2012/10 De advaitameditatie is geen actie, maar een loslaten in de openheid

Jaargang 13 nr. 18 (29 oktober 2012)

 
 De maskers, de leventjes - hoe zit het met jezelf?

 
 

 
 
 
De realisatie van non-dualiteit is
overgave
van jezelf aan elk ding, aan elk levend wezen,
is liefde
zonder iets van jezelf vast te houden.
 
 
 
 

Positieve geluiden

Verschillende mensen berichtten mij dat zij de ‘Positieve geluiden’ in de vorige Advaita Post zo fijn en inspirerend vonden. Op het gevaar van positieve ervaringsteksten heb ik in dezelfde rubriek gewezen, maar de goede functie is er dus ook. Daarom staan hieronder nog twee van deze teksten.
 
“Dit zijn woorden die alle andere oplossen. Ze raken me heel diep. Ineens zie ik helder al die ideeën... ontspanning, er is geen tweeheid. Er was even een dwaalspoor (maar het voelt wel heftig te dwalen zeg!); nu weer thuis, dank je.”
 
“Ik wil u maar weer bedanken voor de heldere tekst in de Advaita Post. Er is volledige herkenning van wat u schrijft.
Ik ben erg blij, dat ik tijdens de laatste twee satsangs heb kunnen delen over de wurggreep en mijn toegewijde, maar ook krampachtige houding, in mijn proces.
Ik kon zo duidelijk, op een steeds subtieler niveau, het "doen" in mijn proces zien. Het doorzien van het doen en het los laten, maakt dat ik me rustiger voel.
De wurggreep, waar ik zolang in vast zat, lijkt zich te hebben overgegeven. Door het zien: "dit is het", ervaar ik nu werkelijke overgave.
Tijdens de satsang voelde het voor mij als een soort ontlading.
Eigenlijk ervaar ik nu echt pas, dat het proces op een rustige en natuurlijke manier gewoon door gaat, zonder doener.
Zoals u in de satsang al zei: " Het doorgaan van het proces is onafhankelijk van condities". Er hoeft verder niets meer te gebeuren, het gaat  verder vanzelf door.
Er is een diepte van zelf-zijn die ik volledig herken als m'n authentieke zelf waarin alles gewoon door kan gaan.
Ook is er de herkenning, waarover niets gezegd kan worden maar ervaren wordt, zoals u dat zo mooi verwoordt, als een intiem weten.”
 
 

Tekst Satsang

De universele opening van de eigen sfeer
Uit een Advaitagesprek met Douwe Tiemersma, Gouda 19 september 2007
 
Het gaat steeds om het openen van jezelf op alle niveaus: je openen in bewustzijn, maar ook je openen in gevoel. Wanneer er weinig bewustzijn is, is dit proces van openen afhankelijk van condities. Dat kun je bijvoorbeeld ervaren tijdens een vakantie in een mooi landschap. Alles kan dan open zijn, je wordt één met het landschap. Maar het is belangrijk om kennis te krijgen van die processen van opening en afsluiting in hun situatie, want pas dan wordt duidelijk hoe de openheid onafhankelijk van condities wordt en altijd aanwezig blijft.
Tot op een bepaald niveau zijn het vooral mentale processen. Wanneer je bijvoorbeeld merkt dat er een concentratie of een beperking in je aandacht is, dat er oogkleppen zijn, ga dan eens precies kijken hoe het zit met die concentratie waardoor een afsluiting ontstaat. Van daaruit kan de aandacht geopend worden. Op een heel letterlijke wijze kun je je iets ruimer oriënteren, een ruimere horizon krijgen. De oriëntatie is dan niet meer gericht op iets waar het bewustzijn tegenaan stoot, maar wordt veel ruimer. Probeer het maar eens: je richt je op een geconcentreerde wijze op de muur, de lamp, of op iets wat je hoort. Van daaruit kan opeens de hele aandacht open komen. Dat gebeurt heel letterlijk. Je zult het concreet moeten ervaren, anders werkt het niet. Ga na wat het betekent om tegen de dingen aan te kijken en wat het betekent wanneer de bewustzijnssituatie opeens oneindig open komt, in alle richtingen. Door kennis en beoefening wordt de opening van jezelf steeds minder afhankelijk van condities.
De advaitaweg kan heel direct zijn. Die directheid vooronderstelt dat je een basis hebt waarin die openheid al aanwezig is. Wanneer die sfeer er duidelijk is, hoef je niets anders te doen dan je daarin te ontspannen. Maar zolang die openheid er niet is, zal er blijkbaar iets moeten gebeuren. Tot op zekere hoogte is er een beoefening nodig om die openheid heel duidelijk aanwezig te laten zijn. Als de geest traag en beperkt is, zal er vanuit het bewustzijn iets moeten gebeuren om die opening te bevorderen. Als het om de radicale openheid gaat, zal die openheid zo sterk aanwezig moeten zijn dat die niet meer verdwijnt. Dat betekent dat er een volledige toewijding aan die openheid zal moeten zijn. Let erop: het is geen oriëntatie op iets. Het is juist een oriëntatie op openheid. Het is een soort meditatie zonder object. Hou het eerst maar op bewustzijn van ‘ruimte’, maar wel ruimte in de meest zuivere vorm, totaal ruim.
Het gaat natuurlijk om jezelf als gevoelsmatig bewustzijn. Bewustzijn en gevoel zullen samen moeten gaan. Het is je gevoelsmatig bewustzijn dat zich oneindig opent in alle richtingen: links, rechts, naar achteren, naar boven, naar beneden. Ga precies kijken. Het is een voortdurend onderzoek. Wat gebeurt er wanneer deze meditatie zich voortzet? Die universele oneindigheidsdimensie in alle richtingen blijft dan aanwezig. Het is je eigen sfeer, je eigen gevoelsmatige bewustzijn. Het is een universele opening van je zelf-zijn. Dit zal heel concreet ervaren moeten worden. Het is als een tastgevoel dat zich uitbreidt. Gevoelsmatig ervaar je dan alles concreet voelend tot in het oneindige.
Als je werkelijk meegaat tot in het oneindige, is er geen scheiding meer tussen binnen en buiten. Wat gebeurt er dan met je centrum? Zie je dat dat gaat oplossen? Dat centrum van ego is er niet meer, want dat beperkte zelf-zijn is nu een onbeperkt zelf-zijn. Die oneindigheid is niet oneindig ver weg, het is ontzettend dichtbij. Alles wat niet oneindig is, gaat oplossen.
Als die oneindigheid overal is, ook daar waar eerst dat centrum zat, is er niets meer te doen. Maar dat geldt alleen voor deze sfeer. In de beginsituatie van beperkt bewustzijn en gevoel zal er natuurlijk wel iets moeten gebeuren. Er moet wakkerheid ontstaan, zodat er een opening komt. Als je in die fase zegt: ik kan toch niets doen voor de verlichting, ik blijf maar zitten, hoe is je situatie dan? Dan is er afgeslotenheid, beperktheid, dufheid. In die situatie is het nodig dat je wakker wordt, anders gebeurt er niks. Pas wanneer die openheid zich zo aandient dat hij nooit meer verdwijnt, is er alleen maar een loslaten in die sfeer van openheid. Dat is geen actie meer, dat is juist een loslaten van alles.
 
