2011/06 Zelfstandigheid en vrijheid zijn alleen mogelijk door los te laten wat je vasthoudt; dat is alleen mogelijk door dit te accepteren in een ruimere zijnssfeer

Jaargang 12 nr. 10 (27 juni 2011)


 

Tekst

Zelfstandigheid (2)
Uit een gesprek te Gouda, 30 maart 2011

Als je accepteert dat je je vormen niet blijvend kunt vasthouden, dat je nooit jezelf in iets anders een vaste grond kan geven, verdwijnen je kinderachtigheid, kleinzieligheid en sentimentaliteit. Er komt een oneindige ontspanning, ruimte, vrijheid. Er hoeft niets meer gedaan te worden om jezelf in stand te houden, te verdedigen, sterk te maken. Dat valt allemaal weg - die hele afhankelijkheid van je eigen gevoelsmatige ideeën. Dan merk je dat je dan pas tot jezelf komt, tot zelfstandigheid. Dat zie je aan het leven dat nu op een vrije en spontane wijze verder gaat.

Blijf dus bij jezelf en kijk hoe je situatie is. Laat je bewustzijn heel scherp zijn om alle afhankelijkheden te doorzien. Stel steeds weer vast hoe het zit met jezelf. In hoeverre zitten er beperktheden en kleinzieligheden in het steeds maar weer dingen vasthouden en steeds maar weer reageren op condities vanuit zelfbelang.

Als je zelfstandig bent, zit je in een gebied dat voorafgaat gaat aan alle tegenstellingen die in het gewone menselijke leven zozeer van belang zijn. Je bent dan in het gebied dat ook voorafgaat aan de tegenstelling tussen leven en dood. Ja, er wordt wel gezegd: je moet de dood integreren in het leven. Maar hoe dan? Dat kan alleen maar, wanneer je jezelf bewust wordt op een niveau dat vooraf gaat aan die tegenstelling tussen leven en dood. Anders kan het niet. Vanuit dat standpunt is het duidelijk dat je niet gebonden bent aan die tegenstelling. Dan zie je dat die hele situatie waarin een persoon actief gericht is op het voortzetten van het leven, er niet meer is.

Doordat je als persoon ervaart dat je leven eindig is, is er voortdurend angst. Daar kun je misschien andere dingen tegenover stellen, bijvoorbeeld je vitaliteit en de middelen om je vitaal te houden, maar dat is geen echte oplossing. De enige oplossing is je bewust te worden van jezelf voorafgaande aan dat hele persoonlijke niveau. Angst los je niet op op het niveau van de angst. Ook al worden er nog zoveel goede en mooie dingen gezegd en gedaan, je zult je bewust moeten worden van het niveau voorafgaande aan de angst. Daar ben je.

Deze overgang is alleen mogelijk als je je angst en dat waar je angst voor hebt, accepteert, totaal accepteert. In de advaitatraditie wordt vaak gezegd: word je bewust van het lijden en van je beperktheid die dat lijden veroorzaakt: dat ben je niet. Dat klopt, maar als je alleen bij deze afstandelijke benadering blijft - dit ben ik niet en dat ben ik niet – blijf je hoogstwaarschijnlijk problemen houden. Er blijft dan een dualiteit. Ga kijken wat het werkelijk betekent dat je ‘dat alles’ niet bent. Wat houdt dat in? Dat je ‘dat alles’ totaal accepteert. Eerst moet je je angst en zijn dualiteit totaal accepteren. In het accepteren van de tegenstellingen, in het accepteren van de angst en van datgene waar je angstig voor bent, overstijg je dit hele niveau. Dat is de beweging naar zelf-standigheid, vrijheid, non-duale openheid. Alleen vanuit dit ‘hogere’ niveau is er acceptatie mogelijk. Dit is het loslaten van waar je eerst in vast zat en dit loslaten is alleen mogelijk als je dit volledig accepteert. Op het niveau van de persoon kun je dat waar je angstig voor bent, niet loslaten, want daar ben je veel te angstig voor. Je wilt dat afhouden, je ontwikkelt er weerstand tegen. Het is zoals je de zee wilt tegenhouden met dijken. Je kunt deze spanning pas loslaten, wanneer je eerst de zee als angstobject hebt geaccepteerd als jezelf. Natuurlijk gaat het om loslaten, maar dan niet in ‘negatieve’ zin, als een vlucht. Het loslaten is een volledig accepteren en daardoor op een ander niveau komen waar de tegenstelling niet meer bestaat.

