Brief 45 – Manische depressiviteit


Mijn vraag is wat kan ik nog meer doen om dat manische beter te doorzien.
Afgelopen dagen heb ik een heel zware situatie doorgemaakt, maar ik bleef rustig in de openheid. Ik heb toen allerlei taken op me genomen voor anderen en dat ging eerst goed. Wel voelde ik me steeds vermoeider worden. Toen ik weer thuis kwam zag ik het helemaal niet meer zitten.
Als ik in ruimere sfeer kom, denk ik alles te kunnen; alles is geweldig; er is deels gelukzaligheid, maar ook toch dat manische, want het blijkt later dat ik niet alles aankan.
In van alles mooi vinden en allerlei cursussen willen doen herken ik dat manische gemakkelijker, maar in de ander willen helpen, iets totaal anders in mijn leven doen, daarin doorzie ik het niet. Moet ik de persoonlijkheid meer beteugelen, niets meer doen?
En verder, blijft dat manische met mij meegaan? Iedere keer als ik in ruimere sfeer zit komt dat weer en denk ik weer dat ik al ik weet niet hoever ben en geloof dat ook steeds, totdat ik weer terugval. Is hier iets aan te doen? En of het nu waar is of niet hoe ver ik ben, is eigenlijk helemaal niet relevant. Dit laatste wat ik me nu bedenk zou ik mezelf steeds in moeten hameren. Ik hoop dat ik die onverschilligheid daarover, wat ik eerder had, weer terugkomt. Het heeft allemaal niets te betekenen; deze zin helpt ook: hoe word ik nuchterder?


Uit het antwoord

Dat je in een grote ruimte komt, is prachtig. Het punt is dat je dan daarin toch een beperkt zelf-zijn hebt dat denkt alles aan te kunnen. Dat is het manische. Je gaat dan mee, niet in de openheid, maar met je energieën. Dat enthousiasme betekent beperking, want die energieën zijn eindig. Je moet inderdaad open-zijn, vrij blijven van de energetische interpretatie door je ik.

Met openheid heeft 'ik' niets te maken. De vraag hoever je bent, is dus inderdaad niet relevant. Ga openheid niet weer opvullen met activiteiten. Alleen wanneer het zuiver openheid is, gebeuren de dingen vanzelf en op goede wijze.

Ook praktich zul je moeten leren omgaan met je karakter-situatie. Ook als je denkt dat er zuivere openheid is, denk dan ook aan de vorige keren dat dit zo was, maar waarin het verkeerd ging. Wees dan terughoudend met het invullen van je ruimte. Leer maar, als het open blijft, in hoeverre de dingen vanzelf kunnen gaan op volledig open wijze; je blijft dan doende niets doen.

Het beste gewenst,
Douwe

Er is geen tweeheid

als je ontspannen bent
in zelf-bewustzijn
is dat duidelijk.


  • Mediteren leren

    Dit boek geeft een handleiding bij het leren mediteren voor beginners en voor de gevorderden die nog eens bij het begin willen beginnen. Het uitgangspunt is de spontane meditatie, die iedereen af en toe heeft. 

  • De bron van het zijn

    ‘Wat was mijn toestand, voordat er ervaring was? Wie was er om op deze vraag te antwoorden? … dat Ik dat geen vorm heeft en zichzelf niet kent als ik ben.’

  • De elf grote Upanishaden


    De Upanishaden vormen de grondslag van een groot gedeelte van de Indiase filosofie. Ze worden ‘Vedânta’ genoemd, dat is het einde en de culminatie van de Veda’s. De wijsheid die in de teksten naar voren komt is nog steeds een onschatbare bron, zowel in India als daarbuiten. Centraal staat daarin de visie en zijnservaring dat de kern van zelf-zijn identiek is aan de grondslag van wereld en universum.
    In dit boek is een groot gedeelte van de belangrijkste Upanishaden (8e-6e eeuw v.Chr.) opgenomen.

  • Non-dualiteit - de grondeloze openheid

    Non-dualiteit is niet-tweeheid (Sanskriet: a-dvaita), de afwezigheid van scheidingen. Deze openheid vormt de kern van elke spiritualiteit en mystiek. Maar wat is non-dualiteit nu precies? Daarover gaat het nieuwe boek van Douwe Tiemersma. In zijn vorige boeken stond de non-dualiteit ook al centraal, maar nu laat hij stap voor stap zien wat non-dualiteit in de eigen ervaring betekent. Iedereen blijkt die ervaring te kennen en te waarderen.

Boeken

Douwe schreef en redigeerde gedurende zijn leven boeken. Via onze uitgeverij zijn deze nog verkrijgbaar.

Bekijk het aanbod