2012/12 Besef dat iedereen in het verleden die tot realisatie is gekomen, de continue zelfmeditatie heeft mee gemaakt

Jaargang 13 nr. 22 (25 december 2012)

 
Bewust Liefde-zijn, bewust Niets-zijn -
Een goede Kerst!

Uit de oude doos van de jaren 70

Ik zing als een kind
in de zonnewind
en zou niets liever willen
dan met mijn woorden mee te trillen
tot een lied
verwaaiend in het blauw.
 
*
 
De mensen vinden het erg
als ik iets ben vergeten.
In het vergeten ben ik gelukkig
thuis.
 
*
 
Zwem met me mee
ver op zee
en besef
dat er geen terugkeer meer is.
 
*
 
O, eendagsvlieg –
wat een pretenties.
 

 

Positieve geluiden

Nog een paar berichten.
 
“Het is zo herkenbaar hoe het allemaal in mezelf werkt en fijn dat u er dikwijls zo op hamert het voor je zelf zo concreet mogelijk te maken.
Uit eigen ervaring kan ik het alleen maar bevestigen dat het voor mij klopt: 'Door op concrete wijze na te gaan hoe het zit, kan mijn proces doorgaan'.
Het is vooral mijn hartstreek waar ik me thuis voel, waar ik mijn aandacht op richt, waarop ik op volkomen ontspannen wijze kan verblijven.
Kijk ik dan naar de kwaliteiten daarvan, kan ik zeggen dat het daar fijn toeven is, warm, zacht, kalm, rustig, onverstoorbaar, vredig, stil!
Het bemoeit zich nergens mee: 'O ja, dit, dit, dit... 'Dit ben Ik'.
De aandacht die zich hierop richt ben ik ook, wie of wat kan het anders zijn wanneer er geen ik meer is.
Deze aandacht is het pure Zijn dat zicht richt op zichZelf, het voelt zo thuis, het vloeit totaal samen, het is Een!
Hier is echt niets meer te zeggen!”
 
“Dankzij jouw voortdurende verwijzing naar het Absolute...is de toewijding radicaal en de stabiliteit wordt van zelf elke dag groter....en het leven leeft zichzelf”
 
 

Tekst satsang

De continue spontane zelfmeditatie (deel 2)
Uit een Advaitagesprek met Douwe Tiemersma, Gouda, 3 oktober 2012
 
V: Kun je zeggen dat die doorgaande onderstroom van spirituele ontwikkeling op een bepaalde manier met het leven speelt?  Vanmiddag barstte ik in lachen uit … Dan is de vraag: komt dat nu van binnen uit?

DT: O, dat zijn dingen die vanzelf gebeuren. Het is wel een teken dat je niet meer zo vast zit aan een ik-persoon. Als je ruimer wordt gebeuren er allerlei dingen die vanuit een ik-persoon heel vreemd zijn. Dat gebeurt dan blijkbaar zo. Laat maar gebeuren en stel maar vast dat het gebeurt. Maar ga er niet teveel aandacht aan geven. De zelfmeditatie moet centraal blijven staan. Terwijl die doorgaat, merk je dat allerlei dingen gaan veranderen, ook in het alledaagse leven, dat het daar allemaal veel simpeler wordt, dat alles zich veel meer gaat harmoniseren. Dit geeft vertrouwen in je weg: ik hoef me daar geen zorgen over te maken; ik hoef me daar niet mee te bemoeien; ik blijf bij de centrale meditatie. Hoe dat leventje ook verder gaat, dat maakt dan niet zoveel meer uit. Het leven loopt vanzelf wel. Er zijn daarin nu eenmaal allerlei wegmatigheden, allerlei krachten die daar werken. Ik hoef me daar niet mee te bemoeien.
 
V: Ik heb nooit gemediteerd. Ik heb in mijn dagelijks leven geprobeerd inzicht te krijgen in de macht van het denken op mijn leven. Maar ik ben niet verder gekomen. De laatste tijd is moeilijk voor mij met een staaroperatie. Ik ben de weg kwijt en ben heel angstig. Ik weet niet in hoeverre mijn angst werkelijkheid is, of dat het alleen mijn denken is dat mij angstig maakt. Overdag kan ik af en toe zien dat er een spel is met het denken. Vandaag heb ik geprobeerd om mijn angstige gevoel te voelen en op een bepaald moment dacht ik: maar wie is bang? Ik had de indruk dat degene die bang was slechts een beeld was. Meteen voelde ik mij heel goed, zonder angst.