De meditatie op openheid zal zich dus zo moeten ontplooien dat alles in het geding is, je hele bestaan. En dan zeg je niet meer: ik mediteer op iets. Dan is er nog steeds iemand die zit te mediteren. Die iemand is het uitgangspunt en daarin worden allerlei dingen vastgehouden. Wanneer het werkelijk open komt tot in het oneindige, dan vliegt toch alles weg? Het hele centrum van jezelf verdwijnt. Gaat het op deze wijze? Ga bij jezelf kijken. Gaat het volledig zo of stopt het ergens?
 
Dus als je doorgaat verlies je jezelf?
 
Dat merk je. Het gaat om jezelf die zich als gevoelsmatig bewustzijn universeel uitbreidt. Omdat het universeel is, zit het niet vast op een bepaald patroon. Het is een beetje als de Big Bang. Eerst is er een gespannen energie en dan ineens: het uitdijende heelal tot in het oneindige. Je kunt het ook ervaren als een ballon die uitdijt. Op een gegeven ogenblik knapt die ballon. Wat gebeurt er dan?
In het begin is de meditatie alleen een psychologisch trucje, een techniekje. Als je er serieus mee aan de slag gaat, levert dat alleen al op psychologisch vlak enorm veel op. Als je er vanuit die persoonlijke ik-situatie mee begint, dan merk je dat het vreugdevol is wanneer er wat meer ruimte komt. Dat is de basis waarop het door kan gaan. Er ontstaat nog meer ruimte, nog meer vreugde, er ontstaat oneindige ruimte, oneindige vreugde. Dat is niet meer psychologisch, want dan gaat het om je volledige eigen zijn. Dan is er een toestand die totaal is. Daar heeft de psychologie van een persoon niks meer mee te maken.
 
(Er gaat een mobieltje af)
 
Zie je hoe snel de aandacht weer even gesloten wordt? Daar gaat het dus om. Om die heel concrete dingen. Daarin zullen de processen van afdichting en opening duidelijk moeten worden. Er hoeft helemaal geen inperking van de bewuste sfeer te komen, wat er ook gebeurt. Maar de kennis die daarvoor nodig is, moet zich natuurlijk bewijzen in de praktijk.
 

Mededelingen

De lichamelijke conditie van Douwe is achteruit gegaan. Het gewicht neemt verder af en de vermoeidheid neemt toe. Nu wordt er wel het een en ander aan gedaan, maar het ongemak is niet meteen opgelost. Daarom vervalt de satsang op woensdag 31 oktober. We gaan ervan uit dat de volgende satsang op 7 november wel doorgaat.
 
Vanuit Stichting Openheid en het Advaita Centrum is dus Stichting Jongeren Ontspanning en Inzicht (JOI) opgericht, waarin mensen zich verenigen in de Federatie die lessen ontspanning en inzicht geven aan jongeren onder andere op scholen/universiteiten. Website; www.onbeperkt-ontspannen.nl.
 

Nieuw op www.advaitacentrum.nl

Downloads
2012-10-03 Spontane zelfmeditatie
2012-09-29 Brugge middag
2012-09-29 Brugge ochtend
2012-09-26
2012-09-29 Brugge meditatie
 

Kalender

Tenzij anders aangegeven vinden bovenstaande bijeenkomsten plaats in het Advaitacentrum, Fluwelensingel 53, 2806 CC in Gouda.

Bijeenkomst advaitagroepen