2010/12 Je externe bewust-zijn van verschijnselen gaat samen met je universele interne zelfzijn-bewustzijn

Jaargang 11 nr. 19 (5 december 2010)

Tekst van Ramalinga Swami

- over een belangrijk punt bij de realisatie -

Er was een hoge pilaar,
anders dan alle andere pilaren.
Toen ik omhoog klauterde langs die pilaar
versmalde hij tot de dikte van een draad.
Ik twijfelde of ik verder omhoog zou gaan
en ik was verward en verdrietig,
maar U maakte een eind aan die verwarring,
U tilde me op en trok me omhoog
zodat ik veilig de top van die pilaar bereikte.

Wat voor soort aantrekkingskracht is deze aantrekkingskracht
tussen U en mij?
Is deze aantrekkingskracht een aantrekkingskracht
die anderen ook kunnen verwerven?

Verlangen welt in me op om U te omhelzen.
Vanwege de zekerheid dat ik U zal omhelzen
gaat mijn leven voort.
Mijn hand strekt zich haastig uit
om Uw welriekende voeten vast te pakken.
Wanneer mijn hand ze aanraakt en vastpakt
stroomt mijn geest over van gelukzaligheid.

Wat voor soort aantrekkingskracht …

De verdere tekst is te vinden op de website: Ramalinga Swami

*

Tekst – Openheid in praktische situaties

Uit een gesprek te Gouda op 12 mei 2010 (5)

Die gerichtheid van mijn ego op objecten is erg sterk. Is het voor iedereen weggelegd om dat los te kunnen laten?

Iedereen is vanuit zichzelf het oorspronkelijke. Jij hebt daar ook een besef van, omdat je daar regelmatig naar terugkeert. Alles valt dan weg. Als die terugkeer er niet zou zijn, zou je totaal overspannen worden. Iedereen die niet overspannen is, die heeft wel ergens een stuk ontspanning. Iedereen die slaapt wel eens een keer. Als je een paar nachten uit je slaap wordt gehouden, blijft er weinig van je over. Dat houd je niet lang vol. Blijkbaar is het dus nodig - en daar heeft de natuur voor gezorgd - dat je steeds eventjes de hele bovenbouw van mentale en gevoelsmatige constructies loslaat. Ik heb nog nooit iemand ontmoet die dat vervelend vond. Iedereen vindt ontspanning heerlijk. Natuurlijk mag er af en toe ook wat spanning zijn, natuurlijk wel, maar ontspanning zal er ook moeten zijn. Als je flink in touw bent geweest gedurende de dag, vindt iedereen het heerlijk om terug te keren naar een droomloze slaap.

Steeds komen er weer oude sluiers te voorschijn. Dat gaat zo ongemerkt en zo snel.

Als je achteraf merkt dat dit weer plaatsvond, moet je dat niet heel erg vinden. Nee, je stelt het vast en keert weer terug naar je eigen centrum van helderheid. Dat is de enige manier om op een goede manier verder te gaan.

Het gekke is dat er eerst een gevoel van vermoeidheid was en dat er geen vermoeidheid meer is, sinds ik me steeds meer op die helderheid ging richten.

Zo zie je dus dat je steeds meer onafhankelijk wordt van je condities, als je meer in die sfeer van helderheid blijft.

Dus het is een denken, dat je moe bent.

Ja, het is een identificatie met vermoeidheid.
Je ziet dus hoe meer je terugkeert naar de open kern van jezelf met helderheid, met intens licht, des te meer alles die lichtende kwaliteit krijgt.
Wil die ontwikkeling verder doorgaan, dan zal er een grote toewijding moeten zijn, een voortdurende meditatie. Misschien dat het bij een enkeling helemaal spontaan gaat. Maar wanneer dat niet zo is, dan blijkt het nodig te zijn dat je je daarop toelegt. Blijkbaar.
Iedereen die hier zit heeft er iets van ervaren. Anders zat je hier niet. Dus herken die zijnservaring dan maar. Dan herken je ook dat die sfeer belangrijker is dan wat dan ook. Daarom blijf je daarbij. Dan krijgt dat de prioriteit. Dat is de enige basis waarop het proces echt doorgaat.
Dus besef dat maar en laat je ervaring heel bewust en concreet blijven.

In mijn werk is dit wel moeilijk. Daar worden alleen maar machtspelletjes gespeeld. Bij een overleg kan ik alert blijven en zeggen ‘ik trek hier de grens, want ik word meegetrokken in jouw sfeer die mij helemaal niet bevalt’.

Je kunt direct al zeggen: hoe vrijer je bent, hoe minder tegenreacties je krijgt. Wanneer je vrij bent en je ziet het allemaal gebeuren, dan zie je des te meer mogelijkheden om ergens iets te zeggen wat daar op die plek het beste is. Dat kan vanzelf gaan. De creativiteit is net zo groot als jij vrij bent.  Als jij vrij bent, is er niet meer een persoonlijke reactie en daarom komt er geen persoonlijke tegenreactie. Je kunt anderen bijvoorbeeld meenemen naar een hoger standpunt waar ze zichzelf kunnen zien en beoordelen vanuit een algemene redelijkheid: " Kom eens mee en dan kun je op een afstandje zien hoe je reageert; dan zie je hoe stom je doet". Dat is niet persoonlijk aanvallen. Nee, dat is meenemen, zodat ze zichzelf zien.

(lachend) Heet dat manipuleren of niet?

Die dingen gaan vanzelf. Ze gebeuren zomaar. Doordat jij ruim bent, biedt jij door je aanwezigheid al die ruimte aan en kan de ander daarin meegaan.