DT: Ja, dat is dan toch een goede meditatie. Dus als er angst is, ga dan inderdaad een klein beetje terug. Dan stel je vast: ik zit in die angst, ik voel die angst, maar ik heb de mogelijkheid een beetje terug te keren naar mezelf als degene die die angst vaststelt. Dan zie ik dat dit zelfzijn dat kijkt, helemaal niet zo angstig is. Het gaat dan om steeds meer bewust te worden van jezelf als waarnemer op de plaats van jezelf als waarnemer. Dat is de terugkerende beweging, namelijk een terugkeer naar de oorsprong van jezelf. Daar is vrijheid ten opzichte van de dingen waar je je eerst mee identificeerde, vrijheid ten opzichte van je lichaam dat geopereerd moet worden. Door een klein beetje terug te keren, zie je: dat lichaam heeft zo zijn eigen dingen. Het lichaam is niet eeuwig. Hoe zit het met mezelf? Ik ben niet opgesloten in het lichaam. Mijn zelfzijn is veel ruimer. Als je daar bewust wordt van jezelf, is er veel gewonnen. Dan kun je ook verder doorgaan met de zelfmeditatie. Gewoon doorzetten: hoe zit het nou werkelijk met mezelf als waarnemer? O ja. Hoe zit het, in welke richting gaat het wanneer er nog een verdere verschuiving is naar mijn oorsprong… o ja, zo iets, in deze richting, op deze wijze … Een verschuiving naar mijn oorsprong. En direct stel je vast: o ja, dit is goed, want er verdwijnt steeds meer angst. Dus op die wijze ben je bezig allereerst als een soort onderzoek: wat betekent het dat die verschuiving in de dimensie van mijzelf verder doorgaat. Dat is die zelfmeditatie. Want het is niet meer een verstandelijk onderzoek. Nee, het is een verdergaande meditatie.
 
V: Als ik mijzelf waarneem, blijf ik angstig. Alleen als ik mij vraag: wie is het die angstig is ....

DT:  Ja, dus dat is het zelfonderzoek, die zelf meditatie, die doorgaat. Als dat doorgaat, dan verdwijnt ook de fascinatie voor dat lichaam van je. En dan verdwijnt ook de angst. Want je bent bezig met dat zelfzijn op een veel authentieker niveau. Hier voel ik me authentiek. En dat andere, ja goed, dat zal allemaal wel, dat gaat allemaal wel op de wijze door zoals dat moet blijkbaar. Maar de vraag naar mezelf, wie ben ik nu eigenlijk, ja, deze ontwikkeling gaat in de richting van mijn oorsprong. En dat betekent: steeds meer  vrijheid, steeds minder  angst, steeds meer openheid. Dan gaat het door!
 
V: Toch ben ik bang voor de komende operatie.

DT: Blijf bij de essentie van wat ik zei: keer terug naar je zelfzijn op een niveau waarop je vrij bent van die hechtingen aan dat lichaam. Als je op het niveau van het fysieke lichaam blijft, houd je problemen!
 
V: Dus ik laat het gewoon maar doen?

DT: Ja, maar keer eerst in je bewustzijn terug naar je zelfzijn. Hier ben ik mezelf en hier is het goed.
 
V: Is het makkelijk om ...

DT: Dat heb je zelf toch al gezegd: ik vraag me dan af ‘wie ben ik’ en dan is de angst weg. Nu, blijf bij die meditatie, blijf bij die meditatie.
 
V: Kan ik dan terug keren?

DT: Natuurlijk. Blijf bij die meditatie: wie ben ik nu eigenlijk? Nu, dan komt er toch vanzelf een beweging op gang? Je stelt dan vast: nee, ik zit niet in dat lichaam opgesloten; ik zit niet in mijn gevoelens vast; ik zit niet in het denken vast. Maar blijf die meditatie doorzetten! Dan is er geen probleem.
Er zal dus een steeds verdere toespitsing moeten zijn, een opgaan in de bron van jezelf.  Als je die meditatie voort zou zetten, onafgebroken ....moet je eens kijken hoe snel de realisatie dan zal komen!  Het gebeurt dus alleen maar wanneer je Dit als belangrijkste herkent.  In vergelijking met alles wat je belangrijk vond. Ga dus maar eens na:  wat is voor jou het belangrijkste?
 
V: Het denken weg, geen pijn meer hebben, geen angst meer ...

DT: Nu, dan is het toch duidelijk wat de consequentie is? Dat je meegaat met die meditatie.
 
V: Dat kun je gewoon leren, mediteren?

