56. Vermoeidheid en zinloosheid

De laatste week heerst er een bepaalde vermoeidheid die ik niet kan plaatsen Op mijn werk is het wel druk en privé ook, maar volgens mij is dat het niet. De laatste week zit ik in een sfeer van vermoeidheid die noch mentaal noch lichamelijk is. Mijn vraag heeft dat met een stuk "ontwikkeling" te maken, en zo ja wat voor ontwikkeling, en zijn er mogelijkheden om dat te verminderen of te laten zijn?

Uit het antwoord

Als je vermoeidheid niet voortkomt uit het fysieke of mentale zit de oorzaak dieper op het gevoelsmatige vlak. Het gaat dan om een stemming, de gestemdheid als sfeer. Daarin kan een zinloosheid gevoeld worden, die zich ook uit als vermoeidheid. Die vermoeidheid heeft dan ook te maken met het zoeken en/of vasthouden van een zin: dit is belangrijk, dat moet ... Als die zin gaat wegvallen door een relationele situatie of welke oorzaak dan ook, is er het ervaren van zinloosheid.

Het is wel een fase van de spirituele ontwikkeling waar je doorheen moet. Hoe?
Zie allereerst dat de zingeving die er was, verband hield met een ik-persoon en de conditionering van opvoeding, etc.
Dat die zingeving gaat wegvallen is dan bij het verdwijnen van de ik-persoon begrijpelijk, maar ook noodzakelijk voor een verdere bevrijding.
Je zult dus door deze fase heen moeten zakken, de 'leegte' moeten accepteren en loslaten omdat daar nog steeds een ik aan verbonden is met zijn reactie.
Dan komt er iets anders en dit andere noem ik openheid. Daarin is geen structuur meer van een ik dat zin en houvast moet hebben. Als er een kwaliteit in zit is dat onbegrensd zijn-bewustzijn-gelukzaligheid - heel ijl en vrij, een volledige acceptatie van alles, een potentie tot alles.

Herken je dit? Laat dan werkelijk alles los in het centrum van jezelf.

Hartelijke groet,
Douwe