4-16 Blijf maar in het interne weten van dat lege bewust-zijn, voorafgaande aan leegte en volheid

Het blijft steeds weer bijzonder te zien hoeveel licht en ruimte er komt. Dat was ook het geval tijdens het afgelopen weekend op de Hoorneboeg. Er was een steeds duidelijker herkenning van de vele vormen en van de oorspronkelijke vormloosheid van het eigen bewust-zijn.
Terwijl ik de Tekst van 5 april, die hieronder staat, klaar maak, valt op dat ook op het vorige weekend een soortgelijke thematiek aan de orde kwam.

De meeste advaita-bijeenkomsten zijn in Gouda. Reizen naar andere plaatsen beperk ik zoveel mogelijk. Alleen een paar echt geïnteresseerde groepen op grotere afstand bezoek ik nog. De volgende is dat het geval op vrijdagavond 31 oktober in Groningen - informatie op 059-4591729.

Uit Brugge kwamen aantekeningen van een advaita-dag die in de bijlage zijn te vinden.

Tekst

Gesprek 5 april 2003 op de Hoorneboeg, deel 3

Spreken over herinnering en denken doe je in psychologische taal. Dan gelden de condities van ruimte, tijd, enzovoort. Maar wanneer het gaat om het weerspiegelen zelf, hoe vindt dat plaats? Is daar tijd?

Het lijkt me niet.
Ga kijken.

Als ik zover mogelijk terug ga, dan wordt tijd steeds minder tastbaar.
Ja, als je naar de stilte van de getuige gaat, de stilte van het weerspiegelen, merk je dat de tijd hele rare eigenschappen krijgt, bijvoorbeeld dat je een uur mediteert, terwijl je denkt dat je net zit. Op een gegeven ogenblik speelt de tijd helemaal geen rol meer. Dan is er alleen maar een direct weerspiegelen in het nu, zonder nu.

Wat was dan de functie van het begin van het gesprek?
Dat was om ook vanuit een alledaagse situatie te leren zien dat de stille getuige er altijd is. Zelfs daar kom je tot de conclusie: ik registreer blijkbaar alles voortdurend als een stille spiegel.

Dus dat is eigenlijk gewaarzijn?
Ja, dat is gewaarzijn, maar kijk verder, zoals we dat hier doen. Hoe zit het met dat gewaarzijn? Maar al te gauw ben je als persoon gewaar van dit en dat. Dan zitten in dat bewustzijn bepaalde vormen, bepaalde condities.

Wat hebben de zintuigen met het reflecteren te maken?
Omdat je in het lichaam zit, vind je dat je zintuigen ermee te hebben maken en je hersenen, je geschiedenis. Kijk preciezer, om te zien wat gewaarzijn is. Het blijkt uiteindelijk dat hele stille weerspiegelen te zijn, dat je zelf in hoogste mate bent. In het weerspiegelen zijn alle fysiologische en psychologische gegevens verdwenen. De wereld is er niet meer, of ze komt alleen op als verschijnsel in de spiegel.

Hoe is het mogelijk dat die spiegel zelf gekend kan worden?
Door de interne helderheid van je bewust-zijn, dus de interne helderheid van jezelf.

Maar dan blijken er toch nog twee te moeten zijn, de kenner en het gekende.
Nee, wanneer het een interne helderheid is niet. Kennen en zijn vallen samen.

Dat kan dus eigenlijk niet.
Het blijkt wel zo te zijn. Ga kijken en begin eens met je interne kennen van je lichaam.

Je hebt gewaar-zijn en bewust-zijn ...
Hoe definieer je die termen? 'Gewaarzijn' en 'bewustzijn' worden in allerlei betekenissen gebruikt. Het belangrijkste aspect is: in hoeverre zitten er allerlei conditioneringen in en in hoeverre kunnen die losgelaten worden. Hoe je het verder benoemt is dan niet zo belangrijk. 'Gewaarzijn' heeft al iets van het loslaten van de condities.
Wanneer je het stille gewaar-zijn of bewust-zijn eenmaal hebt herkend, dat stille getuige zijn, dan kan het voortdurend aanwezig blijven.

Blijft het bewustzijn helder ook als er geen vormen zijn, en ook geen afwezigheid van vormen? Als die beide er niet zijn, dan blijft het nog helder?
Ja, dan is er leegte die in een interne helderheid wordt gekend.

Maar dan weet je dat er leegte is, de afwezigheid van vormen.
Het enige waar het om gaat, is dat je bij jezelf te rade gaat. Als bij jezelf die verschuiving heeft plaatsgevonden, als je je ervaart als een zuiver, leeg bewustzijn voorafgaande aan de tegenstelling tussen leegte en afwezigheid van leegte, voorafgaande aan het verschil tussen lichten donker, dan is er ook nog een intern weten van. Dat weten, dat bewust-zijn is zo ijl, dat het Leegte is. Blijf daar maar.

