11 - Oefenen en non-dualiteit

... pas ik nog dagelijks oefeningen toe waarvan ik het gevoel heb dat ze werkelijk helpen, weliswaar op mijn ritme met het oog op 'voelen'. De focus ligt nl. eveneens op het verruimen en het leven vanuit de natuurlijke stroom, waarbij ik merk dat deze mij helpen om mezelf als heel ruim te ervaren en de wereld als een zuiver en schoon gegeven.
Is het O.K. om hiermee verder te gaan of is het beter om dit alles achter mij te laten en te leren ontspannen zonder dit alles?
...
Ik ga ervan uit dat het nodig is om ook het fysieke lichaam fit te houden door oefeningen te gaan doen, alsook door op voeding te letten. Klopt dit of is dit eerder een tijdelijk iets ? Of is dit helemaal niet nodig ?
...
In september ben ik ook gestart met een cursus dansen vanuit het hart. Dit om mijn lichaam verder in beweging te houden, anderzijds om verder te leren mijn hart te openen. Hierbij merk ik dat ik snel kies voor de veiligheid en mijn hart terug afsluit, mij terugtrek in spanning en mijn energie inhoud. Voor mij een reden om verder te gaan zodat ik hier beter kan naar kijken.


Uit het antwoord

Natuurlijk is het goed om dingen te doen die meehelpen je eigen sfeer ruimer en helderder te maken. Zolang er een (rest van) een ik-persoon is, zolang er een afhankelijk is van condities, is het nuttig om verstandig met die condities om te gaan. De wetmatigheden in de wereld van die condities blijven werken voor zover die wereld blijft bestaan. 
Maar, blijf bij het belangrijkste: je besef, je zijnservaring je zelf te zijn voorafgaande aan die geconditioneerde situatie. Van daaruit kan er wel degelijk een 'beoefenen' zijn, maar omdat je bij je zelf blijft, is er slechts een zijdelingse aandacht voor. Daarom is er geen 'ik beoefen' en 'ik wil of moet oefenen'. Er is alleen ontspanning in de helderheid van zelf-zijn. Wat er gebeurt, gebeurt steeds meer vanzelf. Als je bij je zelf blijft, gaan de dingen die 'je doet' werkelijk vanzelf, spontaan. Alles voegt zich naar dat wat het belangrijkste is. Je ervaart steeds sterker dat er niets te doen valt. In de openheid van zelf-zijn lossen vanzelf alle brokken op die blijkbaar nog moeten oplossen.
Dat er activiteit blijft, is dus vanzelfsprekend, zolang als er leven is. Blijf dus bij het belangrijkste, laat je niet afleiden door andere dingen hoe fascinerend die ook mogen zijn en laat vanuit dat helder in openheid-zijn het leven stromen. Dan komt alles open wat nog niet open is.