09-02-2004 Brugge

9 februari 2004

Jullie hebben gesproken over de relatie met de wereld. Ivan en Danny schrijven erover. Enkele opmerkingen die me nu nuttig lijken, volgen hier. Ze zijn in de vorm van korte stellingen.

1. Voor zover er problemen zijn in de relatie met anderen en met de wereld is er blijkbaar (nog) een ik-persoon voor wie die problemen er zijn. In de staat van advaita-realisatie zijn die problemen er niet.

2. Dat geldt ook voor zover ´kwetsbaarheid´ en een ´overlevingsdrang´ belangrijk is.

3. Dat geldt ook voor zover een tijdspad wordt geprojecteerd naar ´verlichting´. De realisatie is een direct gebeuren, onafhankelijk van de omstandigheden, van tijd en van een persoon. Dus laat het denken in termen van tijd maar weg en blijf in het nu.

4. Het spreken over ´moeilijkheden in het leven´ kan even nuttig en prettig zijn, maar stop dat gesprek snel weer. Het gaat daarin namelijk steeds over ‘jullie’ en ‘ik’, over ‘ervaringen’ en ‘leren’. Het blijft vastzitten aan een persoon, al gaat het om rust en vrede. Het cruciale is namelijk het wegvallen van de persoon met zijn ervaringen.
Er is geen persoon.
Ga eens na wat dat betekent.

Een hartelijke groet aan iedereen,

Douwe

Er is geen tweeheid

als je ontspannen bent
in zelf-bewustzijn
is dat duidelijk.

De ander en ik

Dit boek bevat de lezingen en enkele andere teksten van het 2e Advaita Symposium over de relatie van 'de ander en ik'. De vragen kwamen aan de orde: Wat is de aard van de ander; in hoeverre of in welke zin verschilt de ander van mij en in hoeverre vormen wij een eenheid? De bespreking van deze vragen kon een verheldering geven van problematieken als ‘de aard van het zelf’, ‘de mogelijkheid van communicatie’ (in hoeverre kunnen wij elkaar begrijpen?), ‘de grondslagen van ons morele gedrag’ en ‘de ander als leraar’.
Lees meer
Pranayama

Dit boek is een praktische handleiding bij het beoefenen van pranayama. Alle onderdelen van de traditionele pranayama komen hierbij aan bod.
Lees meer
De bron van het zijn

‘Wat was mijn toestand, voordat er ervaring was? Wie was er om op deze vraag te antwoorden? … dat Ik dat geen vorm heeft en zichzelf niet kent als ik ben.’
Lees meer
De elf grote Upanishaden

De Upanishaden vormen de grondslag van een groot gedeelte van de Indiase filosofie. Ze worden ‘Vedânta’ genoemd, dat is het einde en de culminatie van de Veda’s. De wijsheid die in de teksten naar voren komt is nog steeds een onschatbare bron, zowel in India als daarbuiten. Centraal staat daarin de visie en zijnservaring dat de kern van zelf-zijn identiek is aan de grondslag van wereld en universum.
In dit boek is een groot gedeelte van de belangrijkste Upanishaden (8e-6e eeuw v.Chr.) opgenomen.
Lees meer

De ander en ik

Pranayama

De bron van het zijn

De elf grote Upanishaden

Boeken

Maandelijkse inspiratie?