Judith Herzberg (1934 - )


In 1963 verscheen haar eerste poëziebundel Zeepost, waarna nog vele zouden volgen. Later schreef ze ook toneelstukken, tv-scripts enzovoort. In het onderstaande gedicht beschrijft ze de afstandelijke ervaring van zichzelf, waardoor alles vreemd wordt: ‘... dit is geen werkelijkheid. / Of wel, en dan ben ik niet echt.’ Er is onthechting die ze ‘zwerfkatterigheid’ noemt. Het zou mooi zijn als zich daarin het onbeperkte en non-duale zelf-zijn ging tonen. De tekst komt uit Ik heb alleen woorden, Bert Bakker, Amsterdam 1998

*


Als pijn

Als pijn te erg wordt schijn je
uit jezelf te kunnen stappen, te
te kijken hoe je ik daar lijdt, terwijl
je zelf op afstand blijft. Te erg
wil zeggen: dit is geen werkelijkheid.
Of wel, en dan ben ik niet echt.
Onechtheid blijft. Onechtheid
schijn je te bestrijden, schijn je
te kunnen bestrijden, met
zwerfkatterigheid.

Als geldgebrek te erg wordt schijn je
uit jezelf te kunnen stappen, te
kijken hoe je ik op straat slaapt, terwijl
je zelf in een hotel verblijft.
Die straat blijft. Te arm
wil zeggen: dit is geen werkelijkheid.
Of wel, en dan ben ik niet echt.
Onthechting blijft. Ontrekt zich
onderdak aan je, schijn je
geen huis te willen, wil
zwerkatterigheid.

Als knal te hard is schijn je
uit jezelf te kunnen stappen, te
kijken hoe je sterft, terwijl
je zelf vreemd, in veiligheid.
Het vreemde blijft. Sterven
wil zeggen: dit is geen werkelijkheid.
Of wel, en dan ben ik niet echt.
Het vreemde blijft. Het vreemde
blijft je begeleiden, schijn je
niet te kunnen bestrijden,
schijn je bij elke stap één
zwerfstapsprong voor te zijn.

*

[Toegestuurd door Karel]


Er is geen tweeheid

als je ontspannen bent
in zelf-bewustzijn
is dat duidelijk.


  • De bron van het zijn

    ‘Wat was mijn toestand, voordat er ervaring was? Wie was er om op deze vraag te antwoorden? … dat Ik dat geen vorm heeft en zichzelf niet kent als ik ben.’

  • Mediteren leren

    Dit boek geeft een handleiding bij het leren mediteren voor beginners en voor de gevorderden die nog eens bij het begin willen beginnen. Het uitgangspunt is de spontane meditatie, die iedereen af en toe heeft. 

  • De elf grote Upanishaden


    De Upanishaden vormen de grondslag van een groot gedeelte van de Indiase filosofie. Ze worden ‘Vedânta’ genoemd, dat is het einde en de culminatie van de Veda’s. De wijsheid die in de teksten naar voren komt is nog steeds een onschatbare bron, zowel in India als daarbuiten. Centraal staat daarin de visie en zijnservaring dat de kern van zelf-zijn identiek is aan de grondslag van wereld en universum.
    In dit boek is een groot gedeelte van de belangrijkste Upanishaden (8e-6e eeuw v.Chr.) opgenomen.

  • Non-dualiteit - de grondeloze openheid

    Non-dualiteit is niet-tweeheid (Sanskriet: a-dvaita), de afwezigheid van scheidingen. Deze openheid vormt de kern van elke spiritualiteit en mystiek. Maar wat is non-dualiteit nu precies? Daarover gaat het nieuwe boek van Douwe Tiemersma. In zijn vorige boeken stond de non-dualiteit ook al centraal, maar nu laat hij stap voor stap zien wat non-dualiteit in de eigen ervaring betekent. Iedereen blijkt die ervaring te kennen en te waarderen.

Boeken

Douwe schreef en redigeerde gedurende zijn leven boeken. Via onze uitgeverij zijn deze nog verkrijgbaar.

Bekijk het aanbod