Pierre Kemp (1886-1967)


Dichter en kunstschilder Pierre Kemp woonde in Limburg. Hij werkte eerst als plateelschilder en daarna als loonadministrateur bij een steenkolenmijn. Opvallend is de speelsheid van zijn gedichten en de verwondering van waaruit hij schreef.

*

Vuur

Er brandt een vuur in zijn eigen vormen
op het land naast de vale wei.
de rook trekt laag en stijgt door de olmen
in vreemde stroken voorbij.
Ik sta er primitief te staren
naar de eigen gedaante van elke vlam
en snuif de brandlucht van die takken en blaren
of ze van mijn eigen kwam.

Uit: Fugitieven en constanten, 1938

*

Het licht is rond


Het licht is rond en rolt naar alle kanten

de bergen op en af, de dalen door,

de wezens in en uit en langs de planten

stijgt het de bomen in en gaat het alles voor.

Waarheen? Ik vraag dat niet, ik kom, ik ga,

omdat mijn handen en mijn voeten,

mijn ogen en mijn hart zo moeten

en ik het licht nu een maal zo versta.


Uit: Transitieven en immobielen, 1940


*

Lichtvisite


Als ik bij het licht ben.

ben ik korter bij mijn wezen, dan waar.

Het licht is gebuur van achter de dood

en geen mannenogen of vrouwenhaar

zijn dichterbij; geen kleuren, zelfs geen rood.

Licht is mijn genesis en als ik, in schijn

ver van de dingen, die wij zelve zijn.


Uit: Standard-book of classic blacks, 1946


*

Ritournelle


Het licht doet met me wat het wil,

of ik al ga, of ik sta stil,

of ik iets neem, of iets leg neer,

bij alles is het licht mijn heer.

Zo word ik, man, toch nog een vrouw;

ik die van rood houd, word een blauw;

ik die van dag wil zijn, een ding

van avond met in de schemering

een rode streep, die duidt op wind,

tot ik het licht van mijn eigen vind

en met mijn rood sla naar dat blauw

en ik mijn man graaf uit die vrouw.

Eerst dan word ik mijn eigen heer,

of ik iets neem, of iets leg neer,

of ik al ga of ik sta stil,

omdat mijn eigen licht dat wil.


Uit: Phototropen en noctophilen, 1947


*

Er is geen tweeheid

als je ontspannen bent
in zelf-bewustzijn
is dat duidelijk.

  • Naar de Openheid

    De teksten in dit boek zijn geschreven op basis van gesprekken gehouden te Gouda, aangevuld met enkele gedichten en korte teksten met illustratie. 
    Als uitgangspunt dienen steeds bekende gegevens en situaties, waarin verwijzingen zitten naar dat wat niet te beschrijven is, maar dat hier Openheid wordt genoemd.

    Lees meer

  • Advaita Vedanta - de vraag naar het zelf-zijn

    De actuele vraag ‘wie we eigenlijk zijn’ was het onderwerp van een symposium aan de Erasmus Universiteit Rotterdam op 18 september 2000, waarin vooral de oude Upanishaden en de Advaita Vedânta aan het woord kwamen.

    Lees meer

  • De bron van het zijn

    ‘Wat was mijn toestand, voordat er ervaring was? Wie was er om op deze vraag te antwoorden? … dat Ik dat geen vorm heeft en zichzelf niet kent als ik ben.’

    Lees meer

  • De elf grote Upanishaden


    De Upanishaden vormen de grondslag van een groot gedeelte van de Indiase filosofie. Ze worden ‘Vedânta’ genoemd, dat is het einde en de culminatie van de Veda’s. De wijsheid die in de teksten naar voren komt is nog steeds een onschatbare bron, zowel in India als daarbuiten. Centraal staat daarin de visie en zijnservaring dat de kern van zelf-zijn identiek is aan de grondslag van wereld en universum.
    In dit boek is een groot gedeelte van de belangrijkste Upanishaden (8e-6e eeuw v.Chr.) opgenomen.

    Lees meer

Boeken

Douwe schreef en redigeerde gedurende zijn leven boeken. Via onze uitgeverij zijn deze nog verkrijgbaar.

Bekijk het aanbod