Klinieken vol game-junks


Tonny van der Mee
Algemeen Dagblad, vrijdag 26 mei 2006
http://www.ad.nl/multi-media/article362302.ece
Bijna een op de drie cliënten in particuliere afkickklinieken is verslaafd aan spelletjes op Playstation, Xbox en GameCube.
Honderden gamers, onder wie jonge tieners, worden daarvoor behandeld. De obsessie voor computer- spellen gaat meestal gepaard met cocaïne- of cannabisverslaving.
De klinieken waarschuwen voor deze groeiende groep ‘verborgen’ gameverslaafden. De jongeren zonderen zich af en zitten gevangen in de virtuele fantasiewereld op de spelcomputers. Ze eten, slapen en drinken te weinig, verwaarlozen school en werk en hebben weinig sociale contacten buiten hun netwerk van gamers.
Smith & Jones in Amsterdam heeft een speciaal afkickprogramma voor obsessieve gamers. De jongste deelnemer is 13 jaar. Daarnaast komt de kliniek met zelfhulpprogramma’s. ‘De symptomen zijn hetzelfde als bij drugs, maar het wordt erg onderschat,’ zegt directeur Keith Bakker. ‘Ze drinken alleen Red Bull, eten niet en zitten soms twaalf uur per dag achter de computer.’
Addiction Solutions in Barneveld krijgt de cliënten meestal binnen op initiatief van de ouders. Die hebben weinig grip op de gameverslaving. ‘De omgeving herkent het pas als het geëscaleerd is,’ aldus directeur Don Schothorst.
Een andere verslavingsinstelling, Cascade International, is bezig in Nederland een verslavingskliniek voor jongeren onder de 21 jaar op te richten. Nu worden cliënten naar klinieken in Zuid-Afrika en Groot-Brittannië gestuurd. Volgens directeur Edy Eland komen tieners niet aan bod in de reguliere verslavingszorg, terwijl juist onder hen de problemen met drugs, alcohol en gamen toenemen.
De gamewereld groeit enorm. De omzet in de sector is de laatste vijf jaar gestegen van 83 miljoen euro naar 187 miljoen.
Volgens Jeroen Jansz, game-onderzoeker op de Universiteit van Amsterdam, speelt 80 procent van de jongens van 8 tot 18 jaar wel eens games. Zo’n 40 procent van hen is een intensieve gamer: gemiddeld 4,5 uur per dag. ,,Een kleine groep kwetsbaren is echt verslaafd.’’
REACTIES
Wilma - Gorinchem - 26/05/06 - 18:49:02
Ik heb ook zo'n zoon, hij is 16 jaar en zit min. 10 uur per dag te gamen, we hebben alles geprobeerd om hem iets anders te laten doen, maar niets leuk , alleen gamen. Nu wordt het tijd om hulp te zoeken en daar zijn we nu mee bezig. Het gamen lijdt tot verlegenheid en fantasieloosheid. Digitaal is hij een flinke vent maar buiten de deur is die wereldvreemd.
W. Ros - Zoetermeer - 26/05/06 - 18:10:02
Dat gamen een negatieve invloed heeft is niet geheel waar, uiteraard zijn er wel negatieve dingen te zien in gamers, denk bijvoorbeeld aan het steeds verder terugtrekken in die virtuele werelden. Echter zijn er ook hele positieve invloeden aan verbonden, zo leert een online gamer bijvoorbeeld veel sneller een andere taal, of bij sommige spellen waarbij de handels onderdelen hoger staan leer je snel onderhandelen...
Ikzelf speel al vele jaren verschillende games en eerlijk gezegd speel ik zelfs nog meer als in dit artikel aangegeven namelijk bijna 14 uur per dag.
Negatieve kant die ik ondervind is het afzonderen van direct contact, maar mijn wereldwijde contact is excellent, ik heb meer vrienden online leren kennen dan dat er mensen in Nederland wonen (bij wijze van spreken) echter is de positiefste ervaring die ik meemaak gewoon het feit dat ik ergens echt goed in ben en dat wereldwijd kan laten zien.
Verslaving? Een verslaving is iets waar je niet mee kan stoppen en uiteindelijk tegen je zin in doet. Gamen doe je alleen als je er Zin in hebt!! dus geen verslaving.
Karel Otten - Dordrecht - 26/05/06 - 17:49:31
om het te stoppen, kunnen de ouders,ook zelf veel aan doen, anders een password plaatsen, mochten ze die toch vinden, dan is de tweede mogelijkheid een optie om de provider, om het internet voor gamen te blokkeren met een virusscanner die de provider bedient, en niet de gamer zelf,dit voor de ouders. Suggestie van maxprogramma.

Er is geen tweeheid

als je ontspannen bent
in zelf-bewustzijn
is dat duidelijk.


  • Mediteren leren

    Dit boek geeft een handleiding bij het leren mediteren voor beginners en voor de gevorderden die nog eens bij het begin willen beginnen. Het uitgangspunt is de spontane meditatie, die iedereen af en toe heeft. 

  • Psychotherapie en non-dualiteit

    De psychotherapie en oosterse bevrijdingstradities zoals advaita vedânta en boeddhisme hebben in de laatste jaren een steeds grotere belangstelling voor elkaar gekregen. Ze hebben elk specifieke noties en werkwijzen, maar overlappen elkaar voldoende om een vergelijking mogelijk te maken.
    In dit boek worden diverse westerse psychotherapeutische stromingen en twee bevrijdingswegen die van oorsprong respectievelijk hindoeïstisch (Advaita Vedânta) en boeddhistisch zijn, met elkaar geconfronteerd.

  • De bron van het zijn

    ‘Wat was mijn toestand, voordat er ervaring was? Wie was er om op deze vraag te antwoorden? … dat Ik dat geen vorm heeft en zichzelf niet kent als ik ben.’

  • De ander en ik

    Dit boek bevat de lezingen en enkele andere teksten van het 2e Advaita Symposium over de relatie van 'de ander en ik'. De vragen kwamen aan de orde: Wat is de aard van de ander; in hoeverre of in welke zin verschilt de ander van mij en in hoeverre vormen wij een eenheid? De bespreking van deze vragen kon een verheldering geven van problematieken als ‘de aard van het zelf’, ‘de mogelijkheid van communicatie’ (in hoeverre kunnen wij elkaar begrijpen?), ‘de grondslagen van ons morele gedrag’ en ‘de ander als leraar’.

Boeken

Douwe schreef en redigeerde gedurende zijn leven boeken. Via onze uitgeverij zijn deze nog verkrijgbaar.

Bekijk het aanbod