2013/07 In verstilde liefde verdwijnt iedere tweeheid

 Jaargang 14 nr. 13 (13 juli 2013)

 Tekst satsang

Uit een Advaitagesprek met Douwe Tiemersma, Schiermonnikoog, 4 september 2010
 
In verstilde liefde verdwijnt iedere tweeheid
 
Meditatie is ook altijd inzichts-meditatie. In een ruim en helder bewustzijn tonen zich de dingen die van belang zijn in je eigen sfeer. Wanneer ze zich tonen kan er een verdere ontspanning optreden: je stelt vast dat je niet vast zit aan die structuren en dat ze er ook niet altijd zijn. Wanneer je heerlijk ontspannen bent dan zijn ze er niet. Ze zijn er alleen onder bepaalde omstandigheden. Dan komen ze naar voren. Je merkt op dat ze af en toe naar voren komen en af en toe afwezig zijn. We hebben verschillende omstandigheden bekeken waarin opeens al die structuren van het ‘ik wil dit en ik doe dat’ weg kunnen vallen. In feite gebeurt dat heel vaak. Bijvoorbeeld als je een bepaalde functie moet uitoefenen, als je een bepaalde rol hebt. Het idee van een rol is het opnemen van een identiteit van waaruit je handelt, van waaruit je waarneemt. Je hebt ook de mogelijkheid om andere rollen te spelen. Wie speelde die rol? Dat ben je zelf. Blijkbaar zit je niet vast aan één rol. Hoe zie je er dan uit wanneer je niet vastzit aan een rol? Blijkbaar is er een open sfeer van zelfzijn die ineens die vorm kan aannemen. Wanneer je rollen wegvallen, wanneer je maskers wegvallen, wat blijft er  over? Ga maar na: je keert terug naar jezelf, voorafgaande aan die maskers, voorafgaande aan die rollen. Er is een oneindige diepte, een oneindige openheid. Het punt is dus dat je daar bewust je zwaartepunt kunt houden, dat je daar kunt blijven, ondanks dat het leven doorgaat. Bewustwording van die oorspronkelijke openheid, daarin kun je rusten. Wanneer je je identificeert met een rol is er altijd spanning. Wanneer je terugkeert in de openheid is er geen dualiteit. Wanneer er geen dualiteit is, is er geen conflict. En als er geen conflict is, is er geen lijden. Langzamerhand krijg je meer zicht op wat je werkelijk bent. In die ontspanning, in die verruiming geeft dat vreugde. Wanneer je niet bewust als openheid aanwezig bent krijg je dus een specificatie van het zelfzijn met alle beperkingen die daarbij horen. Het is een afgesloten geheel tegenover andere afgesloten gehelen, er is spanning. De fundamentele structuur van het ik bestaat uit spanning met een gerichtheid op het eigen centrum. Omdat dat al zo lang het geval is in je leven, zijn de lotgevallen van dat ik-kluitje je eigen lotgevallen geworden. Wanneer dat uit elkaar dreigt te vallen ontstaat er de paniek van ‘ik val uit elkaar’. Dat ik heeft zich dan ook nog geïdentificeerd met een lichaam. Wanneer het lichaam aftakelt en sterft, zeg je: ‘oh, oh, wat is dat erg, want ik takel af en ik sterf’. Wanneer je bewust bent van je zelfzijn als oorspronkelijke openheid is dat iets wat niet onderworpen is aan die condities. Het is vrij van die condities. Er is een totaal open zijn dat voorafgaat aan de condities. In Advaita gaat het om volledige non-dualiteit. Dat betekent: nondualiteit van alle levensenergieën.Wanneer het niet spontaan gaat is het nuttig om toch nog eens wat specialer te gaan kijken. Wat betekent het wanneer er bijvoorbeeld op hartniveau heel duidelijk een non-dualiteit ontstaat? Wanneer je daar werkelijk in gaat dan gaat die energie zich uitbreiden.
 
Is er dan ook meestal een neiging om dat te delen met anderen?
 
Het is niet zozeer iets van ‘ik wil het delen’. Het gebeurt automatisch. Wanneer die hartenergie er is dan gaat dit zich delen met anderen.
 
Wat raar dat je dan weer bij jezelf vandaan gaat.
 
Nee, je bent jezelf als hart-energie. De essentie is dat je er zelf bent, in die hart-energie, en die hart-energie gaat zich uitbreiden. Je blijft jezelf. Zo is dat ook op bewustzijnsniveau wanneer dat open komt: bewustzijn breidt zich uit, je blijft daarin jezelf. Maar door die uitbreiding krijg je wel de opname van alles en iedereen. Het kan nog wat verder gaan. In de chakra-yoga ga je naar de kern van het hartchakra. Dat ben je allang zelf, dus je krijgt daar ook die beweging terug naar de kern, waar alles samen komt en van waaruit alles open komt.    
 
Dat voelt als blanco.
 
Dat is blanco, ja.
 
Dus geen hartenergie meer?

Juist de hartenergie behoort tot het veld van het chakra. Wanneer je naar de essentie, de kern gaat, dan blijkt ook daar weer de grondslag en de oorsprong aanwezig te zijn die als oorspronkelijke openheid totaal zuiver is. Dan zie je dus ook dat liefde die op het niveau van de hartenergie heel duidelijk aanwezig is, zich uitbreidt en gezuiverd kan worden. Teruggaande naar die oorsprong wordt deze ontzettend zuiver en stil. Je herkent, ook tussen twee mensen,dat er verschillende vormen van liefde mogelijk zijn: warme liefde, maar ook steeds meer verstilde liefde die nog veel dieper gaat. Daarin verdwijnt iedere tweeheid. En wanneer je daar bewust wordt dan is het geen probleem meer om wat dan ook te accepteren als jezelf. Dat betekent dat er geen dualiteit is.  

Mededelingen

Hierbij een vriendelijk verzoek aan iedereen die nog boeken uit de bibliotheek heeft deze terug te brengen of op te sturen naar het Advaita Centrum, Fluwelensingel 53, 2806 CC GOUDA.
 
Laatst uitgegeven boek: 'Stiltewandelingen naar eenheid'
 
"Als er maar één oefening is die aanslaat en die in haar effect volledig duidelijk wordt, is dat voldoende. Dan is ook de opzet van dit boek geslaagd”, Douwe Tiemersma.
 
Wandelen in stilte is terugkeren tot de rust die in de drukte van het leven vaak wordt gemist.
Veel mensen zoeken die rust en vinden die in de natuur.
Vooral de ervaring van de open ruimte en de eenvoud van planten en dieren werkt terug op degene die daarvoor open staat.
Dit boek geeft 40 korte oefeningetjes voor ontspanning, stilte en openkomen, maar vooral voor de zijnservaring van eenheid.
Lees meer
 

Kalender
Bijeenkomst advaitagroepen: