Korte reactie op de ontspanningsles van Pia de Blok op 13 mei 2006


Hoewel ik moeite had om mezelf als puber voor te stellen, bedacht ik dat alles NU is en het dus gewoon moest gaan met zoals ik NU ben.
Was het de ervaring die ik al had opgedaan bij Pia met een zelfde soort sessie en met de sessie met groep 8 op mijn basisschool, waarin ook veel van de oefeningen voorkwamen, ik weet het niet, maar ik voelde me heel gauw heel erg ontspannen. Misschien was het ook de energie die in de ruimte was. De energie van de aanwezige personen.
In ieder geval had ik moeite om bijvoorbeeld nog een stress situatie goed te voelen. Ik weet er wel een, maar het gevoel erbij kwam niet goed meer door na die heerlijke ontspanning.
Wat ik wel ervoer was dat programmeringen heel storend kunnen werken. Misschien is het inderdaad nodig om jongeren te helpen met ideeën, maar geef ze eerst de tijd om ze zelf te laten denken. Ze krijgen alles altijd al voorgekauwd op school, tv, etc. Het is tenslotte belangrijk dat ze zelf leren voelen, denken, keuzes maken. Maar ze zijn het ontwend en moeten dus even de tijd krijgen om weer te voelen, zelf te denken over zichzelf, etc.
Ben er met eigen ervaringen ook nog niet uit of je bij de ademhaling sessie eerst duidelijk van tevoren moet zeggen wat de ander moet gaan doen, zodat het ook zo gebeurt of dat je het al doende bij spreekt. Dan kom je wel eens in de knoop met de uitvoering ervan. Bijvoorbeeld : nu ademen we in…… bij mij ging dat korter als dat de volgende opdracht kwam en dan had ik al tussendoor geademd.
Ik vind dat moeilijk om inderdaad de juiste weg hierin te vinden. Misschien eerst zelf voordoen en dan doen ze het na ?? Ik weet niet wat het beste werkt.
Wat inderdaad van allergrootst belang is, is dat degenen die de ontspanningsles geeft zelf ontspannen is. Dat is ook bij het lesgeven op school. Hoe kom je als leerkracht de klas binnen. Met wat voor gevoel loop jij, kijk jij, ben je afgesloten of open, zie je werkelijk je leerlingen. Ben je goed voorbereid op je les of zie je wel wat er van komt.
Rust en vreugde in jezelf voordat je begint is een vereiste.
Dat zei Douwe heel erg goed en daarmee raakte hij de kern aan van de ontspanningsles.
Veel succes !
Sibylle Eijs

Er is geen tweeheid

als je ontspannen bent
in zelf-bewustzijn
is dat duidelijk.


  • Satsang

    Dit boek is een bloemlezing van satsangs gehouden door Douwe Tiemersma. Bijeenkomsten waarin hij als advaitaleraar de kern van het advaita inzicht doorgeeft.

  • Non-dualiteit - de grondeloze openheid

    Non-dualiteit is niet-tweeheid (Sanskriet: a-dvaita), de afwezigheid van scheidingen. Deze openheid vormt de kern van elke spiritualiteit en mystiek. Maar wat is non-dualiteit nu precies? Daarover gaat het nieuwe boek van Douwe Tiemersma. In zijn vorige boeken stond de non-dualiteit ook al centraal, maar nu laat hij stap voor stap zien wat non-dualiteit in de eigen ervaring betekent. Iedereen blijkt die ervaring te kennen en te waarderen.

  • Naar de Openheid

    De teksten in dit boek zijn geschreven op basis van gesprekken gehouden te Gouda, aangevuld met enkele gedichten en korte teksten met illustratie. 
    Als uitgangspunt dienen steeds bekende gegevens en situaties, waarin verwijzingen zitten naar dat wat niet te beschrijven is, maar dat hier Openheid wordt genoemd.

  • De ander en ik

    Dit boek bevat de lezingen en enkele andere teksten van het 2e Advaita Symposium over de relatie van 'de ander en ik'. De vragen kwamen aan de orde: Wat is de aard van de ander; in hoeverre of in welke zin verschilt de ander van mij en in hoeverre vormen wij een eenheid? De bespreking van deze vragen kon een verheldering geven van problematieken als ‘de aard van het zelf’, ‘de mogelijkheid van communicatie’ (in hoeverre kunnen wij elkaar begrijpen?), ‘de grondslagen van ons morele gedrag’ en ‘de ander als leraar’.

Boeken

Douwe schreef en redigeerde gedurende zijn leven boeken. Via onze uitgeverij zijn deze nog verkrijgbaar.

Bekijk het aanbod