2012/08 Ikzelf ben alles, er is geen grens aan mijn zelfzijn. En toch ben ik dit niet

 
Jaargang 13 nr. 15 (23 augustus 2012)

Laat het vreemde eens totaal toe

 
 
 
Wat een geluk:
ik zit niet vast
aan welke bepaling dan ook,
zelfs niet aan ‘ik’ en ‘geluk’.
Wat een geluk.
 
*
 
Bullashah (18e eeuw, Punjab)

U bent het licht van de wereld,
Alles is afhankelijk van U.
Kijkend door de ogen van iedereen,
Ziet u zowel duisternis als licht.
Dromen, waken en diepe slaap
Trekken keer op keer aan U voorbij.
Bullashah zegt: U bent de bron van alle licht,
Nooit vindt er een verandering in U plaats.
 
Ga Uw eigen Zelf binnen
En weet dat U de drager van het universum bent;
Wanneer U straalt, is heel de wereld verlicht;
Het fantoom dat U doet sidderen
Is enkel Uw eigen projectie.
Bullashah zegt: Laat deze illusie varen
En verbreek de illusie van individualiteit.
 
Verder lezen: Klassieke teksten.
 

Tekst Satsang

De negatieve en de positieve weg
Uit een Advaitagesprek met Douwe Tiemersma, Gouda, 3 november 1999
 
De meeste mensen die hier zijn weten dat het onderzoek van wat je bent en wat je niet bent, bij de advaitabenadering belangrijk is. Dit onderzoek is enerzijds gericht op een herkennen van ‘niet dit, niet dat’, zoals je dat ook in de Upanishaden vindt: neti, neti. Anderzijds is er het teruggaan naar je zelf dat je al bent en oneindig is. Bij veel mensen bestaat verwarring over de relatie tussen deze twee benaderingswijzen. Ze blijven bij één van de twee of hebben geen idee hoe ze dit nu moeten aanpakken. Het is belangrijk om te zien dat die twee bewegingen helemaal bij elkaar horen. Het hangt af van je situatie, van wat voor de hand ligt om het meest te benadrukken. Maar je hebt altijd met beide benaderingen te maken, ook al ga je in eerste instantie met de ene of met de andere methode aan de slag.
 
Voor veel mensen is het onbeperkte zelfzijn niet duidelijk aanwezig. Er is vaak een identiteit die erg beperkt en verwrongen is door allerlei zaken van vroeger en door het eigen denken. Wanneer je dan begint met de methode van ‘niet dit, niet dat’, ontstaat vaak het probleem dat er op een kunstmatige manier een afstand wordt gecreëerd waarin een zekere spanning zit. Het wordt dan onzeker hoe het verder gaat. Daarom is het voor de meeste mensen belangrijk om eerst meer contact te krijgen met het positieve gevoel van zelfzijn. In het alledaagse leven is dat er al wanneer je zegt: ik doe dit, ik doe dat. Iedereen heeft een besef van zichzelf. Dat is iets anders dan de notie van een ego. Het ego is een bepaald psychisch functioneren dat bemiddelt tussen jezelf en de wereld om zaken die van binnenuit spelen in overeenstemming te brengen met de wereld, om allerlei zaken uit die wereld te gebruiken, om zelf te blijven voortleven, om steeds belangrijker, sterker, mooier te worden, enzovoort. Het zelfgevoel gaat verder dan de functionering van het ego-zelf, want het zelfgevoel is al een voorspiegeling van het totaal zuivere zelf zonder grenzen. Je kunt dat nagaan door naar binnen te gaan. Als je het zelfgevoel ergens in je lichaam zou moeten zoeken, is het meestal het sterkst in het hartgebied. Je kunt intern teruggaan naar het hartgebied en dit gebied binnengaan. Daar is heel duidelijk een bepaald lichamelijk gevoel van zelfzijn aanwezig. Je moet dan niet in je hoofd blijven zitten, maar werkelijk afdalen naar en in je hartstreek. Als je dit werkelijk doet, ervaar je dat je daar jezelf bent en – zoals gezegd - dat is iets anders dan de egofunctie. In dat zelfzijn is geen verdediging, geen neiging om een ik op te poetsen, sterk te maken, enzovoort. In dat hart van zelfzijn is rust en ontspanning. Je hebt hier dus te maken met die twee genoemde kanten: het is een positief zelfzijn, ook al is het nog beperkt en gelokaliseerd, maar meteen houdt het ook in wat het niet is: het is geen egospanning.
 
