8-6 Als het zelf-zijn zich bewust wordt van zijn oorspronkelijke aard, verdwijnen de problemen

Jaargang 8 nr. 6 (27 maart 2007)

Tekst

Uit een gesprek te Brugge, 11 maart 2007
Aantekeningen door Danny

De zon breekt vanochtend door de nevel heen.
Door het licht van de zon lost de nevel op en verschijnt er open ruimte.
Herken dat bij jezelf als iets essentieels.
Het is een essentieel proces dat je overal herkent.
Bij het wegtrekken van de nevel is er oneindige ruimte.
De ruimte staat niet los van jezelf, je bent zelf die ruimte.
Het is iets wezenlijks van je eigen sfeer.
Je zonneruimte komt open en je gaat op in de ruimte van het landschap.

Laat die ontspanning maar plaatsvinden.
Zo vergeet je de beperkte vormen die je vasthield.
Je gaat op in de open ruimte en wordt die ruimte zelf.
In die open sfeer is er geen beperking.
In die ruimte is er licht en daarin kan de nevel niet blijven bestaan.
Er ontstaat een ander perspectief, een andere manier van kijken.

Natuurlijk kan de nevel weer opduiken die je probeert te beperken.
Wees hiervoor op je hoede.
In de open ruimte toont zich alles wat er niet thuis hoort.
Brokstukken van ego komen naar boven, maar dan lossen ze vanzelf in de ruimte op.
‘Verlossing van zonde’ is het verdwijnen van scheidingen.
Dit zijn de meest essentiële processen die plaats vinden.
Het is een zich openen van de hele sfeer van jezelf.
Er is geen scheiding tussen binnen en buiten, tussen jezelf en de ander.

De sfeer van openheid is ook een sfeer van vreugde.
Verruiming geeft altijd vreugde.
Herken die sfeer van openheid.
Dan wordt het eenvoudig.
Het is eigenlijk iets wat iedereen weet.
Er zijn geen beperkingen, daarom zijn er geen echte problemen en is er vreugde.
Het is van uiterste eenvoud.

Het zijn zonder grenzen is de aard van het zelf-zijn.
De open sfeer die oneindig is, is de essentie van alles.
Dan is het duidelijk dat er geen beperking kan optreden.
Dan zie je hoe belachelijk het is om in iets beperkends te duiken.
Als alles is opengebroken, zijn er geen beperkingen.
Het zelf-zijn is zonder enige beperking op welk niveau dan ook..
Non-dualiteit is het blijven bestaan van alle niveaus, van de totale leegte tot de volheid van de schepping, zonder scheidingen.
In diepe ontspanning gaat alles open.
Zie dit helder.

Er is geen systeem nodig waarin je gedragen wordt.
Je hoeft niet gedragen te worden, laat dit idee los.
Degene die draagt en degene die gedragen wordt zijn één.

Een persoon kan nooit spontaan zijn, omdat hij handelt vanuit zijn beperking.
Spontaniteit komt op vanuit het niets, vanuit het oorspronkelijke.
Als het niet voortkomt uit het oorspronkelijke is het gemanipuleerd.
Wanneer het zelfbeeld oplost in het oorspronkelijke, dan is alles vanzelf volledig spontaan.

Ook de nevel komt voort uit het oorspronkelijke.
Het gevaar bestaat dat je je gaat identificeren met bepaalde aspecten van de nevel.
Laat gewoon de nevel los, dan keert de openheid terug.
Boven de nevel is altijd al de open ruimte.
Doorzie de nevel; dan is hij geen beperking.
Doorbreek de illusie dat het beperkte de werkelijkheid is.
Bij alles wat je belangrijk vindt, creëer je illusie, omdat je je gaat identificeren met iets beperkts.

Als het zelf-zijn bewust wordt van zijn oorspronkelijke aard, verdwijnen de problemen.
Als die helderheid er is, zijn er geen moeilijkheden meer.
Dan is er alleen maar openheid zonder dualiteit.
Dit proces is een ontnuchtering.
Je wordt niet meer bevangen door allerlei ideeën.
Stel dit alles concreet vast.
Kijk bijvoorbeeld eens hoe groot je lichaam is.
Ervaar van binnenuit hoe ver het zich uitstrekt naar links, rechts, boven en onder.
Stel op een nuchtere manier vast wat de omvang van je lichaam is.
Dan zie je dat het oneindig groot is.
Je kunt de plaats niet vaststellen waar het lichaam stopt, omdat er geen grenzen zijn.
Ook als er pijn optreedt, ben je oneindig groot.
Dan is pijn niet meer beperkend.

Het leven is een leerschool.
De mensen die je het meest moeilijk maken zijn je waardevolste leraren.
De vervelendste personen uit je omgeving moet je het meest dankbaar zijn.

Als er meer ruimte komt, zie je meer.
In de helderheid van het bewustzijn zie je vlug de beperkingen.
Stel nuchter vast wat nú is, op empirische wijze, zonder extra voorstellingen, zonder zweverigheid, zonder projectie.
Het verborgene komt dan naar boven en wordt opgelost.
Je ziet de illusie van het beperkende als de werkelijkheid is doorbroken.
Dat geldt niet alleen het lijden, maar ook het prettige.
Ook in positieve ervaringen is vaak gehechtheid en beperktheid aanwezig.
Zodra je iets belangrijk vindt, creëer je dualiteit.
Door de scheidingen creëer je problemen.

Veel mensen leven zo in een illusoire wereld.
Je ziet een slang in het donker; in het licht blijkt het een touw te zijn.
Je projecteert je idee van een slang op het touw: dat is de illusie.
Overal waar je iets absoluut belangrijk vindt is er de illusie.
Je plakt de eigenschap van het absolute op iets wat je belangrijk vindt.
Elke illusie geeft aanleiding tot lijden.
De bron van illusie is onwetendheid.
Doorzie de illusie en onwetendheid verdwijnt.
Dan is alles zoals het is.

Hartelijke groet,
Douwe Tiemersma