Teksten van Harry

Stilte, de ware zin

Stilte, de ware zin, lijkt zinloos,
door als in verstilling te leven
ervaar je de zin achter de stilte.

Stilte, de ware zin, herkennen,
stil is de ongrond van beleven
betekenis de stiltebron van Zijn.

Stilte, de ware zin, is hier open,
wezenlijke stilte in het zelf-zijn,
met alles en niets samenvallend.

*

Stil ijl subtiel Zijn

Stil ijl subtiel Zijn in droomontmoeting
stilte in het stil zijn van ijl dunne fijnheid
onbeweeglijk geluidloos stabiel subtiel Zijn.

Stil ijl subtiel Zijn in Helder Bewuste gratie
voorbij gevoelsbegrenzing als uitspansel
ontstegen aan beperkend gedachtespinsel.

Stil ijl subtiel Zijn metamorfose van worden
het slaat vanzelf vormverschijning stil gade
uit de Realiteit aandachtig vol van genade.

*

Helderheid

Plotseling is het helder!
Het zicht heldert vanzelf.
Toegewijd vertrouwen,
laat 'mij', twijfelloos,
in ananda-helderheid verstillen.

Ikzelf ben de vertroebelde factor.
Ikzelf ben de energie in beweging.
Ontspannen kan ik dat aanschouwen.
Terugwijkend klaar vaststellen:
dáár is geen interne helderheid.

Nu: energie in verstilde rust,
een plaatsloze bewegingloosheid.
Eenvoud van leeg, ruim, helder zicht.
Heldere essentie, zonder substantie.
Woord en beeldloos 'Helderheid'.

*

Kwetsbare fleurt

weggestorven ik-kramp
om onkwetsbaar te wezen
nu kwetsbaar levend
in een spontane fleurt

levenstijd is het kapitaal
in kwetsbaarheid levend
fleurt met het beleven
in vasthouden en loslaten
in wat komt en gaat
door liefdevol op je plek te zijn

onkwetsbaarheid afleggen
volbrengen in kwetsbaarheid
inclusief hartenpijn in afkeuring

vreugde in voorwaardenloze
liefdesvolledige vergeving

waarachtige kwetsbare fleurt
dansende fleurt in de openheid
steeds nieuwe levens fleurt
steeds al het oude loslaten
in een kwetsbare fleurt

wat ik was doet niet meer mee
wat nu is
fleurt kwetsbaar op

*

Toelichting

hoe het gebeurden weet ik niet
dat het ik-denk nu in dienst staat van
het plaatsloze gevoelshart is helder wetend

de openheid is ook het kwetsbare
afstemmen op de in de levenstijd
subtielere zelfsfeer vermeerdert
het kapitaal tot nieuwe mogelijkheden
het beperkende duale ik te ontstijgen
in een ontspannen fleurt

het is volbracht in kwetsbaarheid
in overgaven en vertrouwen
tot een subtielere zelfzijn-sfeer

in een vergevende sfeer
zijn ouders vrouw en kinderen
in brieven om vergeving gevraagd
inclusief interne zelfvergeving

alles opent zich steeds nieuw
verdampt direct na verschijning
ook de herinnering behalve
voor belevingen als lering dienstbaar

oplevend in de vanzelfheid
uit het hart zonder plaats
heeft als liefde in alles een plek
vloeit kwetsbare zachtheid
fleurt uitbundigheid in en uit

Harry van Zomeren