6-8 Door ontspanning vallen grenzen weg en meteen is er vreugde

Jaargang 6 nr. 8 (25 april 2005)

Het zonnige lentelandschap van de Hoorneboegse hei karakteriseert de hele retraite van het afgelopen weekend. Frisheid en openheid waren voortdurend aanwezig en werkten door. In de satsangs werden zij oneindig, zodat er bij de aanwezigen wonderen gebeurden. Onuitsprekelijk prachtig is de oorspronkelijke openheid.

Mededelingen

In april komen al weer de programma’s voor de tweede helft van het cursusjaar. Het nieuwe Programmaboekje is klaar en kan bij de bijeenkomsten en bij het secretariaat worden verkregen, tel. 0182-373427 of per e-mail bbr@kabelfoon.nl
De cursussen hathayoga zitten al vol, de bijscholing Pranayama zit bijna vol. Plaats is er nog op de volgende cursussen, die achter de hyperlink nader worden beschreven.
‘Meditatie’ 1 en 3
‘Yoga als de bevrijding van het lichaamsschema’ (bijscholing) en
‘Non-dualiteit: de zijnservaring, de filosofie, de tradities’ – een inleidende cursus die een overzicht geeft van de tradities en de filosofie, maar die ook is gericht op (zijns)ervaring en inzicht.

Verschillende mensen vroegen ons zo weinig mogelijk bijlagen te sturen. We gebruiken nu hyperlinks naar teksten op de website en hopen dat dit voldoet.

Op woensdagavond 4 mei is er geen satsang in Gouda.

Tekst

Inleiding 17 oktober 2004, Hoorneboeg (1) - Vreugde

Hopelijk is het iedereen nu duidelijk. Vreugde ontstaat vanzelf wanneer er ruimte komt, wanneer er een uitbreiding is van je eigen ervaren bestaansruimte. Uitbreiding van je zelf-zijn is meteen vreugde. Je gaat zitten, het wordt stil, je ontspant je en er is de uitbreiding. De grenzen vallen weg en meteen is er vreugde. Deze vreugde ontwikkelt zich direct. We hebben gisteren gesproken over de ontwikkeling van vreugde, uitgaande van de meer grovere emotionele energieën op lichamelijk vlak, via meer psychische gevoelens naar een verdere ontwikkeling tot en met de kosmische gelukzaligheid, ananda, zonder vormen, zonder grenzen. Vreugde, liefde, geluk hebben de neiging om vanuit een beperkte toestand zich uit te breiden. Ze hebben een impuls in zich, een bepaalde beweging in die richting van het oneindige. Als je deze beweging niet tegenhoudt, is er werkelijk goddelijke vreugde voorbij alle vormen en condities. Die vreugde ben je zelf.
Steeds komt het er weer op aan dat je bewust bent van je eigen situatie. We praten erover om al die verschillende mogelijkheden te herkennen, zodat je weet waar je op een bepaald tijdstip zit en hoe het verder kan gaan. Op elk niveau, op elke plaats, op elk tijdstip geldt hetzelfde: kan er iets meer ruimte komen? Ja? Uitstekend. Je ervaart dan weer een verdergaande verruiming en zo ook weer het opspringen van vreugde. In de eindeloze sfeer van sadcitananda is er een heel fijne ongedifferentieerde kwaliteit van vreugde, geluk, liefde. Er wordt wel gezegd dat de schepping, dus de ontwikkeling in de vergrovende richting, er is om dit soort ervaringen nog eens op een sterkere en bewustere wijze te krijgen. Wees je maar bewust van alle niveaus. Als de sfeer heel ijl is, is de vreugde heel subtiel. Dan is er geen persoon die ervan geniet. Je bent vormloos intern in die sfeer aanwezig, met nog een intern weten ervan. Wanneer dit zich uitwerkt op grovere niveaus tot op het lichamelijke niveau, kan de ervaring heel sterk zijn, zoals bij de meditatie op de hartenergie.
Ervaar dat vreugde niets heeft te maken met denken. In de vreugde zit je niet in je hoofd te denken. Wanneer je weer gaat denken, vergaat je het lachen al gauw omdat het denken je zo gemakkelijk afsluit. De herkenning van de sfeer van vreugde laat je herkennen: prachtig, die eigen sfeer van energieën die zich mag ontplooien en waarin ik mezelf ben. Dat is vreugde, dat is uitbreiding. Het denken schept gemakkelijk weer grenzen, bepaalde kaders waarin alles ingepast wordt. Als een emotie zo sterk wordt dat ze over die grenzen heen gaat, heeft het ik-denk de neiging, dat is een kracht; om de denkorde te herstellen.
Het is duidelijk dat juist gevoelens en emoties zich niet aan de grenzen van het denken storen. Ze zijn niet te vangen en vast te houden in een begrip. Je kunt in de psychologie wel de emoties categoriseren, maar je kunt ze niet omgrenzen. De emotionele sfeer gaat vooraf aan het denken en gaat voorbij het denken. Gestemdheid en emotie zijn al aanwezig voordat er een ik-denk wordt gevormd. Als je uitsluitend je op het niveau zit van ‘ik doe’, ‘ik wil’, ‘ik denk’, ben je een speelbal van de al eerdere aanwezige emoties en aandriften. Het ik staat in dienst van die aandriften. Daarom is het goed om deze sferen te leren kennen op een bewuste wijze. Je kunt letterlijk vanuit het hoofd naar het hart gaan. Je merkt dan op dat daar een veel oorspronkelijker sfeer is. Je ervaart dat daar alles veel vloeibaarder is. De gevoelsmatige energieën komen in golven. Zij zijn niet vast te houden in het denken. Ze overspoelen het ik-denk. Het ontwikkelt zich gemakkelijk tot kosmische afmetingen. Dan is er geen ik meer.
Dus zie de betrekkelijkheid van de wereld van het ik, ook vanuit de emotionele sfeer. Je ziet hoe betrekkelijk de wereld van het ik-denk is. Dus maak haar niet belangrijker dan ze is. In helderheid wordt alles duidelijk. Je ziet de betrekkelijkheid van de beperkte ik-sfeer en de ellende die ontstaat wanneer je je daarin opsluit. Word je weer bewust van die grote ruimte en je vreugde.
In de helderheid wordt het ook duidelijk hoe betrekkelijk de emoties zijn. Ze zijn plaatselijke wolken van energie met een bepaalde kwaliteit. Je ziet de betrekkelijkheid ervan in de grotere ruimte. Door de aanwezigheid van die grotere ruimte gaan deze meer geconcentreerde gevoels­energieën zich ontwikkelen. Zij nemen de ruimte wanneer ze die krijgen. En zo lossen ze op. In de blauwe lucht boven de hei zie je wel eens wolken die langzamerhand in de blauwe lucht oplossen. Er is een algemene natuurwet van de zogenaamde entropie, dat een geconcentreerde energie zich universeel verspreidt als zij maar de ruimte krijgt. Die wetmatigheid geldt ook voor de gevoelsmatige energieën. Geeft die energieën dan maar de ruimte van je bewust-zijn. Dan lossen zij op. In dat oplossen ontwikkelt zich vreugde. Het laatste is het universele bewust-vreugde-zijn.


