Brief 41 - Humor

Is het mogelijk dat je iets over humor kunt zeggen? Zoals ik dit ervaar is er sprake van humor wanneer een gevormd kader wegvalt. Dan valt een begrip, personage etc. niet meer te plaatsen en wordt het zogenaamd belachelijk. Er ontstaat een ruimer perspectief, en door het ervaren van meer ruimte ontstaat het lachen. Wordt in deze herkenning doorgegaan, dan zou gezien kunnen worden dat humor eigenlijk niets anders is dan het wegvallen van structuren, opgebouwd uit vaste patronen en denkbeelden. Ik zie duidelijk hoe het werkt, maar kan het niet zo goed onder woorden brengen.

Uit het antwoord

Ja, humor relativeert de situatie vanuit een hoger standpunt. Regelmatig komt dat op de satsang naar voren: vanuit een hoger standpunt ineens de belachelijkheid zien van het half blind beperkte ideeën achterna lopen die je eerst als het allerbelangrijkste ziet. Dan is er ineens een uitbarsting van lachen en een vrijkomen ervan.

Het punt is dan dat die relativerende humor geradicaliseerd wordt. Humor blijft maar al te gemakkelijk alledaagse lol. Soms gaat humor verder en geeft het een diepere kijk op het onvermogen en het leed van mensen in hun situatie. Soms slaat de relativering zelfs op de mensheid als zodanig. ‘Komt de aarde een andere planeet tegen in de kosmos en zegt "ik heb mensen opgelopen"; zegt de ander "O, dat gaat vanzelf wel weer over.”’ (in toneelstuk 'MacBeth' van het Noord Nederlands Toneel).

In de relativering heeft echte humor altijd het aspect van loslaten. Als dat totaal wordt, doe je het niet alleen in je broek van het lachen, maar lach je je werkelijk te barsten. Laat het lachen dus maar totaal worden!

Uit Naar de Openheid:

o dat lachen
dat kosmische lachen
dat kosmische lachen van god

met dat lachen
moet ik wel meedoen
met dat kosmische lachen
wel meegaan
ik moet wel opgaan in
dat kosmische lachen van god