17. Wegdrukken van verdriet

Ik bots precies toch op een moeilijk stuk en heb wat de neiging om vast te lopen, niet door te gaan. Oefen op de stevige buikademhaling en mediteer dagelijks. Steeds opnieuw kom ik in een laag terecht van diepe pijn en eenzaamheid. Het is precies of al mijn vertrouwde contacten worden afgesneden. Precies of ik totaal op mezelf geworpen wordt, of alvast dien geworpen te worden, alle diep gewortelde houvasten worden a.h.w. weggesneden, van me weggerukt. Al mijn illusies worden één voor één netjes voor me uit geschoteld. (dan pas merk ik hoe vast ik er nog aan hang).
En het doet pijn, ontzettend veel pijn.
Steeds opnieuw merk ik mijn ontzettende weerstand om daarin door te gaan.
Effect : ik sluit me af, doe terug alsof en hou dit potje netjes dicht.
Er zit zo'n weerstand en verzet om blijkbaar dieper in mezelf te zakken en toch door te gaan, om te ontspannen en me over te geven. Zo'n weerstand om in mezelf te komen, mezelf te vertrouwen.
Heb het gevoel er helemaal alleen voor te staan en op niemand meer te kunnen terugvallen.
Ik merk weerstand om door te gaan, weerstand om werkelijk alles los te laten, ook de mensen die ik heel graag zie.
Ik merk dat het niet gemakkelijk voor me is om mijn hart te openen en me totaal te openen.
Steeds opnieuw bots ik tot op heden op die laag van diepe pijn en eenzaamheid en verzet me er nogal heftig tegen om er maar niet doorheen te moeten.
De laatste dagen stel ik ook vast dat er woedeuitbarstingen naar boven komen als een niet tegen te houden energie, loop zeer prikkelbaar en barst soms uit in razernij.
Ook merk ik dat mijn beeld m.b.t. eenheid nog steeds heel diep verwrongen zit met het verlangen naar eenheid met de juiste partner en het thema seksualiteit. Ook hierin merk ik weerstand en verzet, geen overgave.
Is dit een normaal proces?
...


Uit het antwoord

..., het is een proces dat iedereen in meer of mindere mate doormaakt bij een spirituele ontwikkeling. Als deze ontwikkeling er niet is, blijft alles veel meer gesloten, maar dan blijven de problemen des te groter aanwezig zonder te weten waardoor ze worden veroorzaakt. Jij krijgt nu meer zicht op de processen en dat is de weg waarlangs ze gaan oplossen. In het zichtbaar worden krijgen de energieën de kans naar boven te komen. Ook al druk je ze nog teveel terug, ze blijven nu werken totdat ze zich werkelijk mogen uitwerken. Dit gaat des te onprettiger, naarmate je ze toch nog probeert te onderdrukken - zie de woede. Als je jezelf blijft in je bewust-zijn, kun je jezelf blijven terwijl de energieën de ruimte krijgen.
Als het diepe verdriet en de agressie zijn opgelost, ontstaat er pas weer een natuurlijke situatie waarin alles, ook de seksualiteit, een gewone plaats heeft.
Blijf dus in je eigen zelf-zijn en besef dat jij niet ten onder gaat als de emotionele energieën los komen. Ontspan je en laat alles maar gebeuren wat moet gebeuren.