32 - De Bron is onverwacht

Wachten om kennis te maken met de ervaringen van de Levensbron leidt tot niets. Je kunt wachten tot je een ons weegt, maar dan nog zal de Levensbron niet gaan stromen. Er is een blokkade die het onmogelijk maakt de altijd aanwezige Levensbron te ervaren. Die blokkade is het feit dat wachten altijd iets is van de persoon. Ook al wacht je op iets bekends, dan nog ligt het in de bedoeling iets toe te voegen aan de persoonlijke ervaring. Iemand die ergens op wacht is niet echt thuis bij zichzelf. Iets bekend of onbekend dat in de toekomst is gelegen is het onderwerp van de belangstelling en wordt begeerd.

Alleen wanneer alle muren, verwachtingen en kennis van onze persoon zijn verdwenen kan het onverwachte tot onze wezenlijke kern doordringen. Zolang dit niet het geval is wordt de oorspronkelijke natuur afgeschermd en is deze kern onbereikbaar. Pas wanneer er geen voor of achterkant meer is, maar alleen doorzichtigheid, alleen dan is al het persoonlijke belang verdwenen.

Er zijn geen grenzen meer en geen scheidingen tussen ‘persoonlijk’ en niet persoonlijk. De wereld buiten het persoonlijke gaat samen met het persoonlijke. Het is een groot geheel. Dit in tegenstelling tot de ‘oude’ situatie waar de persoon als een spin in het web van zijn eigen afgesloten wereldje zit. Alle grenzen zijn weggevallen. Het heeft dan geen zin meer om te spreken van een ik in een wereld. Alles is zo groot en grenzeloos, zonder enige scheiding.

Er is geen ik meer, dus geen verwachtingen meer. Wie zou ze moeten hebben? Als er geen verwachtingen meer zijn, dan is alles automatisch ‘onverwacht’ geworden. Niet te beschrijven, maar des te beter te ‘ervaren’ Het verloren zijn als persoon, op geen enkele manier meer kwetsbaar, geen angsten, nooit geboren en onsterfelijk.
Een onbegrensde ‘ervaring‘ van puur zijn met een rotsvaste zekerheid zonder dat tijd of ruimte er enige invloed op kunnen uitoefenen.
Iedere keer als de grenzen van de persoon wegvallen is de ‘ervaring’ van de totaliteit volkomen onverwacht en onvoorstelbaar.
Tijd speelt geen rol. Er op wachten heeft geen zin. Overgave en loslaten van al het bekende brengen ‘onverwacht’ datgene waar geen verwachting van kan worden gevormd.

Wim Veelenturf