Er is geen tweeheid

als je ontspannen bent
in zelf-bewustzijn
is dat duidelijk.


  • De bron van het zijn

    ‘Wat was mijn toestand, voordat er ervaring was? Wie was er om op deze vraag te antwoorden? … dat Ik dat geen vorm heeft en zichzelf niet kent als ik ben.’

  • Satsang

    Dit boek is een bloemlezing van satsangs gehouden door Douwe Tiemersma. Bijeenkomsten waarin hij als advaitaleraar de kern van het advaita inzicht doorgeeft.

  • De ander en ik

    Dit boek bevat de lezingen en enkele andere teksten van het 2e Advaita Symposium over de relatie van 'de ander en ik'. De vragen kwamen aan de orde: Wat is de aard van de ander; in hoeverre of in welke zin verschilt de ander van mij en in hoeverre vormen wij een eenheid? De bespreking van deze vragen kon een verheldering geven van problematieken als ‘de aard van het zelf’, ‘de mogelijkheid van communicatie’ (in hoeverre kunnen wij elkaar begrijpen?), ‘de grondslagen van ons morele gedrag’ en ‘de ander als leraar’.

  • Management en non-dualiteit

    In bedrijven en organisaties is meer aandacht gekomen voor de oriëntatie op samenhang, eenheid, heelheid, ongescheidenheid, kortom: non-dualiteit. Wat betekent deze ‘niet-tweeheid’ en op welke wijze kan zij in het eigen werk en in de organisatie doorwerken? Deze vragen staan in dit boek centraal.

Boeken

Douwe schreef en redigeerde gedurende zijn leven boeken. Via onze uitgeverij zijn deze nog verkrijgbaar.

Bekijk het aanbod