vanaf januari 2014 zal de vorm van de Advaitapost veranderen. Vanaf dat moment zal de Advaitapost nog een maal per maand verschijnen en er zullen alleen teksten van Douwe in te lezen zijn. Ook zal er elke maand een boek of artikel van Douwe belicht worden. De mededelingen en de agenda zullen vanaf dat moment uit de Advaitapost verdwijnen.
 
Op zaterdag 11 januari wordt er door stichting Openheid een laatste bijeenkomst georganiseerd in het Centrum te Gouda, van 13u30 tot omstreeks 16.00. Let op, in de Inzicht werd een vroegere tijd vermeld maar de juiste tijd is vanaf 13:30. Er zal vanaf 14u naar een opname van Douwe geluisterd worden, waarna een meditatie volgt. Daarna is er een boekenmarkt en is er de mogelijkheid gezamelijk te genieten van een hapje en een drankje. Ook wordt deze dag het nieuwe boek van Douwe gepresenteerd; met daarin een groot aantal door Douwe geredigeerde teksten afkomstig van de uitgewerkte satsangs van de afgelopen jaren.
 
Het Advaitacentrum blijft wel bestaan maar omdat er geen activiteiten meer worden georganiseerd door stichting Openheid heeft deze haar huur opgezegd van het gelijknamige gebouw en is deze laatste bijeenkomst mogelijk gemaakt. Het centrum zal hierna beschikbaar blijven voor verschillende doeleinden en kan hiervoor gehuurd worden. Voor meer informatie over de beschikbaarheid kunt u infomeren bij Odile.
 
Vanuit de Advaitagroepen wordt in 2014 weer een Stilteweek georganiseerd van 15 t/m 22 augustus, dit keer in Kasteel Stoutenburg, bij Amersfoort. Er zijn al voldoende inschrijvingen dus de week zal doorgaan, het inschrijven is op volgorde van binnenkomst. Uiterste datum van inschrijving is eind april 2014 en kan via e-mail: Jean-Pierre , Odile
 
Via de volgende link is een artikel te lezen over Douwe op de site van de SCFA (School voor Comparatieve Filosofie Antwerpen).
 

Kalender

Alle bijeenkomsten in het Centrum te Gouda, tenzij anders vermeld

Bijeenkomsten advaitagroepen