Nietsnut!

Ik moest deze week denken aan een herinnering. Ik zat op de lagere school in de 5e klas. Op een dag werd de juf (een non overigens) in de klas kwaad op mij en zei tegen me: ‘jij nietsnut!’ Ik kende dat woord niet en vroeg wat het betekende. De klas moest lachen. Nog kwader riep de juf dat ik dat thuis maar in het woordenboek moest opzoeken.’s Avonds toen ik in mijn bedje lag zocht ik het op. Ik weet de definitie niet meer, maar ik kan me nog wel herinneren dat ik moest huilen toen ik het las. Het was voor mij een bevestiging van wat ik al aanvoelde: ‘ik ben nergens goed voor’. Het was (achteraf gezien) het einde van mijn Openheid en het begin van mijn leven als persoon. Nu, de veertig gepasseerd, begint het bij me te gloren dat ‘ik’ inderdaad nergens goed voor is...
Niels