Als je verder gaat met het onderzoek naar je ware aard, dan zet deze beweging met die twee aspecten  zich voort. Je krijgt dus het besef: het lichaam – wat heb ik er mee te maken? Maar aan de andere kant: wanneer ik niet het lichaam ben, dan ben ik wel mijzelf als waarnemer van het lichaam. Zo ook met het gevoel en het denken: ik ben niet het gevoel en het denken maar ik ben wel de waarnemer. Op het niveau van de waarnemer is dat weer een vorm van zelfzijn. Ik ben mijzelf,  ook gevoelsmatig, als waarnemer. Het is belangrijk om je niet op die negatieve kant te blijven richten, want dan blijf je naar oude structuren van je lichaam en je identiteit kijken. Als je daar sterk mee bezig blijft, kun je de neiging hebben te verkrampen, doordat er steeds weer nieuwe dingen opkomen. Je blijft gefocust op iets beperkts dat je niet bent, maar dat je toch in je bewustzijn vasthoudt. Dat kan de beperking zijn van vipasanameditatie en mindfulness.
Door je bewustzijn verder naar de kern van jezelf te laten uitbreiden, kun je, daarentegen, vaststellen dat er een nieuwe situatie is die veel vrijer is dan de oude situatie. Dat is dan weer een positieve vaststelling waarin je meer jezelf bent. Uitgaande van dat zelfgevoel kan er een steeds verdere uitzuivering ontstaan op alle niveaus. Dat is weer het negatieve aspect, want die uitzuivering houdt in: dit hoort er niet bij en dat gaat overboord. Tegelijk blijf je aanwezig in die positieve sfeer van zelfzijn. Dat positieve aspect zal er bij moeten blijven.
 
Wanneer je één aspect verdonkeremaant, krijg je problemen. In de traditie zie je daar voorbeelden van. Wanneer je alleen maar bij het positieve blijft, is alles heel prachtig en mooi, maar wanneer het onderscheidende inzicht ‘ik ben dat niet’ er afwezig is, blijft het alleen maar een mooi gevoel. Er verandert niet echt iets, want de mooie sfeer blijft vermengd met allerlei persoonlijke aspecten. Je blijft er aan vast zitten omdat je alles zo prachtig vindt. Je zult dus verder moeten kijken: niet dit, niet dat. Wanneer het alleen maar gaat om het onderscheidend inzicht, ontstaat gemakkelijk een koude situatie. Er ontstaat een sfeer van niet-zijn, alleen in negatieve zin.
 
In Advaita is er geen dualiteit, juist ook op dit punt van het positieve zijn en het niet-zijn. Dit is een van de laatste (schijnbare) dualiteiten.  Ze moeten wel beide continu aanwezig blijven: het onderscheidende inzicht (dat niet) en de positieve vaststelling (dit is het). Die ‘negatieve’ en ‘positieve’ vaststelling zijn er vanaf het begin tot het einde. In de advaita, non-dualiteit, zijn het positieve en het negatieve samengekomen op een onproblematische wijze, want ze zijn uiteindelijk niet gescheiden. Je kunt beide accepteren  en je ervaart het samenvloeien tot een nondualistische situatie. Het is duidelijk dat je er eigenlijk niet over kunt praten, want wanneer je over het negatieve spreekt, moet je ook meteen over het positieve spreken. Beide horen bij elkaar en zijn niet te scheiden. Anders zou je weer in de dualiteit zitten.
 