Bijlagen

Advaita-bijeenkomst met Douwe Tiemersma
Zondag 28 september 2003 te Brugge
Aantekeningen door Danny

Er moet niets gebeuren.
Alles gebeurt vanzelf.
Het is een loslatingsproces in alle delen van jezelf.
Er is geen scheiding tussen jou en de boom.
Het is een zijnservaring.
Blijf rustig bij jezelf, dan verdwijnt alle scheiding.
Er zijn geen vormen.

Je wilt alles beter maken, je wit van alles en nog wat veranderen.
Er ontstaat een spanningsveld tussen jij en de ander.
Je trekt scheidingen aan.
Dit creëert spanning in jezelf en veroorzaakt lijden.
Richt je aandacht van het voorwerp naar jezelf en laat je aandacht los.
Blijf rustig bij jezelf.
Het opheffen van het lijden gebeurt door alle scheidingen los te laten.
De identificatie met de persoon die pijn heeft verdwijnt, daardoor is er geen spanning.
De pijn is er nog, maar die hangt daar ergens.
De pijn wordt opgenomen in het grote geheel.
Het tast jezelf niet aan. Die pijn is er gewoon.

De droomloze slaap is blanco.
Alle besef van tijd verdwijnt.
Er is een sfeer van jezelf zijn zonder objecten.

Blijf helder.
Wees vormloos jezelf.
Keer terug naar je sfeer van bewustzijn.
Alles mag er zijn.
Er zijn geen beperkingen meer, er is geen scheiding meer. Je bent alles.
De vormen zijn niet verschillend van jezelf.
Het blijft allemaal open en licht.
Er zijn geen grenzen.

Het leven stroomt spontaan.
Je blijft bij jezelf.
Laat alles maar gebeuren.
Dit wil niet zeggen dat je niet mag ingrijpen.
Je bent nooit iemand die iets doet.
Je bent het vormloze.

Je identificeert je nergens mee.
Je laat alles los.
Alle controle laat je varen.
Je geeft jezelf over.
Het is een totale overgave.
Dan word je spontaan.
Alles wordt helder en vanzelfsprekend.
Er ontstaat lichtheid en verlichting.

Laat alles los.
Het is geen doen. Ontspannen is geen doen.
Als de ontspanning stopt is er ergens een donkere blok, bvb angst.
Blijf gericht op ontspanning en ruimte, dan zal de donkere brok meer en meer oplossen, want het krijgt meer ruimte.
Die spanning kan alleen blijven bestaan als je het blijft voeden.
Laat de angst toe en geef het ruimte.
Het gaat om de directe ervaring.
De spanning kan lichamelijk zijn, maar ook psychisch.
Laat het toe. Het mag er zijn in de ruimte.
Het kunnen hardnekkige brokken zijn.
Muziek kan helpen om die spanning los te laten.

Keer terug tot jezelf.
De essentie is om los te laten en helder te blijven.
Alle scheidingen lossen op.
Dan ben je één. Dit is wat men de mystieke eenheid noemt.
Alles is open.
Er is geen notie van ik.
Alle ik-constructies zijn opgelost.

De kern is om alles los te laten.
Dan verdwijnt ook alle doodsangst.
Iedereen moet tot dit punt komen.
Het leven is één groot spel.
Openheid, loslaten, ruimte, helderheid.
Het is belangrijk om het zelf te ervaren.

Iedereen verlangt naar eenheid.
Alle stromingen die je meer ruimte geven zijn positief.
Maar op een bepaald ogenblik werken ze beperkend.
Dan moet je ze loslaten en een nieuwe stroming zoeken die je nog meer ruimte geeft.
Blijf zo doorgaan tot je helemaal open bent.
Genieten kan heel verruimend werken, vooral wanneer het in een groep gebeurt.

Het kan zijn dat er niet volledige openheid is.
Blijf dan je helderheid behouden bij belemmeringen, obstakels, angsten.
Geef het ruimte.
Registreer de structuur. Herken het.
Neem de angst op in het grotere geheel.
Blijf helder kijken, dan zie je hoe de situatie in elkaar zit.
Laat je volledig wegzinken, laat alles los en behoud je helderheid.
Wanneer je helder blijft bij jezelf wordt alles duidelijk.
In principe weet je het.
Alles gaat vanzelf als je loskomt van je eigen persoon.

Blijf in de open sfeer.
Stel je helemaal open.
Alles wordt duidelijk als er meer helderheid is.

Blijf bij jezelf.
Ontspan je in je eigen kern.
Dan komt alles vanzelf.
Dan lossen de problemen vanzelf op.

Richt je steeds op de essentie: ontspan je in de kern van je wezen.
Dan gaat alles de goede richting uit.
Blijf steeds gericht op de essentie.

Als je vast komt te zitten, kijk dan waar je vastzit.
Creëer helderheid over je spanning.
Geef het ruimte.