Dit geldt voor alle aspecten van je leven en samenleven. Conflicten los je niet op op het niveau van de conflicten, want dat is het niveau van de tegenstellingen. Ze worden alleen opgeheven wanneer je op een ander niveau komt. Dat geldt ook voor de conflicten in jezelf. Het grootste en meest fundamentele conflict is: ik wil oneindig zijn, zonder grenzen van ruimte en tijd, maar ik ervaar mijn beperktheid van mijzelf en van alles in mijn leven. Ik wil eeuwig leven, maar ik merk dat ik aftakel en ik weet zeker dat de dood komt. Op dit niveau is het conflict toch niet op te lossen? Je zult dus eerst je beperktheid en je dood moeten accepteren. Wanneer je hen accepteert, verdwijnt de scheiding tussen jezelf en datgene waar je bang voor bent. Pas wanneer die afstand en die scheiding verdwijnt, komt er een ontspanning. Dan is er een heel andere situatie, de situatie waarin de oude tegenstelling en het oude conflict niet meer spelen.

Dan pas is het duidelijk dat je zelfstandig bent. Laat de realisatie van die absolute zelfstandigheid maar doorgaan. Dat kan dus niet als een persoon, want bij die realisatie verdwijnt de hele structuur van de persoon in zijn wereld. De realisatie is de bewustwording dat je meer bent dan het beperkte zelf van de persoon. ‘Hier ben ik mezelf, vrij van de condities die ik me eerst oplegde; in dit zelfzijn ben ik zelfstandig.’

Alles is bepaald in je leven als persoon. Je hebt wel een idee dat je vrij bent, maar je zult toch moeten accepteren dat je leven ‘bepaald’ is. Alles staat al vast gezien de condities. Alles wat gebeurt is ‘God’s will’ of hoe het dan ook geformuleerd wordt. Ja, dat klopt voor zover je op het persoonlijke niveau zit. Als je maar genoeg weet van de persoon en zijn condities, kun je alles van tevoren voorspellen. Waarom? Omdat de persoon zich volgens regels gedraagt. En daar maakt de reclame gebruik van, de politiek, jij en de mensen met wie je leeft. Overal waar het om macht gaat, wordt gebruik van deze regels gemaakt.

Eén belangrijk punt blijft toch staan: dat dat hele niveau overschreden kan worden, dat je van je kern bewust kunt worden die aan die conditionering voorafgaat. Mensen hebben een kern die vrij is van elke bepaling. Als er iets over mensen, over jezelf, gezegd kan worden, is er altijd opnieuw de bewustwording mogelijk: dat is blijkbaar zo onder die bepaalde condities, maar ik ben veel meer. En de diepte van dit ‘meer’ is oneindig. Besef dat. Dat is de totale openheid die ten grondslag ligt aan het persoonlijke bestaan, waarin mensen alleen maar denken dat ze vrij zijn. Ja, ze zijn vrij - dat klopt - maar niet op dat persoonlijke niveau. De diepte van zelfzijn is oneindig. Dat kun je herkennen en dat kun je zien in anderen. De diepte is oneindig. Wat wil dat zeggen? Dat alle condities worden opgeblazen, in ieder geval heel betrekkelijk en doorzichtig worden. Je daar bewust van te worden betekent zelfstandig worden, je realiseren dat je zelfstandig bent, vrij, open.
Is dat duidelijk?
 

Tekst

Uit het pas uitgekomen boek Chakrayoga – Ervaringskennis en bevrijding van de levensenergieën en lichamen (Zie: Chakrayoga): pagina 13-14

In de grote ruimte vloog ik voort, in een voertuig dat alleen bestond uit energie, een halfdoorzichtige en ontzettend krachtige energie. Ik had mij aan die energie overgegeven, het was mijn energie en die nam me mee met grote vaart. Als eenheid ijlden wij voort in de richting van een fel wit licht in de verte.
Tijdens het snelle voortgaan liet de vaste vorm van mijn voertuig mij los en viel weg in de ruimte. Ook mijn grovere gevoelsmatige energieën losten in het voortjagen op. Dat gebeurde ook met fijnere energieën, als een zuivering. Al die gekleurde energieën verdwenen, de ene na de andere. En de razende beweging ging met al haar kracht voort door gebieden van steeds lichtere doorschijnende kleuren. Soms waren er even hevige schokken.
Er was het besef van de juiste koers, heel precies op de lijn naar het witte licht. Het was duidelijk dat een haarbreed afwijken van deze centrale lijn desastreus zou zijn. Een scherp bewustzijn bleef er vanzelf. Het belichtte het precieze midden van de weg op een kristalheldere wijze als bij een zonnige vorsthemel. Zo bleef ook het weten dat het dichterbij komende licht altijd al mijn thuis was.
In het gebied van het witte licht werd het stil. En toch was er in de stilte nog even het gevoel van de voortgaande beweging. Hier losten mijn laatste flarden van energie en vorm op. Er was geen notie meer van ik, lichaam en energieën. Er bleef alleen een oneindig zelfzijn-bewustzijn over. En ook dat loste op …