DT: Je hebt zelf al de vraag gesteld ‘wie ben ik?’ Als je daar mee bezig blijft, dat is genoeg.
Blijf bij het gevoel van zelfzijn, daarin gaat het inzicht zich vanzelf ontwikkelen. Dan wordt het vanzelf ruimer. Al die dingen van het lichaam en van het alledaagse leven waar je je eerst zo mee bezig hield, al die dingen vallen in belangrijkheid weg. Dit actuele, gevoelsmatige zelfzijn, dat komt dan helemaal op de voorgrond. Ten opzichte van die sfeer van zelfzijn is het toch belachelijk dat je je dan ergens heel klein gaat maken met en je je met iets gaat verbinden, en je dan druk gaat maken, en moeilijk gaat doen?
De zelfmeditatie is een kwestie van steeds maar weer herhalen, steeds maar weer daar naar terug keren, waardoor zij sterker wordt. Dan gaat zij doorwerken in het alledaagse leven. Het is gewoon een kwestie van doen!  Ook al is het in het begin moeilijk en is er steeds weer een terugkeer naar de verwikkelingen van alledag, je kunt er steeds weer naar terugkeren. Hoe meer je dat doet, des te gemakkelijker het wordt.
 
V: U raadt  aan elke middag of elke avond …

DT: Zoveel mogelijk. De meditatie zal continu moeten worden. Dus overal waar en steeds wanneer het maar mogelijk is! Vanuit een beginnetje kan zij zich uitbreiden, als je ze maar als belangrijk ervaart.
Besef dat iedereen in het verleden die tot realisatie is gekomen, dit heeft mee gemaakt. Dat die centrale meditatie zo continu werd en zo spontaan doorging, dat ze totaal werd. En ze zal totaal moeten worden! Laat het dus maar totaal worden.
 

Mededelingen

Hoewel het ziekteproces bij Douwe doorgaat, kan hij elke dag toch dingen blijven doen.
A.s. zondag kan de Retraitemiddag doorgaan, vanaf 13.30 uur.
Vanaf 12.45 uur is er een contact tussen mensen van de verschillende Advaitagroepen. Iedere belangstellende is hierbij welkom.
 
Het Meditatieboekje – korte teksten die je meenemen naar openheid werd inmiddels aan ons geleverd, maar de binder heeft zijn werk niet goed gedaan. Er komt een nieuwe oplage. Als deze er is , krijgt iedereen die al een boekje heeft aangeschaft, een goed exemplaar. Het oude mag iedereen houden.
Omvang: 96 pagina’s
Binding: ring aan lange zijde, zodat het boekje op elke pagina helemaal opgeklapt kan worden
Prijs: € 9,90 (franco thuis)
ISBN: 978 90 77194 00 3
Illustraties: Mieke van Aken, die ook het grootste gedeelte van de teksten uitzocht.
Bestellen: via info@advaitauitgeverij.nl en via www.advaitauitgeverij.nl.
 

Non-duality – the groundless openness
de Engelse vertaling van Non-dualiteit – de grondeloze openheid.
Mantra Books van John Hunt Publishing 2012 - http://www.mantra-books.net/books/non-duality
Informatie ook op: http://thegroundlessopenness.wordpress.com/about/

 
 
 
Project Jongeren:

Op website staat nu de tekst van de toespraak die Douwe hield bij de stichting van St. JOI (17 november 2012) - Toespraak van Douwe.
Pia geeft in het kader van het project Jongeren een bijscholingsochtend voor leden van de Federatie "Onbeperkt Ontspannen met Inzicht" op zaterdag 26-01-2013 – Bijscholingsochtend.
 

Nieuw op de website

Douwe Tiemersma – Alle artikelen
- 'Spiritualiteit en het sacrale', in: VolZin. Opinieblad voor geloof en samenleving 2004 nr. 23 (19 november)
- 'Religie en advaita', InZicht. Wegen van radicaal zelfonderzoek 5 nr. 1 (februari 2003)
- 'De betrekkelijkheid van vrij-zijn en bepaald-zijn', InZicht. Wegen van radicaal zelfonderzoek 3 nr. 1 (febr. 2001)
- 'Bewust-zijn en het absolute', InZicht. Wegen van radicaal zelfonderzoek 2 nr. 3 (augustus 2000)
- 'De dood van de leraar', InZicht. Wegen van radicaal zelfonderzoek 2 nr. 1 (februari 2000)
- 'De directe weg en de psychologische kennis’, InZicht. Wegen van radicaal zelfonderzoek 2 nr. 2 (mei 2000)
 
Jongeren – ontspanning en inzicht
- Bijscholingsochtend op 26 jan 2013
- Toespraak van Douwe bij de stichting van JOI (17 nov 2012)
 
Downloads Satsangs
2012-12-12 De vijfde dimensie.
 

Kalender

Satsangs onder voorbehoud – volg de info op de website.

Tenzij anders aangegeven vinden bovenstaande bijeenkomsten plaats in het Advaitacentrum, Fluwelensingel 53, 2806 CC in Gouda.

Bijeenkomst advaitagroepen