54. Entiteiten

...
Er is inderdaad veel met mij gebeurt en nog aan het gebeuren. Het maakt me allereerst zeer blij en geef het alvast alle kansen om het verder te laten doorwerken. Een diepe knoop is zich aan het loswringen, een harde steen ter hoogte van mijn onderrug komt beetje bij beetje los. Echter wel gepaard gaand met golven van panische angsten. Een diep geworteld patroon van uit mezelf treden, te splitsen. Ik voel dan mijn lichaam niet meer en op het eerste zicht voel ik me een dwalende ziel, een vreemd gevoel (als ik me er nu bewust van wordt).
Nu, wat ik doe is zoveel mogelijk proberen mijn focus open te houden en het licht te maken.
Echter wordt duidelijk dat ik tot op heden (weliswaar onbewust) bij dit splitsen steeds ging flippen uit mijn lichaam. Meer en meer hecht ik (althans voorlopig) terug belang aan fysieke oefeningen, o.a. yoga en gaan lopen, met het oog op het terug voeling krijgen met mijn lichaam.
Verder oefen ik ook met een CD van watergeluiden om te leren zacht en vloeibaar te worden, en terug mijn hart te durven openen.

Gisteravond had ik een vreemde ervaring, nl. het gevoel dat er een zwarte energie (entiteit) achter mij stond. Dit maakte mij doodsbang (had ik ook tijdens de opleiding van sjamanisme). Hierin blijven staan, ademen en zogezegd toelaten of door mij laten gaan durf ik niet. Ik stel vast dat de ervaring met entiteiten niet vreemd is, ook niet als kind, maar merk dat ik dit niet kan toelaten en er een doodsangst ontstaat. Rond dit gevoel van angst heb ik blijkbaar een muur gebouwd om ze niet meer te hoeven voelen. Ik stel vast dat ik blijkbaar met de angst rondloop dat dergelijke entiteit mijn lichaam zou overnemen. (in het sjamanisme werd hiervoor ook gewaarschuwd, bij het uittreden uit je lichaam) en ik dus niet meer zou bestaan. Ik ga ervan uit dat entiteiten werkelijk bestaan, maar weet nog niet goed hoe ik hiermee kan omgaan.
Mijn focus terug verruimen en richten op het licht helpt me wel wat vooruit.
Kan je me hieromtrent nog wat richtlijnen geven?

Uit het antwoord

De wereld van entiteiten wordt door jou als werkelijkheid ervaren. In jouw situatie doet zij zich zo voor en jij reageert daarop. Het is een speciale sfeer van gevoelsmatige energieën. Natuurlijk moet je daar zorgvuldig mee omgaan, als je daarin zit.

De oplossing van de problematiek ligt alleen op een ander niveau, een niveau waarin je je niet meer identificeert met die wereld. Die overgang is een wakker worden en een herkennen dat je niet vastzit aan die krachten en angsten. Ze blijken dan maar een droom te zijn. Die droom kan dan nog even wat doorspelen, maar in de waakwereld verdwijnt die zonder verdringing.

Die overgang gaat al bij je plaats vinden. Die zit in je blij worden en het loskomen van die diepe knoop. Het is het zachter worden, juist ook lichamelijk. Belangrijk is het bewuster worden van je onafhankelijke zelf.
Als je bewust bent van jezelf is zelfs het loskomen van je lichaam niet erg meer. Daar ben je ook niet afhankelijk van. Het lichaam kan er zijn of er niet zijn. Je bent vrij. Wat je doet is dan ook niet zo belangrijk meer. Praktisch kun je het als nuttig ervaren lichamelijk actief te zijn en je lichaam te voelen. Wat nuttig is  doe je je dan vanzelf. De ontspanning blijft.

Wordt dus wakker in je onafhankelijke zelf. Daarin zie je de mogelijkheid in de gevoelswereld te zitten, maar ook de beperking en betrekkelijkheid ervan. Daarin ben je je bewust van de veel grotere werkelijkheid met veel meer bewustzijn en vrijheid.

Hartelijke groet,
Douwe


Er is geen tweeheid

als je ontspannen bent
in zelf-bewustzijn
is dat duidelijk.


  • Advaita Vedanta - de vraag naar het zelf-zijn

    De actuele vraag ‘wie we eigenlijk zijn’ was het onderwerp van een symposium aan de Erasmus Universiteit Rotterdam op 18 september 2000, waarin vooral de oude Upanishaden en de Advaita Vedânta aan het woord kwamen.

  • De bron van het zijn

    ‘Wat was mijn toestand, voordat er ervaring was? Wie was er om op deze vraag te antwoorden? … dat Ik dat geen vorm heeft en zichzelf niet kent als ik ben.’

  • De elf grote Upanishaden


    De Upanishaden vormen de grondslag van een groot gedeelte van de Indiase filosofie. Ze worden ‘Vedânta’ genoemd, dat is het einde en de culminatie van de Veda’s. De wijsheid die in de teksten naar voren komt is nog steeds een onschatbare bron, zowel in India als daarbuiten. Centraal staat daarin de visie en zijnservaring dat de kern van zelf-zijn identiek is aan de grondslag van wereld en universum.
    In dit boek is een groot gedeelte van de belangrijkste Upanishaden (8e-6e eeuw v.Chr.) opgenomen.

  • Non-dualiteit - de grondeloze openheid

    Non-dualiteit is niet-tweeheid (Sanskriet: a-dvaita), de afwezigheid van scheidingen. Deze openheid vormt de kern van elke spiritualiteit en mystiek. Maar wat is non-dualiteit nu precies? Daarover gaat het nieuwe boek van Douwe Tiemersma. In zijn vorige boeken stond de non-dualiteit ook al centraal, maar nu laat hij stap voor stap zien wat non-dualiteit in de eigen ervaring betekent. Iedereen blijkt die ervaring te kennen en te waarderen.

Boeken

Douwe schreef en redigeerde gedurende zijn leven boeken. Via onze uitgeverij zijn deze nog verkrijgbaar.

Bekijk het aanbod