8-5 Als je werkelijk bewust in de oceaan van liefde wordt opgenomen

Jaargang 8 nr. 5 (13 maart 2007)

‘Terug naar je zelf-zijn’

Uit een mailtje
‘Na vier jaar naar je geluisterd te hebben, ben ik er pas sinds kort achter wat "ga terug naar je zelfzijn" betekent: ga o.a. terug naar je lijfelijke zijn (ja toch?). Ik ben een erg trage leerling, maar zo zijn er vast meer!’

Uit het antwoord
'Ga terug naar je zelf-zijn' is een algemene verwijzing. Het zelf-zijn is er op alle niveaus, overal. Zo is er de verwijzing naar je bewustzijn: ga achteruit naar je waarnemersstandpunt. Zo is er de verwijzing naar het hart: laat je zakken in je hart. Zo is er de verwijzing naar het lichaamsgevoel: ga terug naar je lichaamsgevoel, naar je gevoelslichaam. Zo is er de algemene levensenergie: ga terug naar je buik en de adem. Steeds gaat het om zelf-zijn, waar je het maar kan herkennen. Op het lichamelijk vlak blijkt dit voor de meeste mensen het gemakkelijkst te zijn. Als het ergens lukt op concrete wijze bewust in je eigen zelf-zijn te blijven, kan daarin gemakkelijk een ontspanning komen en zo een ontgrenzing en overgave, zodat je gaat herkennen wat je ware zelf-zijn is.

Tekst

Uit een inleiding en gesprek op de Hoorneboeg, 7 oktober 2006 (deel 3)
Bewustzijn en gevoel

Bewustzijn en gevoel - in bewustzijn kun je het gevoel zien. Zijn dat twee verschillende dingen?
Alleen tot op zekere hoogte. Als je uitgaat van de menselijke situatie, kun je het denkniveau onderscheiden van het gevoelsniveau. Als je meegaat in een beweging van reflectie tot op een afstandelijk bewustzijnsstandpunt, kun je de gevoelssfeer, maar ook het denken, zien als wolken van energie.
Het punt dat we bespraken, was nu dat je eigen zijnsruimte totaal open komt. De weg van het bewustzijn is heel sterk die van afstand nemen, doorzien en loslaten. Maar, hoe zit het met jezelf als bewustzijnsstandpunt, als ook dat gaat loskomen? Ook op het niveau van het observerende bewustzijn is dat ook altijd een gevoelszaak. Op welk niveau van zelf-zijn je het ook bekijkt, je hebt altijd met de diverse aspecten, ook met het gevoelsmatige, te maken. In de overgave laat je het laatste houvast los. Overgave heeft heel duidelijk een gevoelsmatig aspect. Het gaat werkelijk om gevoelsmatige zaken van vasthouden en loslaten. Dus het is heel belangrijk om te herkennen dat het in het gevoel volledig loskomt.

Het vervelende is dat, als je een paar van die fijne verruimende ervaringen hebt gehad, er weer van die vervelende ervaringen komen.
Dat gebeurt gemakkelijk als je alleen maar in het gevoel zit. Dan ga je met de gevoelens gemakkelijk in golven op en neer. Dat zie je veel bij de mystici. Soms is het een en al verrukking van mystieke nabijheid of eenheid, maar even later zijn ze weer uit het paradijs gerold en zitten ze weer te klagen en te smachten naar die prachtige ervaringen. Als je aanwezig blijft als gevoelsmatig bewust-zijn, is er een duidelijke herkenning waar het om gaat. Deze staat van herkenning gaat zich dan stabiliseren. Jezelf als gevoel zal samen moeten gaan met jezelf als bewustzijn.

Soms komen er heel mooie beelden, maar soms ook heel vervelende beelden op.
Alles wat je ervaart, heeft te maken met je eigen energetische sfeer - ook op subtielere niveaus. Als daar nog moeilijke brokken zitten, komen die vroeg of laat naar boven. Blijf dan bij de open oriëntatie van jezelf als gevoelsmatig bewust-zijn.

Ik wil wel de mooie, maar niet de vervelende ervaringen.
Blijf bij de goede oriëntatie. Alles waar je nog aan vast zit – de prettige en onprettige dingen – zullen verwerkt moeten worden in de zin dat je die niet wegduwt, maar accepteert in de grote ruimte van gevoelsmatig bewust-zijn of bewust gevoelig-zijn. De beperkte gevoelens, ook angstgevoelens, alle verkrampingen, lossen op in de oceaan van liefde. Dus blijf maar bewust in die oceaan van liefde.

Bedoel je dat ook op het moment zelf waarop weer boosheid ontstaat?
Jazeker. Het gevoelsmatig bewust-zijn is er altijd en is altijd ruimer dan die gevoelens. Er kan toch een oneindig gevoel van liefde blijven, ondanks de plaatselijke boosheid? In de grote gevoelsmatig bewuste ruimte kunnen de emoties en de gevoelens zich uitwerken. Ze lossen op in die ruime sfeer van liefde.
Als dat niet op deze wijze plaatsvindt, duik dan maar in die golf van energie. Die golf gaat weer voorbij. Maar, blijf dan intern bewust van de oneindige oceaan die je bent. De golf is dan heel betrekkelijk. De emotie kan zich uitwerken en lost op in oneindige liefde en bewust-zijn.
Als daarmee nog een zekere scheiding is, zeg je ‘God is liefde’. Ook dan: als je werkelijk zou beseffen wat dat betekent, zouden anderen zeggen dat je dronken bent. Als je daarin werkelijk wordt opgenomen ...

Is het dan niet moeilijk om dan nog te functioneren?
Daar zullen we nog over spreken. Maar herken dat gevoelselement. Dat zal echt vrij moeten komen tot in oneindige.

Oud papier

Tussen oude papieren zat een tekstje uit 1967:

Veertig jaar geleden al vond ik het formuleren van zinnen al genoeg.
Hoe dan het verdere schrijven dat er toch was? Zie Naar de Openheid (1983):

Benieuwd wanneer ze stoppen.

Opmerkelijk is, trouwens, dat nog niet zo lang geleden alles met de pen werd schreven. Computers waren er nog niet en balpennen nauwelijks. Hooguit werd alles overgetikt op een mechanische typmachine met gebruik van veel typex. Zo snel verandert de vluchtige wereld.

Claude van de Berge

Van hem zijn in de website-rubriek Poëzie en Proza enkele bijzondere gedichten geplaatst. Eentje staat hieronder.

Hartelijke groet,
Douwe Tiemersma