Een persoonlijke ervaring

Mijn knie verbrijzeld

De afgelopen tijd heb ik een bijzondere ervaring gehad die ik graag wil delen. Samen met mijn man hebben wij een bedrijf. Een drogisterij met negen werknemers (fulltime en parttime). In september jl. ben ik met de fiets zeer ongelukkig terecht gekomen. Ik heb mijn knie erbij verbrijzeld. Dat kwam zeer ongelukkig uit.
De economie ging slecht en we wilden beiden meer gaan werken, zodat we personeelskosten konden besparen. Dat was het plan. Bovendien had onze concurrent-collega een grote verbouwing gedaan, waardoor wij toch een behoorlijke omzetdaling kregen te verwerken. Kortom een zeer ongelukkig moment voor een ongeluk.

Overgave

Ik realiseerde me heel snel dat ik hier niets aan kon veranderen en accepteerde mijn lot. En heb alles gelaten over mijn kant laten gaan. Overgave heet dat.
Ik moet bekennen dat het voor mij een goede tijd is geweest. Eerlijk gezegd had ik dit zelf niet kunnen bedenken. Onmiddellijk had ik bedacht, 'dit is mijn kans om bij mij (zelf) uit te komen'. Je moet je voorstellen, in ons vak ben je altijd heel intensief bezig en erg naar buiten gericht (de klant is koning enz). Weinig tijd voor jezelf. Ik kreeg heel veel tijd voor mij zelf, die ik besteedde door iedere morgen te mediteren en energetische oefeningen te doen. En daardoor te oefenen om bij mijzelf te kunnen blijven, te ontspannen en te verruimen.

Leren ontvangen en genieten

Ook de verbazing dat mensen kwamen om mij mee uit rijden te nemen (in mijn invalidenwagen), want ik mocht drie maanden niet op het been staan. Dus les twee: leren ontvangen en genieten. Ik heb deze periode als een sabbatical ervaren, en ben heerlijk ontspannen en tot rust gekomen. Het gekke is dat het op de zaak zich allemaal vanzelf regelde. En wij dit jaar financieel zelfs met een goed resultaat afsluiten.

De dingen regelen zich vanzelf

Het zou nu het moment kunnen zijn dat ik uit het bedrijf zou kunnen stappen zonder dat de boel uit het lood zou slaan, terwijl ik zelf altijd had gedacht dat dit onmogelijk zou zijn. Dat geeft een heerlijk vrijheidsgevoel alleen al de gedachte dat het mogelijk is. Wonderlijke ervaring als je zelf overgeeft aan de situatie.
Vol vertrouwen. Dat de dingen zich vanzelf regelen die je anders niet voor mogelijk zou hebben gehouden.

Wat er als een ramp uitzag is ten goede gekeerd. Als je er maar zo ontspannen mogelijk mee omgaat dan komt alles goed. Ook bij mijn man is er een verandering gaande. Meer vertrouwen minder controle. Wel hulp durven vragen en te handelen daar waar het nodig is. Het komt zoals het komt -acceptatie.


Ineke van Dongen