In het contact met onze zoon is er veel boosheid bij hem. Toch probeer ik met hem in gesprek te gaan. Dan komen de problemen, want er wordt van binnen iets gekwetst.

Je kunt meteen zeggen: het zal des te beter gaan, naarmate er meer openheid bij mij is. Dat betekent ook dat jij zelfstandig blijft en dat je de zelfstandigheid van je zoon respecteert. Bijvoorbeeld, je zegt dat je probeert het contact met je zoon verder door te zetten. Nu, als je dat nu eens niet probeert? Want alleen al dat proberen ervaart hij al als een inmenging in zijn eigen situatie.

Ik zou toch graag, ook voor hem, een minder krampachtig contact willen hebben.

Ja, maar dat hangt dus allereerst van jou af. Enerzijds zul je dus de zelfstandigheid moeten accepteren. Anderzijds zul je moet herkennen dat jij ook het zuivere zelfzijn van je zoon bent. Dan is er wat jou betreft geen afstand, terwijl er vrijheid blijft. Dan is er helemaal geen moeder-figuur waar de zoon zich tegen kan afzetten. Je zult je zoon moeten loslaten én beseffen dat je hem zelf bent. Beide horen samen. Wanneer er onderling gesproken wordt, gebeurd dat vanuit het open zelfzijn. Als er een reactie is bij je zoon, dan kun je er donder op zeggen dat dat een reactie is tegen iets wat hij ervaart als een moeder die zo nodig iets moet.

Nou, dat weet ik niet, ...

Nou, ik denk het wel! (gelach)

Ja, ik ben kennelijk toch een rol in blijven spelen naar hem toe.

(Ander) Je zegt dat in het ruime bewustzijn alles weer kan terugkeren. Dan is het eigenlijk niet een terugkeren van iets, maar van het geheel.

Natuurlijk blijft alles één geheel. Dat blijft zo, omdat jij alles bent. In je open bewustzijn is er geen grens, geen scheiding. Als er iets in verschijnt, dan is dat niets anders dan dat zelfzijn-bewustzijn.

Er komt heel gemakkelijk een scheiding van het geheel, zonder dat er een ik is.

Kijk eens heel precies, wat er gebeurt als de dingen opnieuw komen. Op wat voor manier komen ze weer? Als ze als verschijnselen terugkeren, is er een zekere afstand tussen jezelf als waarnemer met een bepaald standpunt en deze verschijnselen. Dan heb je een bepaald perspectief op de verschijnselen. Maar het kan ook anders. Zeg eens, hoe dan?

Als de poes tegen me aankomt, blijft er nog een geheel, maar dan is er wel een denken: ‘Hij wil eten.’ Dan is er dus wel even een focus op de poes en eten.

Het kan ook anders vanuit je oneindig bewust-zijn. Dit kan aanwezig blijven, als er vormen komen. Je blijft oneindig aanwezig, nu ook in de vormen. Je ervaart overal je eigen zelfzijn, ook van binnenuit in de dingen. Je hebt overal je eigen centrum, overal! Dan blijft het geheel van zelfzijn-bewustzijn bewaard. Je ervaart overal: dit zelfzijn, dit zelfzijn, dit zelfzijn, zelfs als er gezegd wordt: die kat die wil eten. Het geheel blijft je geheel als intern en extern bewust-zijn. Wat er ook verschijnt, je bent het letterlijk zelf.

Er is dus geen verschijnsel buiten jezelf.

Nee, dat kan niet, maar het gaat nu om de concrete zelfervaring alles als eerste persoon te zijn. Dus je externe bewust-zijn van verschijnselen gaat samen met je universele interne bewust-zijn. Daartussen bestaat geen tegenstelling, als je haar niet schept. Dat is non-dualiteit.

*

Warme groeten in deze winter,
Douwe Tiemersma


*

Mededelingen

De volgende bijeenkomst van de thematische werkgroep GGZ en non-dualiteit is op vrijdag 10 december 13.00 – 15.00 uur op het Centrum. Er is dan een bijdrage over de psychotherapeutische benadering van ACT en over de geestelijke gezondheidszorg, beide in verband met non-dualiteit. De bijeenkomst staat open voor iedere belangstellende.
Een Stiltedag met Douwe is er op 12 december.
Op dinsdag 28 december is er de halfjaarlijkse Advaitadag op het centrum met twee satsangs. Vorig jaar is het velen goed bevallen om na afloop met elkaar nog na te blijven met wat eten en drinken. Dat doen we dit jaar ook. Dus iedereen is uitgenodigd - Retraitedag.

*

Nieuw op de website

Spirituele Weg-Klassieke teksten
- Ramalinga Swami
Studie en Praktijk - GGZ
- Activiteiten: Notulen bijeenkomst 12 nov. 2010
- Sterven(sbegeleiding): 'Bijna-Dood-Ervaring'
Downloads - Opnamen 2010 aanvulling satsangs
- 2010-11-24 Niet kennen
- 2010-11-17 Tantra als jnana
- 2010-11-10 Oplossen

*

Kalender

In Brugge, Leuven en Noordwolde (Groningen) zijn regelmatig bijeenkomsten zonder Douwe van mensen die zich betrokken voelen bij zijn benadering. Zie voor informatie:
W: Vlaanderen-Brugge, E: mailadres advaitagroep brugge, T 0486 976569, W:  Groningen, E: mailadres advaitagroep groningen, T: 050-3015069 en
W: Vlaanderen-Leuven, E: mailadres advaitagroep leuven, T: 016-400377.

Verder zijn er de bijeenkomsten van de diverse thematische werkgroepen. Voor informatie hierover zie de Activiteiten van de werkgroepen onder Studie en Praktijk.