In de oorsprong verschijnt een oneindige sfeer van zijn. Overal is homogeen licht met een intern bewustzijn. Dit bewustzijn wordt bewust van zichzelf. Het wordt zelfzijn, een oneindig besef ik-ben. Deze sfeer is zalig, maar in het ik-ben komt een verlangen op om zich te verbinden met iets anders. En direct is er iets anders. De ene sfeer wordt opgebroken en differentieert zich tot het vele. Het witte licht wordt gebroken in talloze kleuren. Ik ben me bewust van dit andere en daar schiet ik in met een ontzaglijke snelheid. Ik duik in een vorm met eerst een fijnere en daarna grovere substantie met verschillende kleuren en zet me daarin vast.
Toch blijven het oorspronkelijke en de oneindige sfeer open, omdat zij op bewuste wijze werden ervaren. Daarin blijf ik me bewust, terwijl de incarnatie doorgaat op alle niveaus van ijlheid en dichtheid.
Terwijl het open-zijn aanblijft, is er een meegaan met de levensenergieën in veelkleurige rijkdom, het dansen in de wereld samen met anderen. Doordat het open-zijn aanblijft, blijft dat dansen een liefdevolle non-dualiteit met alles en iedereen. De dans gaat door, totdat het spel is uitgespeeld. De vormen gaan weer verdwijnen. Ik weet hoe het verdergaat in de grote ruimte. Ik ken mijn thuis en ben nooit weggeweest.
 

Mededelingen

Velen hebben door welke activiteit dan ook bijgedragen aan de gezondheid van Douwe, al was het alleen maar door een kaart of innerlijk contact. Zo gaat dat met de condities in dit leven. Alles heeft met alles, iedereen met iedereen te maken. We stellen dat vast en ook de dankbaarheid en het geluk, ananda.

Van 19 – 26 augustus is er weer een retraiteweek op Schiermonnikoog met ’s ochtends yoga – zie: Weken.

De activiteiten van Douwe vanaf september hebben natuurlijk het voorbehoud dat de gezondheid goed blijft. Dat geldt natuurlijk voor iedereen, dus er zijn wat plannen gemaakt.

De maandagavond-yoga en –meditatie zijn op 26 september, 24 oktober, 14 november en 12 december  (evt. vervolg in 2012); de yoga van 19.30 – 20.45 uur en de meditatie van 21.00 – 22.15 uur. Kosten 40,-. Bij inschrijving hebben degenen die beide cursussen volgen voorrang.

Ook komt er in 2011-2012 een bijscholing ‘Chakrayoga’, op vrijdagen 2 september, 7 oktober, 4 november en 9 december; als alles goed is zijn er dan nog in 2012: 13 januari, 17 februari, 16 maart.
Tijd: 10.00 – 16.00 uur. Kosten € 240,-. Opgave .

In de komende herfst zal er geen weekend zijn op de Hoorneboeg. Voor het voorjaar 2012 is wel een weekend gepland: 10-11 maart.

Voor het Advaita Centrum geeft Pia de Blok in het najaar van 2011 een nieuwe cursus 'Onbeperkt ontspannen voor jongeren met inzicht in non-dualiteit', voor jongerenwerkers, yogadocenten, ouders e.a. geïnteresseerden, op drie zaterdagochtenden van 10.30-13.30 uur. Data: 12 november, 10 december, en 14 januari 2012. Zie de website Aankondiging Bijscholing Onbeperkt Ontspannen.
 

Kalender

In Gent, Brugge, Leuven en Noordwolde (Groningen) zijn regelmatig bijeenkomsten zonder Douwe van mensen die zich betrokken voelen bij zijn benadering.
Zie voor informatie:
W: Vlaanderen-Brugge, E: advaitagroepbrugge, T 0486 97 65 69
W: Vlaanderen-Leuven, E: advaitagroepleuven, T: 016-40 03 77
W: Vlaanderen-Gent, E:  advaitagroepgent, T: 0746 89 65 04
W:  Groningen, E: advaitagroepgroningen, T: 050-301 50 69

Colofon
Redactie: Patricia, Pia, Willem
Teksten en eindredactie: Douwe