Laat je situatie zich dus maar op deze wijze ontwikkelen. Als je alles open houdt, zowel wat betreft de uitbreiding van zelfzijn als de terugkeer naar het Absolute, zal alles zich op goede wijze verder ontwikkelen. Blijf helder en je ziet hoe het werkt op elk niveau, ook op het niveau van het gevoel. Wanneer er een bepaald gevoel is, dan herken je dat als jouw gevoel, het is een positieve vaststelling. Maar meteen is er ook het besef: het is wel mijn gevoel, maar ik ben dat nu helemaal? Op elk niveau komt dat terug. Ik heb die identiteit in de wereld. Ben ik dat nu of ben ik dat niet? Gedeeltelijk wel en in een ander opzicht totaal niet. Uiteindelijk ben je alles. Je bent het zelf van alles want er is geen grens aan het zelfzijn. Maar ook hier: ben je dat nu werkelijk? Nee, want er is geen persoon die daar iets mee te maken heeft. Die twee aspecten gaan steeds samen. Dat is het wonderlijke. Ikzelf ben alles, er is geen grens aan mijn zelfzijn, het is oneindig. En toch  ben ik dit niet: alles wat verschijnt is eindig en beperkt; het komt op en verdwijnt weer. Het uiteindelijke is dus onuitsprekelijk open.
 

Mededelingen

De Retraitedag stond erg snel na de week op Schiermonnikoog gepland. In verband met de gezondheidstoestand van Douwe wordt de dag een week uitgesteld, naar zondag 16 september. Zie Retraitedagen.
De bijeenkomst van de advaitagroep Gouda is verschoven naar 9 september! Zie advaitagroepen Gouda.
Komende satsangs op de woensdagavonden in Gouda zijn er op 12 en 26 september.
Op 29 september is er een dag in Brugge. Zie Satsangs Vlaanderen.
 
 

 Advaita Centrum, Fluwelensingel 53, 2806 CC Gouda
 
                            OPEN DAG
 
                       ZONDAG 26 augustus 2012
 
                                   Programma
 
            09.30 – 10.00 uur      Inloop met koffie en thee
            10.00 – 10.45 uur      Uitleg over de opleiding
            10.45 – 11.30 uur      Yoga/Pranayamales
            11.30 – 11.45 uur      Korte pauze
            11.45 – 12.30 uur      Gesprek met Douwe Tiemersma
            12.30 – 13.15 uur      Lunchpauze
                                               (lunch zelf meenemen, koffie en thee aanwezig)
 
            13.15 – 16.00 uur      Gesprekken en beantwoorden van vragen,
                                               Intake-formulieren invullen,
                                               Intake-gesprekken en Inschrijvingen,
                                               met koffie en thee
 
De AYO heeft na een inspectie een definitieve registratie gekregen in Centraal Register Kort Beroeps Onderwijs (CRKBO). Website www.ayo.nu.
 
In het kader van het project Jongeren geeft Pia in de herfst 2012 weer een Opleiding/Bijscholing Onbeperkt ontspannen. De lessen zijn op 6 oktober, 3 november en 8 december. Info www.a-dvaita.net  -opleiding. De opleiding is als bijscholing erkend door de Vereniging van Yogadocenten Nederland.
 
Vanuit het Project Jongeren is een nieuwe stichting opgericht: Stichting JOI - Jongeren, Ontspanning & Inzicht in non-dualiteit. Het is een ideële stichting die verbonden blijft met het Advaita Centrum. Zij heeft ten doel:?- het bevorderen van ontspanning en non-dualiteit vooral bij jongeren en jongvolwassenen, in de zin van de Advaita Vedanta (non-dualiteit) zoals Douwe Tiemersma deze overdraagt en van de wijze waarop Pia de Blok deze heeft uitgewerkt in haar lessen en in haar boek ‘Onbeperkt ontspannen voor jongeren. ?- bevordering van het geven van lessen op scholen, en andere instellingen, ?- de organisatie van het zorgen voor een goede opleiding, van bijscholing, van de Federatie  Onbeperkt ontspannen met inzicht in non-dualiteit.?Website; www.onbeperkt-ontspannen.nl
 

Nieuw op de website

Klassieke teksten
- Bullashah (18e eeuw, Punjab)
 

Kalender

Tenzij anders aangegeven vinden bovenstaande bijeenkomsten plaats in het Advaitacentrum, Fluwelensingel 53, 2806 CC in Gouda.

Bijeenkomst advaitagroepen