30 - De Levensbron is niet beïnvloedbaar

Steeds is er de neiging om dingen en zaken te beïnvloeden. Veranderingen die tot stand zijn gekomen door onze beïnvloeding geven een sterk gevoel van voldoening. Bij een positief resultaat is er trots dat dit door onze invloed tot stand is gekomen. We stellen wat voor! We hebben iets gepresteerd!

Het sterkt onze persoonlijkheid als door onze specifieke kennis als bijvoorbeeld in een gebouw of een tuin harmonie is geschapen. Een sterke persoonlijkheid wordt in de wereld hoog gewaardeerd. Sterke persoonlijkheden gaan zich steeds meer gedragen als mensen die het weten. Hun beïnvloeding beperkt zich niet meer tot zaken en dingen, maar al gauw zullen ze ook de medemens gaan beïnvloeden. Het zijn toch de mensen die het weten!

Ook al zijn de bedoelingen nog zo goed, het resultaat zal altijd negatief uitvallen.De gedachte dat wij door onze invloed een wezenlijke verandering bij een ander tot stand kunnen brengen schept een relatie van leraar-leerling, van deskundige tegenover een leek.

Alle mensen zijn echter in wezen gelijk en ieder bezit, als geboorterecht, de kern van het totale geluk. Hoe is het dan mogelijk om een ander door onze invloed te veranderen. Totaal geluk is totaal geluk en daar kan niets aan worden veranderd of aan worden toegevoegd. Het enige wat kan worden gedaan, is het wijzen op de blokkades die het ervaren van dit totale geluk in de weg staan.

Onze pogingen een medemens te veranderen beperken zich tot het plakken van een stukje ‘niet-eigens’ op de ander dat binnen de kortste tijd weer zal worden afgestoten.

Zolang we niet in contact staan met de Bron van het leven zullen we onze voldoening blijven zoeken in het versterken van onze persoonlijkheid. Als dit wordt nagestreefd door het beïnvloeden van dingen en zaken, heeft dit alleen gevolgen voor ons zelf. Als we proberen om onze medemens te beïnvloeden dan heeft dat zowel voor ons zelf als voor de medemens nadelige gevolgen.

Hoe sterker en invloedrijker de persoonlijkheid is, des te moeilijker is het om met de Bron van het leven in contact te komen. De persoonlijkheid is namelijk de blokkade waardoor we de Bron niet kunnen ervaren. Kettingen van ijzer worden gemakkelijker weggegooid dan die van goud.

Alleen het ervaren van de Levensbron brengt blijvend geluk in ons leven. Dat vinden van de Bron is het enige dat echt belangrijk is in ons leven. Die Bron is het leven. Zolang deze niet wordt ervaren, leven we niet maar bestaan we alleen. Bestaan is vallen en opstaan, net zo lang tot wordt ingezien dat bestaan de schommel is die zwaait tussen geluk en ongeluk, tussen hoop en vrees, tussen vallen en opstaan.

Om tot het ervaren van de Bron te komen zullen we eerst een waarnemerspositie in moeten nemen, daar waar de touwen van de schommel aan zijn opgehangen. Toezien als de verwonderde waarnemer, hoe we steeds tussen de uiterste heen en weer zwaaien. Die waarnemer staat al een stukje los van de heen en weer zwaaiende persoon. Gezien wordt dat de persoon steeds in stand moet worden gehouden door naar alle kanten zijn invloed te laten gelden. Maar ook wordt gezien dat de persoon volledig opgesloten zit in zijn opvattingen. Hoe groter de persoonlijkheid, hoe sterker de opsluiting.

Langzaamaan gaat de waarnemer steeds losser staan van de persoon. Wanneer deze constructie duidelijk en doorlopend wordt gezien, dan pas is er de bereidheid om te gaan twijfelen aan de echtheid van de persoon. Als hij niet meer wordt gevoed dan stort de persoon in elkaar. Gezien wordt dat de persoon niet meer is dan een gedachte constructie die door ons en door alle mensen om ons heen in stand wordt gehouden. De onechtheid van je eigen persoonlijkheid doorzien is de beperking en de onechtheid van alle persoonlijkheden doorzien.

Er blijft dan niets over. Een niet-iets zonder beperkingen. Beïnvloeding hiervan is ondenkbaar. Wie zou het moeten beïnvloeden. Er is geen persoon meer. Er wordt ervaren hoe alles uit deze Bron stroomt zonder dat de Bron er door wordt beïnvloed. Alleen door het volledig wegvallen van beperkingen van de persoon wordt deze ‘ervaring’ mogelijk. Er is geen ik en er is geen jij . Alleen maar de Bron die door lichaam en geest gestalte krijgt.

Waar geen ik is en geen jij, is beïnvloeden een onzinnig begrip geworden.

Wim Veelenturf


Er is geen tweeheid

als je ontspannen bent
in zelf-bewustzijn
is dat duidelijk.


  • Non-dualiteit - de grondeloze openheid

    Non-dualiteit is niet-tweeheid (Sanskriet: a-dvaita), de afwezigheid van scheidingen. Deze openheid vormt de kern van elke spiritualiteit en mystiek. Maar wat is non-dualiteit nu precies? Daarover gaat het nieuwe boek van Douwe Tiemersma. In zijn vorige boeken stond de non-dualiteit ook al centraal, maar nu laat hij stap voor stap zien wat non-dualiteit in de eigen ervaring betekent. Iedereen blijkt die ervaring te kennen en te waarderen.

  • Psychotherapie en non-dualiteit

    De psychotherapie en oosterse bevrijdingstradities zoals advaita vedânta en boeddhisme hebben in de laatste jaren een steeds grotere belangstelling voor elkaar gekregen. Ze hebben elk specifieke noties en werkwijzen, maar overlappen elkaar voldoende om een vergelijking mogelijk te maken.
    In dit boek worden diverse westerse psychotherapeutische stromingen en twee bevrijdingswegen die van oorsprong respectievelijk hindoeïstisch (Advaita Vedânta) en boeddhistisch zijn, met elkaar geconfronteerd.

  • Management en non-dualiteit

    In bedrijven en organisaties is meer aandacht gekomen voor de oriëntatie op samenhang, eenheid, heelheid, ongescheidenheid, kortom: non-dualiteit. Wat betekent deze ‘niet-tweeheid’ en op welke wijze kan zij in het eigen werk en in de organisatie doorwerken? Deze vragen staan in dit boek centraal.

  • Meditatieboekje

    Korte teksten die je meenemen naar openheid

Boeken

Douwe schreef en redigeerde gedurende zijn leven boeken. Via onze uitgeverij zijn deze nog verkrijgbaar.

Bekijk het aanbod