07 - oktober 2005 - Over inzicht en bevrijding

'De gesprekken over motivatie hebben mij aan het denken gezet, ja denken, ik weet het. Maar na Schier en de euforie van het hele gebeuren maakt het moeilijk om te zien en voelen dat ik weer in de vernauwing ben geschoten. En wat ik probeerde was het gevoel van openheid krampachtig vast te houden, tevergeefs. Nu met het uittypen van het gesprek van 21/9 realiseer ik wat ik aan het doen ben.
Vroeger praatte ik zo lang op mezelf in, dat ik door moeilijke periodes heen kon komen. Maar dat werkt niet meer. Het blijft redeneren in je hoofd. En dat blijven cirkeltjes. Alleen zijn het van die aangeleerde patronen waar je moeilijk vanaf komt. Het gaf voldoening, en die ik, die dat voor elkaar kreeg wil nu nog steeds met de eer strijken.
Maar nu loop ik daarin vast omdat er geen eer te behalen valt voor een ikje. En dat is niet prettig in je hoofd. Het doet pijn en het schreeuwt om aandacht. Maar daar kan de aandacht niet zijn. Het is lastig om dat getrek om aandacht te negeren.
Alleen het zien gebeuren, van die aandachttrekkerij, helpt. Nu van een afstandje is dat te zien.
Het werkt zo precies en subtiel door in alles. Ook dit besef lijkt weer iets verstandelijks te worden maar dat is het niet. Het wordt dieper gevoeld en gezien op een ander niveau.'

Uit het antwoord

Goed dat je inzicht helderder wordt. Zie maar hoe de processen werken en doorzie de aard ervan.
Wat ik alleen heb toe te voegen is: terwijl je op afstand blijft, word je dan ook concreet bewust van a) de lege ruimte om de verschijnselen heen, en b) van jezelf die toekijkt, jezelf als bewust-zijn.
Dan verdwijnt de hechting met de ik-spanning en het (gevoel van) aantrekking. Je hoofd wordt stil, doorzichtig en verdwijnt. Dat is toch prachtig?
Hartelijke groet,
Douwe

< 06 - september 2005 - Stilte

08 - oktober 2005 - Over Heling >

Er is geen tweeheid

als je ontspannen bent
in zelf-bewustzijn
is dat duidelijk.