Simon Vinkenoog (1928 – 2009)

Het meest bekend is Simon Vinkenoog als performer in de hippe jaren ’60 en daarna. Daarvoor was hij al actief in de schrijversbeweging van de ‘Vijftigers’: "Onze mogelijkheden zijn nog ongelimiteerd, al moeten wij ons verdedigen tegen uiterst links en uiterst rechts en nochtans het gevaarlijke midden mijden". Hij publiceerde een groot aantal dichtbundels en proza.
Zijn optreden en zijn werk zinderen van het grootste leven in vrijheid, gedeeltelijk door het gebruik van drugs. Het is niet verwonderlijk dat er af en toe stukken tekst verschenen die iets met non-dualisme hebben te maken. De volgende komen uit: Het huiswerk van de dichter (Uitg. Corrie Zelen, Amsterdam 1978).

*

Poëzie is een verstilling. Poëzie is verandering. Poëzie is vereeuwiging. Stilte gebiedt – luister: wie heeft het hoogste woord? …
Alles verandert. Eens haatte ik, hartgrondig, nu heb ik lief. Ik was bang voor alles, nu ben ik nergens bevreesd voor. Eens was de zon mijn vijand, nu wordt alles door licht gedragen.
Eens was ik alleen, nu zie ik alles en allen één – gedragen in verscheidenheid, veelvuldigheid en individualiteit – toch oorspronkelijk en uiteindelijk weer samenkomend, in een essentie die geen woorden, beelden of symbolen nodig heeft.

Waarom is het zo breekbaar, waarom legt het begrippen vast inplaats van nieuwe ruimten open te leggen?

(p. 5)

*


Als de waarheid je vrij maakt, waarom zucht je
onder slavernij?
Zou Jezus Christus hier werkelijk zijn?
Het Boeddhisme, als leer, werd via een bloem en een
glimlach overgebracht; wist je dat?
Wanneer zullen woorden overbodig worden?
Is er een universele taal?
Are you experienced?
Wie maakt een einde aan de Babylonische spraak-
verwarring?
Is er iets belangrijker dan Liefde?
Wat zou het leven met ons voor hebben?
Is er leven voor de dood?
Zouden we waarlijk onder één noemer verenigd
kunnen worden?

What’s happening, man?
Waar zoek ik naar?
Wat heb ik gevonden?
Waarom wordt een mens elk jaar zoveel jonger?
Zouden geboorte en dood elkaar in dit leven de hand
kunnen geven?
Wie ben ik?
Wat heb je aan vijanden?
Waarom is niet iedereen zo lastig als ik?
Waarom durven de mensen de weg niet af te lopen?
Zouden zij bang zijn voor de leegte van God?
Is er met het onbekende te leven?

Er is geen tweeheid

als je ontspannen bent
in zelf-bewustzijn
is dat duidelijk.


  • Non-dualiteit - de grondeloze openheid

    Non-dualiteit is niet-tweeheid (Sanskriet: a-dvaita), de afwezigheid van scheidingen. Deze openheid vormt de kern van elke spiritualiteit en mystiek. Maar wat is non-dualiteit nu precies? Daarover gaat het nieuwe boek van Douwe Tiemersma. In zijn vorige boeken stond de non-dualiteit ook al centraal, maar nu laat hij stap voor stap zien wat non-dualiteit in de eigen ervaring betekent. Iedereen blijkt die ervaring te kennen en te waarderen.

  • De bron van het zijn

    ‘Wat was mijn toestand, voordat er ervaring was? Wie was er om op deze vraag te antwoorden? … dat Ik dat geen vorm heeft en zichzelf niet kent als ik ben.’

  • Stiltewandelingen naar eenheid

    Wandelen in stilte is terugkeren tot de rust die in de drukte van het leven vaak wordt gemist. Veel mensen zoeken die rust en vinden die in de natuur.

  • Pranayama

    Dit boek is een praktische handleiding bij het beoefenen van pranayama. Alle onderdelen van de traditionele pranayama komen hierbij aan bod.

Boeken

Douwe schreef en redigeerde gedurende zijn leven boeken. Via onze uitgeverij zijn deze nog verkrijgbaar.

Bekijk het aanbod