17-12-2003 Brugge

17 december 2003

Ook al was de groep op de vorige advaita-bijeenkomst klein, het is goed dat de bijeenkomsten doorgaan. Een zekere continuïteit is voor de meeste mensen nuttig om steeds weer ook in een groep naar het belangrijkste terug te keren. Dat zal moeten doorgaan, totdat de non-dualiteit definitief als de eigen stabiele sfeer wordt herkend.

Ik begreep dat jullie voorlopig bezig blijven met de vraag naar de eigen zelfstandigheid. Die zelf-standigheid is de deur naar de ongeconditioneerde non-dualiteit. Op een heldere wijze verzinken in het zelf, overgave aan het Zelf (Atman), leidt tot het oplossen van het zelf in het hoogste Atman-Brahman.

Ivan gaf een vraag door van Elly naar meer toelichting van het tweede punt van de serie die ik de vorige keer toezond, speciaal van de zin "...van je eigen zijnswijze, je eigen identiteit." De stelling was:
2. De onafhankelijkheid betreft alle externe en interne condities. Het gaat om een opheffing van beperkingen van je eigen zijnswijze, je eigen identiteit. Als dit zich volledig doorzet, hoeft er niets meer te gebeuren. Als dit zich niet verwezenlijkt, blijkbaar wel.

Centraal is dus de eigen zijnswijze, het eigen zelf-zijn, de eigen identiteit die meer of minder gesloten, geconditioneerd en beperkt kan zijn, maar ook geheel open. Het gaat om de eigen sfeer waarin je leeft en die is verschillend bij verschillende mensen en ook bij één persoon in zijn of haar leven. De grenzen van zelf-zijn kunnen nauw getrokken worden, bijvoorbeeld bij de huid van je lichaam, maar ook ruimer worden. De eigen sfeer kan je bezittingen inhouden, de familie en vrienden, enzovoort, in steeds grotere kringen. Oefening: voer die verplaatsing van de eigen grens, vanuit het eigen lichaam en dan steeds ruimer, eens concreet en precies uit; doe het niet te snel, maar ervaar wat het betekent in elke sfeer te zijn. Hoever gaat die verruiming?
Denk erom: het blijft voortdurend gaan om het eigen zelf-zijn!
Is het zo duidelijk: dat de opheffing van interne en externe condities plaatsvindt door de totale verruiming waarbij niets ‘anders’ overblijft?

Veel licht gewenst.

Iedereen een hartelijke groet,
Douwe